Rare gesprekken

Gisteren vertelde Sam ons dat hij zijn klimgerei liet testen en daardoor hebben we vandaag een vrije dag gehad, maar dat las je al gisteren dus daarover ga ik niet meer doorzaniken. Dus hier komt de dag vandaag bereid je voor op wat er kan gaan komen.
Gisteravond heb ik updates willen instaleren, Windows gaf mij een teken dat er wat updates waren voor mijn laptopje. Dus ik weet dat het updaten van je computer niet lang zal kunnen duren. Met die gedachte had ik de updates gestart tijdens het afsluiten. Ondertussen gaan douchen, tandenpoetsen en pyama aangetrokken. Nog niet klaar na die 15 minuten. Geen punt ik laat hem gewoon doorgaan ’s avonds. Het blauwe licht van het scherm dat je ziet als je een computer opstart of uitsluit verlichte de kamer. Slapen ging nog niet. Eventjes het scherm dan naar beneden richten. Het felle licht was nu gedempt en ik dacht nog steeds dat het klaar zal zijn met het instaleren van de updates het waren er bovendien 13. Maar vanochtend opgestaan en ik zag dat de update pas bij drie van de 13 was. Lichte frustratie. Geen zin om te wachten om mij aan te melden dus mijn oplossing toegepast stroom eraf en er weer op. Voor een computer is het niet goed om zijn voeding er zo af te halen, maar kom op 13 updates waarvan er drie zijn geïnstalleerd na 7 uur is een beetje traag.
Eenmaal aangemeld heb ik geprobeerd de updates op te starten, maar er waren geen 13 updates beschikbaar en de updates die er wel waren deden weer wat moeilijk. Technologie we kunnen niet met en zonder ze. Geef mij maar eentje die goed werkt en ietsjes sneller zijn updates raadpleegt. Maar voor de rest is dit een prima laptop. Niks op aan te klagen. Alle andere problemen zijn opgelost door geduld. Wat vaker de oplossing is dan je denkt.
De ochtend besteed aan het communiceren met de Nieuw Zeelanders onder ons, tot een uur of 10 daarna ben ik maar begonnen met het verwijderen van msn accounts die mij niet meer hebben gesproken. Nu is het een stuk overzichtelijker geworden en alleen degene die worden gebruikt heb ik behouden. Is dat ook weer gedaan.
Tijd voor wat ontspanning, en ik ging tv kijken. American Dad, leuke aflevering maar niet echt iets waarvan je leert. Na American Dad ging ik maar bezig met het verslag voor school. Mijn weekenden worden daardoor opgevuld zo’n beetje. Niet dat ik niets anders wil of kan doen, maar wat moet dat moet dus school moet en dat moet dus. Eventjes Scottish Wildlife Trust website erbij gepakt en begonnen met het typen van de geschiedenis. Toen kreeg ik een bericht van een klasgenoot. Eventjes mee gepraat terwijl ik probeerde verder te werken, de combinatie was best goed gelukt. Maar mijn aandacht verschoof ietsjes meer naar de vriend dan aan het werk. Het gesprek was ook wel leuk het ging opeens nergens meer over. Erik de vriend waarover ik het hierboven had, begon opeens tegen mij te miauwen, omdat er een kat voorbij liep. En ik zei weer toet omdat ik langs een straat woon. Erik beweerde dat er geen auto op je laptop kunnen gaan staan. Over dat feit ben ik best wel gelukkig maar ze kunnen er nog wel over rijden. Wel konden op afstand bestuurbare auto’s op je laptop landen, maar dan moesten ze wel genoeg vaart hebben en een schans anders konden ze afstand naar je bureau niet overbruggen. Waar had ik het nog meer over met hem geen idee. Maar dat maakt niet uit, dus vandaar dat ik meer naar het gesprek besteedde dan aan school. Maar school heb ik niet helemaal verwaarloost. Ik ben ondertussen nog doorgegaan met werk.
Eventjes iets meer afgeleid door een Facebookbericht van een oudklasgenote. Eventjes erop reageren dan weer door met werken. Maar werken ging weer wat trager en het gesprek op het bericht liep uit tot een gesprek over koekjes die zij mij beloofd had en haggis en wat daar allemaal in zit zoals ik melde ‘Stupid Google telling Erik stuff that he didn’t want to know’’. Het eindigde met een vierde persoon die uren later iets over het bericht begon. Flinke dosis afleiding dus terwijl het bestand nog geopend was.
Tijd voor een lunch, ik had het idee om de lokale Subway maar eens te doneren en daarvoor in ruil een heerlijk vegggie broodje gegeten. Wat zijn jalepiño’s toch scherp. Drinken of laten afkoelen, voor het laatste gedaan en mijn tong is weer afgekoeld. Het broodje was het waard, maar ik had het bonnetje niet om te declareren. Ach de kans dat Leonardo da Vincifonds het zal financieren was toch klein dus veel maakte het niet uit.
Mijn melk was ondertussen opgegaan, nee geen drinken meer. Dus eventjes zonder gezeten. Toch besloten om school te laten voor wat het was en naar de Lidl te gaan voor wat melk en overige spul. Wat had ik nodig melk, kaas, iets te snacken (mijn pupillen eisen iets na het eten of om zo in je mond te stoppen) dus eventjes kijken wat ze hadden, twee pakken melk, nog een 2 liter PET fles van Pepsi Max. Zal ik nu de Doritos nemen of iets anders, toch gegaan voor de Fudge, benieuwd of ze smaken zoals thuis of anders. Toch een goede keus gedaan. Dit keer het bonnetje wel weer gekregen. Dus in het envelopje voor Leonardo gedaan. Ik heb eindelijk een middel tegen mijn vreetbuien gevonden. Vieze cheddarkaas die lekkerder is als je hem smelt. Man die dingen lijken in de verste verte niet op ‘kaas’. Het werkt wel. De fudge heeft die vieze smaak kunnen wegvegen samen met wat Pepsi™.
Wasje gedraaid en nu heb ik voor de komende week weer kleren. Toen ik wat ging drinken zag ik dat het wasmiddel op het aanrecht stond, dus eventjes maar de dop erop draaien. Het viel me op dat er een plaatje op stond dat een dopje gelijk is aan een wasmand. Dan heb je wel een erg kleine wasmand en kleding of een hele grote dop die je moet vullen met wasmiddel. En Rico kon hier mee eens zijn. Wat maakt de wasmachine zo’n raar geluid, het lijkt wel bijna een sirene. Blik uit het raam, krek het is een ambulance. Dat was dat loeiend geluid dat ik hoorde. Nu is alles duidelijk.
Tijd voor verdere ontspanning ik leep tevens nog 5 afleveringen achter dacht ik, maar gelukkig waren het er maar 3 dus die kon ik vandaag nog even kijken. Het is nu flink spannend aan het worden en morgen is er een nieuwe aflevering. Dan maar eventjes kijken voordat of nadat ik weer wat proberen te werken. Ja proberen, want je weet nooit wat er morgen weer komt.
Later heb ik ook nog wat andere onderwerpen met Rico besproken. Zelfs nog wat flauwe grappen gedeeld en wat muziek gedeeld. Daar kwam de eerste flauwe grap uit. Met een andere vriend kwam er een ander flauw gesprek uit over iets totaal irrelevant is. Maar goed zo ben ik eenmaal met vrienden. Niet dat ik geen serieuze gesprekken kan hebben, toch?
Tijd voor wat voer, niet zeker wat ik zal kiezen, dus mijn goede vriend laten kiezen. Aardappel anders, hoe maak je dat? Geen recept gevonden dat alleen van aardappel is en kennen ze het hier wel überhaupt? Een vraag die een bezoek aan Tesco zal kunnen beantwoorden. Maar dan eerst opzoeken in het woordenboek. De boodschappen moeten nog wachten vond ik. Gekookte aardappel werd het ik heb er wat cheddar bijgedaan want eenmaal gekocht moet het toch nog op. Dus laten smelten over de goed gekookte aardappelen. Smaakte wat beter dan rauw. Maar goed, wat gepaneerde camembert en champignons gebakken. Had beter de camemberts kunnen ontdooien voordat ik ze ging bakken, het smaakte desondanks wel lekker.
Veel meer is er niet te vertellen. Mag ik iedereen bedanken die mij vandaag heeft entertaint, Rico, Robin , Erik, Erika en de rest van mijn vrienden.
Cheers Wouter.