Four pints of milk

Ik heb bij mijzelf besloten om niet meer over het internet te beginnen na deze dag. Het is de tweede dag zonder internet en wij zitten hier al meer dan 60 uur zonder internetverbinding. Zodra ik de kans heb om deze berichten op internet te gooien zal ik dat doen. Maar vanaf vandaag zwijg ik over de uitvinding om iedere computer met elkaar te gaan verbinden. Dus hierbij het laatste woord is gesproken ‘internet’ zal niet meer worden behandeld zolang ik zonder zit. Want ik ga mijzelf er alleen maar aan opwinden. En dat gaat mij geen goede gevolgen hebben. Het verboden woord is: ‘internet’.
Waarom zal ik er niet meer over beginnen. Omdat het op mijn zenuwen werkt. Zolang het er niet is zal ik kosten hebben door de telefoontjes en sms’jes om bepaalde mensen gerust te stellen. Maar in ieder geval weet ik nu wat er gaande is. Jamie had vandaag nog gebeld en het blijkt een gesprongen kabel te zijn. Dus het is niet zo snel opgelost als ik dacht. Het spijt me jongens, maar ik kan eventjes niet meer mijn verhalen met jullie delen. Zodra die kans er weer is, maak ik er gebruik van.
Hoe breng ik dan de avonden door, zonder de tv, die het in Schotland niet meer via analoge gaat maar door middel van een of ander kastje dat mij dan £20 gaat kosten. Steek dat kastje en zijn kosten maar ergens waar de zon niet schijnt. (Voor degene die nu de gedachte krijgen dat ik geïrriteerd ben, je hebt gelijk, maar ik bedoel met de zin hierboven dat ik de genoemde woorden liever in een zonlicht loos magazijn zie dan op mijn kamer.) Ik vermaak mij liever met gedachteloze cartoons. Wat is het toch verstandig geweest om zoveel mogelijk series te downloaden zodra ik er de kans en stabiliteit voor had. Heerlijk, gedachteloos tv te kijken soms. Ik hoef geen Engelse voetbalwedstrijden, nieuws of shows te kijken. Ik vermaak mij wel door series zoals the Dudesons, Viva la Bam en Family Guy af te spelen op mijn laptop. En zodra ik internet heb wellicht wat NOS nieuws of Nieuwsuur, maar nu in Dalkeith hoef ik geen Schots te kijken.
Maar genoeg over de gevolgen van een internet (oeps dat kost mij een punt) loos leven. We gaan mijn dag eens behandelen. Euhm hoe begin ik zonder over het verboden woord te beginnen. Dat wordt weleens een goede uitdaging. Oké even diep inademen. Daar gaat hij.
Mijn wekker ging, mijn slaapzak deed ik af en ik had de computer opgestart. Tijd om mijn mail te hopen op een wonder, maar nee het intercomputerale netwerk deed het nog steeds niet. Media center opgestart maar besloten dat ik net zo goed nog in bed kon luieren, omdat dat wat niet mag worden benoemd het toch niet deed. Ik weer slaapzakje in en een halfuurtje door geluierd en gemerkt dat het niet mijn ding was. Alhoewel mijn wekker nu op 8 uur stond, kon ik niet langer dan een halfuur langer in bed liggen. Dus weer opgestaan. Gedoucht, ontbijt gemaakt en achter de laptop een showtje kijken. Heel toepasselijk was er een aflevering waarin voor 10 minuten Valentijn werd behandeld. En dat is voor ons morgen. Mijzelf had ik al voorbereid op een inter (oeh daar ging ik bijna) op een verbinding loze Valentijnsdag dat mij een beetje down deed voelen. Aangekleed en bijna tijd om naar werk te gaan. Maakte ik mijn tas gereed en heb ik hem om mijn schouders gedaan. Laarzen aan en door de deur gelopen. Wat lopen deze dingen zó véél beter met een goed stel zolen erin. Mijn dag was wat kleurrijker geworden door die paar zolen die ik gister had gekocht. Eventjes bellen naar Nieuw Zeeland, ik wilde graag haar stem horen, maar dat geluk duurde niet lang. Ons gesprek werd ontbroken. Mijn krediet controleren: ‘’You have no credits.’’ Ik wist genoeg, gelukkig was er onderweg naar werk een boekwinkel die top-up-vouchers verkoopt. (opwaarderingskaarten in Brits) Dus direct opgewaardeerd die handel. Door het draadloos internet heb ik £10 in een week gebeld. Niet al te zuinig nee, maar ik ga het zuiniger aandoen. Het gesprek vervolgd en doorgelopen naar werk. Het was fijn om toch te horen dat het goed gaat met iemand die al 13 uur in je toekomst zit.
Bij het werk eventjes kunnen praten, maar al snel was daar het gepiep van een vrachtwagen die aankomt. Het zou toch niet de vrachtwagen zijn die onze lading moet brengen? Eventjes de mail checken: zei Sam. ‘’The laurie has departed yesterday he would be with you very soon.’’ En very soon it was. Maar goed we waren met wat man en we konden de chauffeur helpen uitpakken. Alles gewoon eerst op de vloer in de schuur leggen en daarna bedenken we wel wat we ermee gaan doen. Al onze plastic platen die het SWT gebruikt om sloten mee dicht te zetten, lagen nu over de vloer op stapels. Sam ging met Chris, Marion en Paul kijken of ze boven bij de overige spullen konden. Met het oog op het feit dat het wellicht niet bedoeld was om daar wat op te leggen dus let goed op dat het gewicht op steunbalken ligt of het gewicht komt te liggen waar de enkele muren het kantoortje, wc-ruimt en hangruimte scheid.
Adam, Daniel en ik beneden om de platen door te geven naar boven. Man wat is dat een goede training-sessie geweest voor onze armspieren. Die platen wogen wel wat, maar het gewicht maakte het niet zwaar. De hoeveelheid en het herhalen van de bewegen maakte het zwaar. Maar het is ons gelukt om in een ketting van mensen alles naar boven te krijgen. Nu was dat gedaan, nog eventjes rusten en dan door naar Bawsinch (ik heb op het naambordje gekeken van het SWT om te kijken hoe je het schreef en het is geen Bulls Inch maar Bawsinch.) , wat wij vrijdag hebben gedaan , is ook het werk geweest voor vandaag. Alleen heb ik niet veel kunnen doen.
Op het werk, dat voornamelijk Chris en Sam deden konden wij alleen toekijken en foto’s maken. Dat heb ik dan ook gedaan. Terwijl zij weer beneden waren, hoorden wij een specht. The Great Spotted Woodpecker. Ik heb geen communicatiemiddel met andere computers, dus ik kan alleen maar denken aan de dingen die ik heb herinnerd uit boeken. The great spotted woodpecker is geloof ik in Nederlands de grote bonte specht. Die vlakbij ons tegen een boom was aan het tikken. Mijn camera’s heb ik dagelijks bij dus ik begon te fotograferen. En ik heb er een prijswinnende foto mee gemaakt van de specht in de boom. Al zeg ik het zelf. Paul’s Kellykettle hebben we gebruikt voor een kopje thee voor mij met een beetje suiker, dat was open gegaan in zijn tas, en de noodles met varkenssmaak voor Daniel.
Ik heb mijzelf bezig gehouden met het al oude en vertrouwde zakmes dat ik van Henk (geloof ik) had gekregen toen ik 12 was en bij de scouting ging. Het merk Nicholson is alsof ze horen van een nieuw soort vogel waar ze nooit van hadden gehoord. Wat ik met dit fijne zakmes heb gedaan was het scherpen van een punt van een tak. En het mooier maken van een tak. Door mijn snee-en-draai zaagmethode heb ik een mooi diafragma gemaakt op het afgezaagde stuk. Waardoor er een soort oog zichtbaar was. Drie uur en het werk is gedaan voor zover het kan. Op naar de bus en op naar Dalkeith. Paul, Marion en Chris liepen vanaf Bawsinch terug naar hun huis en Adam, Daniel, Sam en ik bleven over. Daniel stapte bij een stoplicht uit, dan hoeft hij niet weer alles teruglopen. En Sam, Adam en ik bleven over.
Dalkeith bereikt stapte we uit en zodra dat was gedaan, ben ik doorgegaan met het zagen van de tak die ik de afgelopen vier uur(?) heb zitten bewerken. Nu brak het af, met alleen nog een stukje kern op de zaagplek over. Ik weet niet wat voor soort boom het was maar de schotten noemen het ‘elder’. Toch maar eens opzoeken zodra het kan.
Ieder ging nu zijn eigen pad en ik liep weer naar huis. Mijn hoop op een communicatiemiddel naar het oosten had ik al opgegeven. Dus ik ging wat anders doen, laarzen uit, schoenen aan. En op naar de Lidl voor wat melk en olijfolie. De Lidl gevonden dus nu weet ik waar ik redelijk goedkope melk kan halen die net zo goed smaakt als in de Farmfood. Twee pakken melk van 2,725 liter, een reep chocolade, een zakje gedroogd fruit en olijfolie. Raar genoeg vind de Lidl het hier handig om op het zakje fruit het stickertje te plakken van vegatarisch. Natuurlijk zit er geen vlees in, hallo! Ben ik dan de enige die het gek vind dat er een stickertje op moet het is geen gedroogde bacon nee het is fruit. Waarom zal ik er een extra stickertje opplakken. Mam ge-sms-t om toch iets te laten horen en op naar huis.

Voor vertrek had ik Jamie nog ge-sms-t of hij wist wat er gaande was. Hij zal rond 5 thuis zijn en dan nog eens bellen, waardoor ik nu hierboven kon vertellen wat er gaande was. Thuis op de stoel de chocolade gegeten en tv gekeken. Wat moet ik anders ik heb geen je-weet-wel. Jamie deelde mij mee wat er mis was het is jammerlijk geen kwestie die snel op te lossen is.
Tijd voor diner van vandaag. Aardappelen gevuld met kruidenboter voor in de oven, geen groente. Dan morgen maar even groente halen voor deze week. Tijdens het kijken van tv wat gegeten en dan maar begonnen met typen. En nu is dat ook gebeurd.
Cheers Wouter.