Het weekend is begonnen

Voor mij is dat vandaag van toepassing. Mijn weekend begon om precies te zijn om 15:00 begon het al. Morgen heb ik vrij gekregen en vrijdag heeft Sam interview te houden , iets dat met CJS te maken heeft. Waar dat voor staat is mij nog een raadsel. Wat maakt het uit vrij is vrij en ik ben blij.
Vanochtend heb ik mijn ogen vroeg open gedaan, maar de tijd zat mij mee. Ik had nog anderhalf uur tot de wekker zal gaan. Dus ik deed ze weer dicht en ik ging weer eventjes doorslapen. Lang heeft dat niet kunnen duren rond half zeven ging er in de buurt een alarm dat ik zojuist weer had gehoord. Stom alarm bleef 10 minuten gaan, hallo er proberen hier vast meerdere mensen te slapen. En dat gemekker van het alarm ging door het kussen heen. Slapen met je handen op je oren ging niet, maar ik liet mij niet verslaan. Lekker blijven liggen en na een poosje ging het uit. Eventjes kunnen luieren, want het was bijna 7 uur. Wekker ging en ik begon de dag. Mail checken, mail verwijderen en weer door naar het volgende stuk van de dag. Facebook berichten gecontroleerd en Skype opgestart om alles bij te kunnen kletsen met Charlotte. Schoolmail gecontroleerd en mijn Engels docent meneer Kees Hulstein, gaf mij exact dezelfde aanraders op als Paul en Rachel van het werk. Des te beter dat ik die bevestiging binnen heb. Hem dat meteen maar verteld.
Op naar het werk. Lekker lopen in de beregende straten van Dalkeith. Geen zorgen toen ik vertrok was het al droog. Het heeft alleen de nacht nog geregend en vroeg in de morgen, maar ik was toen nog binnen. Er was vandaag wel iemand anders op het werk, Sarah. De overige werknemers zouden we bij Bawsinch treffen. Waar wij de afgelopen week (de drie dagen) hebben gewerkt. Dit keer aan de andere kant van de weg. Eddie, zijn team en Sam gingen verder werken aan de twee grote rotte bomen die langs een vaak gebruikt pad lopen. Dus wij gaan ervoor zorgen dat die bomen al om zijn voordat er mensen langslopen die takken op zich krijgen. Dat willen wij dus voorkomen. Tijdens het zagen heb ik wat mooie actie foto’s geschoten. Vallende blokken hout en Sam die ergens in een hoekje op de foto staat.
En inderdaad, nadat wij in de auto stapten en we naar Bawsinch gingen, kwamen even later de andere. Zij woonden wat dichterbij Bawsinch dan bij Hardengreen Industrial Estate of hun verbinding was sneller op de directe manier. Maar goed het werk kon beginnen. Al het benodigde materiaal uit de auto halen en naar de twee bomen brengen. Even later zaten Eddie en Sam al weer in de bomen.
Uit Eddie’s boom zat een hoop water. Regenwater dat door een gat in de boom naar binnen heeft kunnen vallen en in een verrot stuk heeft gevuld. Er kwam behoorlijk wat water uit. Het maken van een foto was wel gelukt, maar je ziet het water er niet goed op. Maar ik heb nog nooit water uit een boom zien komen en dan zeker niet zo veel. De foto’s die ik van Sam had gemaakt waren wel gelukt. Enkele kunnen maken waarop een groot vallend stuk hout is te zien. Het maakt een impressieve indruk en veel lawaai als zo’n tak op de grond valt.
We hadden nog wat tijd te gaan en ik ben me een partij blij dat ik het oude zakmes mee heb genomen die ik van Henk ruim 6 jaar geleden had gekregen. En na al die tijd is hij nog scherp zat om punten te slijpen aan takken. Wat anders heb ik te doen. Het is of foto’s maken of takken slijpen, wat Paul beide als verslavingen ziet. Waarom omdat ik obsessief veel foto’s maak en het slijpen van takken niet gezond is, in zijn ogen dan. Maar dat deed ik al sinds mijn jeugd in de bossen bij Eersel. Ik heb niks anders gedaan dan dat ik al die tijd terug had gedaan. Hier is dat dus blijkbaar iets anders dan thuis. Dit keer had ik een takje gevonden met een tak erop. Dus kon ik deze tak eerst twee en daarna drie punten slijpen. You’re safe with me I have knives. Is iets dat ik niet vaker zal moeten gebruiken aldus Sam. Ik gebruikte die omdat Sarah mij beangstigend aan keek. Voortaan maar obsessief foto’s maken dan? Krijg ik toch zozo weer commentaar op. Het zijn er vandaag maar 20 geworden. Omdat ik een keer begon over Alestorm een band uit Perth, Schotland om te kijken of zij wisten wat voor band het was, heb ik vandaag enkele nummers afgespeeld op mijn telefoon die ik gister erop had gezet. Paul vond de muziek leuk maar de teksten twijfelachtig. Er komt geen gescheld in voor maar Alestorm is zoals de band zelf pleit: Echte schotse piratenmetal. Uit een stad die niet eens aan de kust ligt. Met titels zoals Shipwrecked, the Sunk’n Norwegian en Rum maken zij duidelijk dat het thema waarover zij muziek maken piraat is.
Gister nog een hele hoop golfballen gevonden in Bawsinch, want aan de andere kant van het pad ligt een golfbaan. Tijdens het maken van de foto’s en het rondlopen in het gebied heb ze gevonden. De golfbalen ,ik neem aan dat het aantal over het dozijn gaat, liggen nu in een van de laatjes in de klerenkast. Zal ik ze gaan schenken aan tante Monique die fanatiek aan het golven is? De foto’s heb ik al een paar op Facebook gezet. Enkele volgen nog op het blog. Maar dat krijgen jullie dan nog wel te horen.
Ook nog gister gebeurd: op Facebook een mapje aangemaakt om alle artiesten die ik volg niet op de voorpagina hoef te lezen van Facebook, want eentje daarvan had tientallen twitterberichten achtergelaten. Die technologie bestaat om die twee sociale media te koppelen, mocht je dat niet weten. Het is nu een stuk overzichtelijker geworden. Vandaag ook een mapje aangemaakt voor de andere organisaties die ik volg dus nu kan ik die ook overslaan en naar mijn belangrijkere berichten gaan zoals die van jullie.
Niet langer dan 10 uur geleden had ik mijn treinkaartje betaald, via de bankpas van Jamie, omdat mijn Visa niet via de ScotRail site werkt. Het geld dezelfde nacht nog gepind om hem het terug te kunnen geven. Er was alleen een probleempje, voor de automaat zal ik die pas mee moeten hebben. Dus even via de chatoptie van ScotRail gevraagd wat ik moest doen. De gegevens opgeschreven die zij mij hadden verleend en het later op een papiertje overgeschreven met losse letters zodat Jamie het kon lezen. Het geld ernaast gelegd en hem nog een sms’je verstuurd. Maar geen reactie, dus vandaag er nog een gestuurd. Bij thuiskomst was het geld weg en stond er een antwoord op het briefje. Ik zal alleen mijn ID mee moeten hebben om het kaartje te kunnen krijgen en het zal verstandig zijn in geval van ophoud dat ik eerder het kaartje ging halen. Dat was ik al van plan maar £2,40 te betalen om een treinkaartje een dag eerder te kunnen halen, stond mij niet aan. Dus morgen lekker op tijd naar Waverly Station gaan.
Thuis gekomen weer de pc gestart en mail gecheckt. Bingo, Bank Street Lodge heeft plek, zaterdags hadden zij eigenlijk een reservering maar die is geannuleerd nu is zijn er dus bedden voor alle drie de nachten. Ik ben dus binnen. Schijnt het ook maar 5 minuten lopen te zijn vanaf Fort William Station. Heerlijk niet duur zelf-kookgelegenheden, maar internet is een vraag. Ach wat maakt het uit dan maar een lang weekend zonder. Jullie krijgen dit toch wel te lezen. Nu maar hopen dat het weer mee zit om de plannen uit te voeren. Morgen de tas pakken en dan de trein nog. Ben benieuwd, wat de tijd mij zal brengen in the Highlands.
De euro is de laatste tijd 2 cent gestegen, dus meer geld voor dezelfde euro’s ik ben er alleen maar blijer mij zorgt ervoor dat ik minder kosten heb. Had ik dat gister geweten dat het vandaag nog was gestegen dan had ik voor het geld wat minder euro’s moeten betalen. Nou jah, in de komende tijd hoef ik niet meer te pinnen en of de euro zo zal blijven? Voor de komende tijd hoef ik niet te pinnen.
Om mijn spullen klaar te maken voor de reis naar Fort William heb ik mijn camera leeggehaald en alles op mijn computer gezet en geselecteerd een kleine selectie is weggegooid. En de mooiste zijn op Facebook gezet. Nog steeds 50 maar beter dan 100. Laat die mooie Schotse kust maar komen ik ben er klaar voor.
Nog eventjes wat series gekeken voordat ik ging koken, de rest van de tortellinie met iets te veel sla, maar die is toch al een poos open. Morgen maar nog een hap sla bij het eitje doen. Klinkt nu al lekker. De aflevering van American Dad was leuk, maar dit keer had American Dad een serieus onderwerp: Anorexia. Het zag er schrikwekkend uit om te zien hoe ze het al bij de cartoon hebben gedaan. Hopelijk treft niemand van mijn vrienden dit, want ik kan het niet uitstaan. Gelukkig had Family Guy een ander onderwerp.
Op Facebook zeiden een paar dingen mij dat ik Internationale Pannenkoeken dag had gemist. Dat was gister. Pannenkoeken Dinsdag, 40 dagen zonder zoetigheid tot Pasen, zoals Carnaval oorspronkelijk was bedoeld. Maar ik eet komend weekend pannenkoeken. En de andere 2 avonden eet ik wat rijst. Niet veel meenemen dus wat lichter op de rug.
Sokken te kort als ik geen wasje had gedaan, tevens zal ik ook aan een tekort aan onderbroeken komen als ik geen was deed. Dus na het eten een wasje erin doen en die hangt nu lekker te drogen. Ook maar meteen mijn slaapzakinleg laten wassen. Ik lig er maanden in dus die zal er vaker aan toe zijn. Was nog van plan mijn jas te wassen, maar dat heb ik maar gelaten voordat ik goed wist hoe dat moest.
Cheers Wouter.