Weekendplanning al gemaakt

Voor wat toeristische plekken te weten in Schotland is het altijd handig om er de lokale mensen erbij te betrekken dat heb ik dan ook gedaan vandaag. Wat te doen op mijn vijfdaags-weekend? Ga naar Fort William, te doen met de trein en de westkust is een erg mooie locatie. Vertelde Sam mij vanochtend.
Ik kwam vandaag weer op het werk aan zoals elke andere dag en dit keer was ik de enige die vandaag op Hardengreen Industrial Estate was, naast Sam. Sam vertelde mij dat Dan, naar het ziekenhuis was. Gister had Dan het Sam verteld. Wat kon ik doen, het ringwerpen ging dit keer niet goed. En ik heb het dan ook maar gelaten voor wat het was. Sam gevraagd wat ik al kon inladen en die spullen al neergelegd in de Transit. Nog even gesproken met Sam en een opmerking gemaakt die ging over waar wij het gister over hadden, het schudden of roeren van drinken. Dus kortom ook 007 kwam er in voor. Na even nagelezen te hebben welke nationaliteit James Bond ook alweer had kwam ik erachter dat er een Schotse vader achter schuilt en een Zwitserse moeder achter de geheim agent te zitten. Sam schudde zijn thee voordat hij hem uit zijn bidon schonk en daarom refereerde ik naar de Bond. Maar Sam roert eerst voordat hij schud en drinkt het daarna.
Alle spullen aan boord en wij konden gaan, bestemming Bawsinch, nog eens. Deze week gaan we er nog eens naar toe namelijk morgen, en dan begint het vijfdaags-weekend. Er moesten nog wat bomen om die een gevaar voor de passanten van het Innocent Railway Path kunnen vormen. Dus dat gingen we doen. Met wij bedoel ik Chris en Sam de rest moest de takken die op het pad vielen opruimen. Veel werk was het niet en leuk was het op zich wel. Ik blijf mij bewonderen aan de natuur in Bawsinch. Bomen die zijn omgewaaid maar nog steeds groeien, mossen die dergelijke bomen begroeien alsof het rotsen zijn en bloemen die je haast over het hoofd zal zien. Heerlijk, om met 2 volle accu’s heen te gaan en een anderhalf volle accu’s terug te komen. De foto’s die laat ik jullie nog zien voordat ik naar Fort William ga . Nu heb ik al verteld waar ik heen ga maar niet direct verder uitleg. De verdere uitleg krijg je zo meteen. Er waren enkele bomen die omver moesten worden getrokken voor de zekerheid. Ik heb daarbij geholpen. 2 maal, een keer samen met Paul en de andere samen met Chris. Het is best wel interessant om zo’n grote boom te moeten trekken. Ze gaan ook al heb je er een inham in gemaakt niet direct om gaan. Maar pas als je erg kracht achter zet, zie je hem buigen, hoor je hem kraken en zie je hem vallen. Wieh boemp. Op de rest van de omgezaagde/omgevallen bomen en dan breken de takken door de impact al af , mocht het zo zijn dat de boom nog op een andere valt dan hoor je het breken van een stam. Zelf zal ik het mooi vinden om een foto te maken van een vallende boom, maar dat moet dan op een veilige afstand gebeuren. En of het resultaat dan wat te wensen valt is nog een vraag.
De laatste boom van Chris had een probleempje. Hij kon alleen nog maar over het pad vallen of er ging wat mist. Ik neem aan het eerste want de andere gingen prima. Sam heeft eens gezegd dat de wind bomen wel eens de andere kant op wil laten vallen. Eventjes dit probleem oplossen. Een laddertje tegen de muur aan en de andere aan de andere kant om Chris omhoog te krijgen eerst de boom in stukken zagen. En over de muur proberen te gooien dat niet altijd goed gelukt is door het gewicht van het blok. Komt de boom ook nog eens te liggen langs een rozenstruik. Dus de doornen bleven wel eens aan je jas hangen. Dus het gevaar van doornen heb je ook nog eens erbij. Geen gewonden gevallen en we konden door.
Iedereen ging nu zijn eigen kant op. Sam en ik zaten als enige in de auto. En ik vertelde mijn plan voor het weekend dat ik heb gekregen van Paul en Rachel die alleen maar bevestigde hoe mooi die omgeving is. Donderdag, met de bus of trein naar Fort William en vrijdag naar Ben Nevis de grootste berg uit het land of naar Cairngorms National Park waar ik had gevraagd of ze stagiaires konden gebruiken, maar zeker het bezoek waard is. En de volgende dag de open optie doen. Donderdag kom ik ’s avonds aan, maar hostels genoeg in die omgeving dus een bed zal er nog wel over zijn. Ik had al contact gezocht met een hostel of ze nog ruimte hadden. Hij was niet duur en ik had het gevoel dat het in het centrum ergens ligt. Eventjes opzoeken dan voordat ik ga . Een mooi plan vond Sam. Hij zette mij af bij Justinlees en ik liep naar huis. Met mijn gedachte al bij dit aankomend weekend en het boeken van het treinkaartje. Paul gaf mee dat de bus er 3 uur langer over zal doen maar goedkoper was.
Thuisgekomen heb ik meteen de sites geopend die hij mij opgaf en gezocht naar de kosten. Ergens ging het niet goed moet het opzoeken van de kosten om naar Fort Williams te gaan met de bus want ik snapte er de ballen niet van. Gelukkig was de site van ScotRail toch wat overzichtelijker dus kon ik mijn treinkaartje boeken. Jamie heeft mij erbij geholpen, want ik had een bankpasje nodig en de NL Meastro nemen ze niet omdat ons banksysteem werkt met een andere combinatie. Kaartje besteld en nagelezen. Ik zal de pas mee moeten nemen als ik op het station een kaartje kreeg uit de automaat dus dat probleem proberen op te lossen. Gelukt door middel van het gebruik van de chat optie van de hulplijn. Nu moet de kaardhouder nog contact opnemen en zorgen dat ik het ticket kan krijgen bij een balie, dan heb ik alleen het referentie nummer en mijn ID nodig. En dan op naar Fort Williams, via Glasgow overstappen naar de West Coast Railway en flink wat van het land zien. Aankomen, hostel zoeken, verfrissen en op naar bed. De volgende dag zit aardig vol.
Zo gaat mijn komend weekend er dus uitzien, maandag gebruik ik om wat rust te hebben en de foto’s die ik zal maken selecteren en aan jullie tentoon te stellen.
Of ik in staat ben om internet te krijgen in het hostel is een vraag, maar in ieder geval probeer ik verhalen te typen om jullie op de hoogte te houden.

Cheers Wouter.