Dag van de Damsels

Het klinkt leuker in het Engels, maar ik ben Nederlander en de rest van hen die dit leest waarschijnlijk ook. Dus laat ik maar beginnen met een beetje uitleg over deze rare titel. Damsels is zeg maar mijn manier om aan te geven dat ik vandaag meerdere juffertjes (Damselflies) heb gezien. Als je het helemaal in het Nederlands zegt, klinkt het minder. De dag van de Juffertjes. Als je het zo zegt klinkt het ook niet slecht. Maar ik van Day of the Damsels een vele betere titel. Maar dat ben ik maar.
Na het opladen van mijn telefoon was er iets misgegaan met mijn energiebank van mijn zonnepaneel. Hij gaf niet meer aan dat hij oplaadde. Ik heb hem geprobeerd te laden door de dag heen, maar hij gaf nog steeds niet aan. Dat was dan jammer. Sam heeft nog geopperd om te kijken of hij het kan maken. Het ligt in ieder geval niet aan de stekker of de verlengstuk. Het punt zit hem vast in het inputpunt zou ik maar zeggen, want ik kon mijn telefoon aan de stroom opladen met die stekker en met zijn verlengstuk. Dus wat zal ik ermee doen. Ik zal hem morgen maar meenemen voor Sam, misschien kan hij er wat mee doen. En anders ga ik in Nederland langs de winkel om een vervanger te vragen, want dit vind ik niks.
Een tweede mailtje van Kamernet, iemand waarop ik had gereageerd wou weten wat ik meer wou weten. Ik heb er nog niet op gereageerd. Het is een kamer van 12 m² en ik heb een bed van 4m². Heb ik dan genoeg voor de rest van mijn spullen? Dat is een punt waarop Charlotte mij wees. Even een goede verbinding leggen tussen Charlotte en kamers zij is vanavond naar Rotterdam naar een kamer gekeken. Nu weer heel wat anders. De jetlag is trouwens bij haar gisteravond begonnen. Dus geen applaus of Nobelprijs voor Jetlagvrije vlucht. Jammer, volgende keer beter. Weet iemand nog wat ik kan vragen over de kamer? Ik ga natuurlijk wel eventjes kijken wat er op de link staat voordat ik hem ga antwoorden. En goed over de formulering van de zinnen denken.
Nog tien dagen in Schotland. Morgen mijn laatste dag bij het Scottish Wildlife Trust en ik denk dat ik de collegae ga missen. Het waren de beste collegae die ik had kunnen voorstellen en ik ben blij dat ik ze heb ontmoet. De gezellige gesprekken in de Transit, het wordt nog wat als ik terug ben in Nederland. Ik heb nog gekeken of het touw dat ik van Handa heb meegenomen genoeg was om de borden die we hebben gekregen op de dag dat we naar Fife gingen, vast te houden. Volgens mij moet ik een nieuwe knoop leggen of Sam morgen om Tie Wraps te vragen. Die doen het altijd. Vier stuks is beter dan twee want een is te weinig.
De basis bereikt en Caleb het geld gegeven dat ik gister voor het ijsje had gebruikt. Nu is alles dus goed gekomen. Het doosje van de Kinder Suprise mocht hij houden. Het is erg handig als je voor de bus heen en weer £1.40 moet apart houden, waarvoor ik ze altijd gebruikte. Jo was er weer, met zijn allen langs de bosmaaiers gaan. Bij die van Marion en mij ben ik maar voor de zekerheid langs het scharnier gegaan, zat er genoeg vet in? Ja, mooi. Die kan ook weer worden afgestreept. Eventjes tekenen en dat is gedaan. Sam had Josh voor de grap opgesloten in de basis toen we bijna wouden aanrijden. (Vertrekken met de auto voor hen die aanrijden in meerdere definities kennen.) Hij was druk bezig met de deur die hij had gemaakt voor een schuur van zijn vrienden. Iedereen zat klaar in de bus en we konden gaan.
Bij Yetholm Loch, waar we lekker gaan maaien. Niet iedereen had een maaier, maar dat maakt niet uit Kelly, Marion en ik gingen nog naar de kijk-hut, waar we naar de zwaantjes konden kijken. Daar wat foto’s gemaakt en door gelopen. Marion is een erg leuke vriend om foto’s mee te maken. Als ik ergens mee bezig was met een juffertje dan wees ze energiek aan waar er eentje bij haar staat zodat ik die ook kon vastleggen. Ik ben tevreden met de foto’s die eruit zijn gekomen. Op een dagje waarop ik niet echt heb gewerkt maar meer foto’s heb gemaakt heb ik ruim 60 foto’s gemaakt. Daarna zijn we nog langs een meertje van Yetholm Loch gelopen. Het pad is flink modderig en word niet goed gemaakt. Dus daar was ik blij dat ik al een vieze broek van gister had gekregen dan maakt het niet uit dat de broek nog wat viezer wordt. De juffers die we hebben gezien zijn watersnuffel, Enallagma cythiagrum. Toch maar goed dat ik de gids voor Libellen heb meegenomen en handig dat ze in deze gids ook met Engelse/Duitse en Franse naamgeving doen. Dan hoef je niet te kijken naar de wetenschappelijke naam. We hebben ze zoveel gezien dat in mijn hoofd Eiffel 65 opkwam met I’m Blue en later op de dag heeft Marion er nog een jufferlied van gemaakt. Waarin Common blue damselfly wordt gezongen inplaats van I’m Blue. Gelukkig gingen we niet over dezelfde weg naar huis. Het was een van de weggetjes waarvan ik het warm kreeg en dat is geen goed teken.
Nadat we klaar waren bij Yetholm zijn we nog naar Lillieleaf Sawmill gegaan, Josh wou eventjes zaken doen, wat hout bestellen voor de timmerwerken dat hij gaat doen of doet voor vrienden. Sam heeft alles voor zijn schuur thuis bij die zagerij gehaald en het is voor een goede prijs daar dus waarom niet. Hoe ik op het rare idee kwam weet ik niet maar ik had het zijraampje open gedaan en ben eruit geklommen. Er is een nieuwe Harry Houdini, en zijn naam is Wouter, probeer mij alsjeblieft niet te ketenen want dat loopt fataal af. Voor mij dan. Nadat Josh daar klaar was, zijn we nog langs Sam’s huis gegaan. Hij woont in Lillieleaf. Man wat heeft hij een grote tuin met veel vingerhoedskruid en andere planten. Een zelfgemaakte schuur en een hottub. Een rivier door zijn tuin en ik kon me niet inhouden om de trampoline uit te testen. Die deed het, maar mijn billen waren wat nat geworden. Het had geregend vanochtend, maar eventjes. Sam boft maar met zo’n huis.
Ik ben gebleven tot de basis. Ik wou Sam nog eventjes laten kijken naar de vis waarvan het skelet op Handa lag. Het was geen snoek, Esox lucius, maar dat is haast onmogelijk. De snoek is een zoetwatervis en geen zoutwatervis. Volgens Sam zal het een pollock kunnen zijn. Met het opzoeken thuis heb ik daar nog eventjes moeite mee gehad. De pollock had geen Nederlandse link op Wikipedia dus dan maar de Franse naam intypen en die is hetzelfde als de latijnse naam dus daar kreeg ik wel bingo mee, de pollak, Pollachius pollachius.
Nog eventjes op zoek gegaan naar de laatste formulieren van Sam. Eentje heb ik ervan kunnen vinden in een van mijn boeken. De ander was nog ergens op de computer, maar ik kon hem niet vinden. Ik had nog wel mijn versie ervan, maar die was wat minder dan die van Erik, die mijn versie gewoon had opgeschoond. Samantha heeft hem kunnen opsturen, nadat ik hem meteen heb opgeslagen om morgen op een USB stokje mee te nemen naar Sam. Met de rest van de foto’s die ik nog had gemaakt van de collega’s. Morgen wordt het een leuke dag hoop ik, want het is mijn laatste dag. In ieder geval staat er een traktatie te wachten voor het Conservatie team.
Cheers Wouter.