Heerlijk ontbijt

Gisteravond had ik al bedacht wat ik vandaag als ontbijt zou nemen. Een heerlijk omeletje op een boterham en een bedje van sla met kaas en champignons. Ik begon er al over te dromen toen ik het uit had gewerkt. De dag kon voor mij alleen liever net iets langer duren.
Eenmaal wakker en van alles al gedaan op de laptop vond ik het ruim tijd om aan het ontbijtplan te werken. En hem dan ook uit te voeren. En binnen tien minuten lag daar mijn eerste Schotse omelet op het bord. Ik heb er van gesmuld. Het was gewoon zo lekker. Dat ik net zoals gister dacht dat ik even geen honger zou hebben. Maar weer kon ik de gewoonte om rond de middag iets te eten niet weerstaan en had ik weer gesnackt.
Het hoopje was wordt groter terwijl de hoeveelheid schone kleren minder wordt. Dus ik dacht bij mijzelf laat ik maar een wasje draaien. Dus naar de winkel gegaan voor een wasrek en wasmiddel. Nog een paar batterijen om toch nog de andere AB te proberen en een busje Pringles. Die hier in Dalkeith ook worden verkocht onder die naam. Een paar Pringles gegeten en nagedacht van wat zal ik allemaal in 1 wasje kunnen doen. Niet zeker van mijn besluit heb ik het even nagevraagd aan mam. Die eventjes geleden nog naar een verjaardag ging dus daarom heb ik haar het maar gemaild. Kan ze me altijd mailen ook al ben ik er niet. En dan lees ik het wel vanavond, voordat ik het wasje ga doen.
Ondertussen ging ik naar de bushalte om naar Tiso ( soort Beversport maar dan Schots) om zooltjes te vinden voor mijn laarzen. Stap ik in de bus naar Charlotte Square, ga ik zitten. Kom ik erachter dat ik mijn schoenen vergeten ben. Dus uitstappen bij de volgende halte dan maar en terug lopen? Was dat maar zo makkelijk. De haltes hier zijn een stuk verder uit elkaar dan die in Nederland dus ik besloot om zonder laarzen te gaan kijken naar zooltjes. Eventjes ronddwalen totdat ik Tiso had gevonden. Naar binnen gelopen en binnen nog rondgedwaald. Trapje op. Nog eentje en toen maar aan een medewerker gevraagd. Welke maat heb ik? Dat is een goede vraag. Had het gister nog omgerekend op een of andere site. En daar kwam een 8,3 uit. Toch een mooie cijfer op je rapport maar dit was geen rapport dus ik zei dat ik hier op stage was en dat ik geen idee had welke maat ik hier had. Dus ze pakte er de voetmeetlat bij en ik kom dan opeens op 9 uit. “Nou deze zijn erg fijn, geen lang mee door het plastic onder de zool dat hem heel houd , maar zijn wel vrij prijzig, £45. Eventjes erop mogen staan blijken mijn voeten iets te breed te zijn ervoor. Boven waren er nog meer soorten. Maar het was toch verstandiger als ik de laarzen zelf mee had. Dan konden we ook zien hoe ze daarin zitten. Morgen zijn ze open van 11 tot 5. Dus dan maar weer terug.
Nog eventjes gedwaald en op zoek gegaan naar Charlotte Square een paar foto’s geschoten en de bus terug genomen. Niet bus 86A die parallel loopt met de lijn naar Charlotte Square maar lijn 3 die naar Mayfield gaat. Zo zie ik onopzettelijk toch wat meer van Schotland dan dat ik van plan was. Uitgestapt op een locatie die ik herkende, bleek hij nog verder te rijden naar Dalkeith, ach zo ver was ik ook niet van huis verwijderd. Ik loop dus rustig door. Beetje denken of ik direct mijn laarzen pak en weer terug gegaan. Maar het was inmiddels al half twee. Dan zal ik rond half 3 weer bij Tiso zijn en om 3 uur weer terug moeten gaan naar huis. Om uiteindelijk wat tijd aan school te besteden. Ik besloot gewoon morgen weer terug te gaan naar Tiso. En na een boterham Nutella wat te gaan besteden aan school. Dat zal toch moeten gebeuren.
Kom ik bovenaan bij de deur, waar is de sleutel toch. Kan hem niet vinden. Eventjes in paniek toen toch herrinnerd waar Jamie hem zou leggen als ik hem zou zijn vergeten. Ja daar lag hij, ik kon naar binnen. Een gemiste oproep en een bericht. Gemiste oproep Jamie ik vat even het achtergelaten bericht samen: Hey Wouter, je hebt de sleutel in de deur laten zitten. Ik heb hem op de afgesproken plek neer gelegd. Groet Jamie. Mijn telefoon was ik aan het opladen, wie zal mij nu nodig hebben hier in Dalkeith, Jamie dus.
Boterhammetje naar binnen, de bus Pringles voor de rest opgegeten en nu aan de slag. Het internet lag eruit. En aan mijn bureaubladaccessoires te zien heb ik nu 7 uur geen internetverbinding. Maar dat stoorde mij niet om aan school te gaan werken. Ik typte wat informatie die ik mij kon herinneren op een Word bestandje en werkte het Excel bestand nog eens bij. Zo ver ik kon heb ik nu gemaakt. Dat is best een goed gevoel.
Eventjes ontspannen en een serietje kijken. Startte ik mijn media center op en speel 1 aflevering af dan de 2de en nu de 3de. Het lijkt wel alsof ze het verhaallijn even achterstevoren hebben gegooid. Want 3 had beter 1 kunnen zijn. Ik deed nog een blik op de medialijst en inderdaad. Ik had 1 per ongeluk onderop gezet en 3 stond bovenop door een instelling. Maar het was al te laat ik had alle drie de afleveringen al gekeken. Wel vervelend als je het verhaallijn niet goed hebt. Maar alles is doorgekomen en ik kon het nog op het goede rijtje krijgen in mijn hoofd. Eventjes een Muppet Show aflevering gekeken. En tijd om het diner goed te krijgen.
Tijd om te koken. Lekker tortellini op een bedje van sla met worstjes van soja. Best goed te doen dacht ik bij mijzelf. De helft had ik bewaard voor morgen. Als ontbijt of als diner, misschien zelfs als lunch voordat ik ga. Ik weet het nog niet.
Zo zag mijn dag eruit.
Groet Wouter.