Koude douche

Vandaag werd ik iets te vroeg wakker, toch is het niet handig dat het huis langs de drukke weg staat. Normaliter zou ik opstaan, maar het was 4:30 AM dus ik draai me nog eens om. Rond zeven uur werd ik weer wakker. Bang dat ik door mijn wekker was geslapen. Dat mij nog nooit is voorgekomen. Dit keer gelukkig ook nog niet. Het was tijd om op te staan.
Boterhammetje met Franse Brie, wat ben ik blij dat brie hier ook zo heet. Dus ja dat heeft gesmaakt. Daarnaast nog een boterhammetje met nutella op. Weer een bekende smaak in een vreemd land. Toch wel een punt dat je erdoor heen sleept.
Douchetijd, rond half negen. Dus ik pakte mijn spullen en ging naar de douche, hoopte dat het koud water probleem van gister was opgelost. Maar nee, de douche werd nog steeds niet warm. Dus ik steek mijn hoofd onder de koude, koude, koude, koude douchekop en kippenvel sprong omhoog. Ik wou toch nog een schoongevoel krijgen dus stak ik mijn handen onder de koude straal en wreef over mijn armen. Niet zo fijn plan. Dus ik bedacht een ander plan. Gewoon de snelkoker gebruiken en de wasbak dicht doen zodat het water erin blijft. En dat hielp, ik heb mijn handdoek als washandje gebruikt en ben met een net iets schoner gevoel de deur uit gegaan. Maar terwijl ik bezig was mij te scheren, kwam Jamie thuis en ik zei: We ran out of warm water. Dat probleem had hij zo opgelost. Hij legde meteen uit hoe de boiler werkt. Nu hebben wij weer warm water. Alleen net iets te laat voor mij vanochtend.
Klaar om naar het werk te gaan 9 uur. Kwartiertje lopen, mooi op tijd. Maar dit keer met mijn laarzen. Dat had twee redenen. Maar de tweede heb ik zojuist bedacht. De eerste reden was dat Sam gister zei dat we eigenlijk een verstevigde neus voor dit werk moeten hebben. Dus mijn bergschoentjes thuisgelaten en mijn laarzen aangetrokken. Was die aanschaf toch niet zinloos. Maar goed op de laarzen, door de eerste Schotse regenbui(tje) lopen. Heerlijk als een kleuter door de plassen lopen, ik hoef ze niet te vermijden.
Op het werk staan we zoals elke dag even te praten voordat we in de Transit gaan. Dit keer werd ons verteld dat we een uur in de auto gingen naar Willowbank Reserve langs een golfbaan. Inderdaad net zoals Red Moss is dit reservaat ook niet groot, maar alle beetjes helpen. Ik was in staat wat van mijn rust inhalen, maar slapen kon ik niet tot het eind van de middag. We waren even de weg kwijt (met we bedoel ik Sam) dus zijn we even omgereden. Eenmaal aangekomen stond daar een ander busje van het SWT te wachten om ons te helpen. Tijd om aan de slag te gaan helmpje gekregen. En naar het gebied gelopen, over de golfbaan. Daar zijn we dan, die grote boom daar (geen idee wat voor soort het was maar zeker 15 meter hoog en beige mocht iemand weten wat voor soort het is laat het dan horen) die gaat naar beneden. Eddie de supervisor van de andere club SWT werkers. Pakte de motorzaag en begon te zagen. Ik heb het kunnen filmen, maar veel gebeurd het niet. Ik ga hem nog delen met jullie maar dan bewerk ik hem wel. Tenzij jullie de volledige versie willen zien. Maar goed, nadat die boom 5:30 minuten heeft weerstaan van de zaagtanden van Eddie hoorde je hem kraken en daar gaat het. BOEM! Daar lag hij dan.
Nu was het tijd om hem van het terrein van de golfbaan af te halen en over de ruïnes van de scheidingmuur gooien. De muur scheid het gebied van de golfbaan met die van dat van de SWT. En de boom moest naar ons gebied gaan. Mijn handschoenen van de HEMA zijn niet gemaakt voor dit werk, maar gelukkig had Chris een tweede set werkhandschoenen. Later hoorde ik dat Sam nog een paar van die dingen had liggen in de werkschuur. Dus dat vraag ik morgen wel. Wat zal ik met mijn handschoenen doen? Aangezien er nu een gat zit bij mijn middelvinger waar het gebreide kapot is gescheurd. Maar goed. Het werk was gedaan en nu konden we naar huis. Als grap hebben Paul, Daniël en ik een hooi baal voor de auto gerold van de andere. Zonder dat wij het doorhadden hadden zij hem weer voor de onze gerold. Dan maar netjes bij de rest van de hooi balen rollen.
En op in de auto terug naar Dalkeith. Iedereen was vermoeid en ik heb goed kunnen slapen. Zo’n halfuurtje. Ik was niet de enige die een automiddagdutje gedaan. [Goh Word kent het woord automiddagdutje, dat had ik niet verwacht.] Teruggekomen heb ik even gesproken met de collega’s. En toen naar huis gegaan. Langs dezelfde weg als gister. Om de tijd op te nemen, maar dat was ik vergeten te doen. Lekker slim bezig.
Thuisgekomen, mijn laarzen uitgetrokken en gewassen.
Tijd om te koken. Een lekkere bak groentesoep met een stukje kruidenkaasciabatta. [Weer een woord dat Word accepteert terwijl het misschien niet wordt erkent door de Dikke van Dale.]Een beetje meer groente dan soep maar voor morgen heb ik zo ook weer lekker een ontbijtje. Geen slecht plan toch? De boiler was weer uit vertelde Romano dus ik kon hem weer aanzetten. Nu wordt het hier weer rustig warmer.
Dat was het weer voor vandaag,
Groetjes Wouter.