Het heerlijke Bawsinch
Door: Wouter Wilken
Blijf op de hoogte en volg Wouter
28 Februari 2012 | Verenigd Koninkrijk, Dalkeith
Werken en weken in Schotland worden steeds leuker. Hoe dat vandaag kwam? Ik zag voor het eerst levend wild. Wat dan? Ik vind het leuker om jullie in spanning te laten wachten dan dat ik het meteen verklap maar ik heb vandaag vier soorten gezien. Waarvan er twee vast zijn gelegd, twee erg mijn aandacht trokken en eentje over ons heen vloog. Meer informatie komt eraan.
Ik bedacht mij om de een of andere reden van welke partij de mensen het meeste afweten. Oftewel van wie van de twee opties is over het algemeen het meeste interesse is dat je beste vriend of is dat de mensen die je niet kan uitstaan? Volgens mij was dat het laatste geval, want met de informatie die je hebt gewonnen over degene kan je hem vermijden of tegen hem/haar gebruiken. Ik denk ook trouwens dat dit van de persoon afhangt wie je het vraagt.
Gister een heerlijk Nederlandse bord gegeten. Aardappelstamp, met broccoli, bloemkool en wortel, dat heeft mij toch eens goed gesmaakt. Vandaag doe ik het op het Itialiaans met een tintje Wouters. Spaghetti, met champignon een plak kaas, Quorn gehakt en ketchup.
Mijn kaas was vandaag op dus mijn brood beleg was vooral zoetig. Twee boterhammen met Mister Choc Duo Choc als ontbijt en op het werk eentje met aardbeienjam en Duo Choc gegeten. Maar na het werk boodschappen gedaan en de kaasvoorraad is weer bijgevuld met Edammer van de Tesco.
De tijd die ik besteedde aan het communiceren heb ik vandaag besteed aan het op zoeken van artiesten en bands die ik voorheen nog niet kende, dat was mij vandaag prima gelukt enkele bands zijn tot mijn repertoire toegevoegd.
Mijn browser deed weer eens raar, maar uiteindelijk alles wel kunnen doen wat ik had gewild. Behalve het opladen van een filmpje van Eddie die een boom omzaagt wel een impressief filmpje als je de omvang van de boom ziet. Ik had mijn laptop ervoor aan laten staan in de hoop dat hij was opgeladen als ik thuis was gekomen, maar nee. Hij was na die 7 uur nog niet klaar. Ik blijf het maar proberen in de hoop dat het uiteindelijk eens is gelukt. Het filmpje is niet lang, maar wel gefilmd in Hoge Definitie om jullie de beste indruk te geven van het werk hier.
Het werk vandaag was zoals ik al zei erg leuk. In beslag genomen van het vergiftigen van ongewenste bomen in Bawsinch. De boomsoort waarover ik het hier heb is American Dogwood, bij ons beter bekend als kornoelje. Deze invasieve exoot voorkomt het dat de inheemse bomen uit Groot- Brittannië niet kunnen groeien en het is op het gebied van Scottish Wildlife Trust wat ons in staat maakt om te doen wat wij willen met deze bomen. En de beslissing is geworden dat wij deze bomen gaan vergiftigen. De boompjes waren al eens eerder gekapt en nu was het aan ons vandaag de taak om ze te vergiftigen. Dat gaat als volgt, met een heggenschaar knip je van de stronken een stuk eraf. Mocht de boomstronk te dik zijn dan pak je de handzaag. (Het gaat hier om erg jonge boompjes die verwijderd waren.) Is dat gebeurd dan is er iemand (wat Paul en ik vandaag deden) die met een kwastje en een herbicide (schadelijke stof voor alleen vegetatie) de verse stronken verfden. De herbicide die wij gebruiken hebben geen schadelijke gevolgen voor andere organisme omdat deze alleen voorkomt dat de wortels ( die alleen bomen en planten kennen) geen water meer opnemen. In totaal moesten wij twee gebiedjes doen in Bawsinch die vlak langs elkaar lagen, wat het werk voor ons minder zwaar maakten. Na een half uur waren wij bij het eerste vlak klaar en na anderhalf uur waren we met het tweede gebied klaar. Tijdens het werk op het tweede gebied zag Paul een kikker voorbij lopen, nu schuilend onder een wortel die boven de grond uitstak. Die heeft hij met veel zorg naar de waterkant gebracht en weer vrij gemaakt. Mijn verwachting was dat ik niet veel dieren zal zien dus ik had een stuk of vijf foto’s van de kleine kikker genomen.
Tijd voor de thee. Adam en ik zaten te wachten terwijl Paul naar het busje liep om zijn Kelly Kettle™ te halen. Even later was hij weer terug en kreeg ik een warm kopje thee. De thee heb ik het liefst wat zoeter dan het bittere dat de Britten hier zijn gewent dus maar wat suiker erbij gedaan. Een boterhammetje gegeten en doorgewerkt. Hier zagen wij ons eerste wild dier, een fazant. Dat mij een Daantje Wereldkampioen doet denken van Roald Dahl. Even gepolst hoe het stond met de kennis en de titel van het boek hier. De naam Daan kennen ze hier niet en hebben ze dus vervangen voor Charlie. Voor iedereen die het boek niet kent, schaam je. Het is een prachtig boek dat jeugdsentiment nu is voor mij en waarschijnlijk voor meerdere van mijn leeftijdsgenoten. Mocht je geïnteresseerd zijn, ga het dan lenen van de bibliotheek.
Niet veel later zag Paul al ons tweede wild dier. Een vos, ik zag hem eventjes want Paul kon het niet laten om iets te enthousiast over te komen. Oh a fox. En weg was hij alweer. Een glim van deze schitterende zoogdier kunnen zien en mijn dag kan op zich niet meer kapot. Maar tegen mijn verwachting in zag ik vandaag nog meer wild. Het klokhuis dat Adam in de bosjes gooide, trok de aandacht van twee woelmuizen. Die erom hebben gevochten. Dat trok weer onze aandacht en na een tijd kwam de winnaar terug om van de appel te knagen. Ik als liefhebber van de Rodentia tak van de mammaliarijk, pakte de camera en probeerde zo veel mogelijk foto’s te schieten van dit wezen. Dat was mij gelukt. Instellen van de juiste scherpstelling was lastig, het beste bleek toch zelf te kiezen op welke afstand het diertje zich bevond. Dat heeft geresulteerd in een paar schitterende kliekjes van iets dat ik nog nooit in het wild had gezien. Mijn dag kon nu echt niet meer kapot. Ik hoorde opeens iets wat dichterbij was, dit keer was het een kikker. Een kikker zo dichtbij dat ik mijn aandacht en camera op hem had gericht. Enkele prachtige (al zeg ik het zelf) close-ups zijn hiervan het eindresultaat geworden. Nu kon mijn dag helemaal niet meer kapot.
Aan het eind van de werkdag rond een uur of drie heb ik ze aan Paul, Andrew en Sam laten zien. Die er wel erg te spreken over waren. Een zeer geslaagd dagje Bawsinch mag ik wel stellen. An komt er nog een leuk stuk. Na het werk had ik wat boodschappen gedaan. Ik had een te kort aan kaas en aan brood voor de volgende dag. Dus ik moest zozo naar de Tesco. Bij mijzelf had ik al bedacht dat ik in het land van de whisky toch een glaasje moest drinken. Minstens één glas, die keer dat ik het bij huisgenoten te kregen had was het lekker en ik wil op verjaardagen of andere dagen dat ik het bijzonder genoeg vind toch proosten op hij/zij die weer een ouder is geworden of iets heeft gepresteerd. Dus op zoek naar een echt Schots whisky en dan kom je al gauw uit op Famous Grouse. Genoemd naar de hoendersoort die in Schotland aanwezig is. De kleinste fles gekozen, want een grote drinker ben ik (nog) niet. Door de brief van pa had ik ook zin gekregen in een Schots biertje. Dus ik keek in de schappen van de Tesco om te kijken wat voor bier ze te bieden hadden. Veel soorten in- en uitheemse bieren. Ik had het hele schap van boven naar beneden gekeken en mijn oog viel op het laatste flesje van een soort dat mijn aandacht trok. Raven Ale, het etiket was bedrukt met mijn favoriete westerse vogel, de raaf. From the Orkney Brewery. Dus het is zozo ergens in de UK. Thuis maar opgezocht waar Orkney lag en het is inderdaad een Schots pilske. 3,8% met een bittere smaak. Ben benieuwd, maar dat etiket ga ik eraf weken en bewaren, dat had ik al besloten. Ik ging ook nog voor wat koekjes omdat die krengen gewoon zo verdomd lekker zijn. Voor het brood wist ik dat het voor hetzelfde soort misschien goedkoper was bij de Farmfoods dan bij Tesco dat in gedachte ging ik op zoek naar dat soort brood en inderdaad bij Farmfoods zijn ze ruim £0,50 goedkoper. En elk beetje helpt. Dus die heb ik maar bij Farmfoods gehaald. Aan de kassa werd mij een ID gevraagd, die had ik mee. Niet zeker of het een ID was vroeg de cashière of het een ID was. Eventjes verteld dat ik een stage hier loop en dat het vandaar een Nederlands ID Is. Goedgekeurd en ik kon betalen. De man die voor mij was maakte een grapje dat ik wel voor hem zal betalen. Hij had nogal wat drank dus ik verwacht dat hij een feestje gepland had. Nog even wat tandpaste gehaald bij B&M en dan door naar Farmfoods dit keer het bonnetje gevraagd en naar huis.
Begonnen aan de koekjes en gekeken hoe het opladen van het filmpje was. Niets goed dat tenminste wel. Dus kijken wat het probleem was, geen verbinding. Stekker erin en eruit haalde ook niks uit dus opnieuw opstarten en dit keer had ik wel verbinding. Mijn sociale leven kon bijgewerkt worden.
Vanochtend een telefoontje gekregen in dezelfde minuut toen ik op het werk aankwam. Haar die ik het liefst dagelijks zal spreken had gebeld om te melden dat het internet het niet deed. Maar vanavond was het weer gelukt om haar te spreken zonder hoge belkosten. Degene die Skype heeft uitgevonden en hij/zij die het internet heeft uitgevonden mijn dank is groot. Het leven is een stuk makkelijker geworden door jullie ideeën.
Het filmpje ga ik nog bewerken en houden jullie nog te goed van mij.
Cheers Wouter
Ik bedacht mij om de een of andere reden van welke partij de mensen het meeste afweten. Oftewel van wie van de twee opties is over het algemeen het meeste interesse is dat je beste vriend of is dat de mensen die je niet kan uitstaan? Volgens mij was dat het laatste geval, want met de informatie die je hebt gewonnen over degene kan je hem vermijden of tegen hem/haar gebruiken. Ik denk ook trouwens dat dit van de persoon afhangt wie je het vraagt.
Gister een heerlijk Nederlandse bord gegeten. Aardappelstamp, met broccoli, bloemkool en wortel, dat heeft mij toch eens goed gesmaakt. Vandaag doe ik het op het Itialiaans met een tintje Wouters. Spaghetti, met champignon een plak kaas, Quorn gehakt en ketchup.
Mijn kaas was vandaag op dus mijn brood beleg was vooral zoetig. Twee boterhammen met Mister Choc Duo Choc als ontbijt en op het werk eentje met aardbeienjam en Duo Choc gegeten. Maar na het werk boodschappen gedaan en de kaasvoorraad is weer bijgevuld met Edammer van de Tesco.
De tijd die ik besteedde aan het communiceren heb ik vandaag besteed aan het op zoeken van artiesten en bands die ik voorheen nog niet kende, dat was mij vandaag prima gelukt enkele bands zijn tot mijn repertoire toegevoegd.
Mijn browser deed weer eens raar, maar uiteindelijk alles wel kunnen doen wat ik had gewild. Behalve het opladen van een filmpje van Eddie die een boom omzaagt wel een impressief filmpje als je de omvang van de boom ziet. Ik had mijn laptop ervoor aan laten staan in de hoop dat hij was opgeladen als ik thuis was gekomen, maar nee. Hij was na die 7 uur nog niet klaar. Ik blijf het maar proberen in de hoop dat het uiteindelijk eens is gelukt. Het filmpje is niet lang, maar wel gefilmd in Hoge Definitie om jullie de beste indruk te geven van het werk hier.
Het werk vandaag was zoals ik al zei erg leuk. In beslag genomen van het vergiftigen van ongewenste bomen in Bawsinch. De boomsoort waarover ik het hier heb is American Dogwood, bij ons beter bekend als kornoelje. Deze invasieve exoot voorkomt het dat de inheemse bomen uit Groot- Brittannië niet kunnen groeien en het is op het gebied van Scottish Wildlife Trust wat ons in staat maakt om te doen wat wij willen met deze bomen. En de beslissing is geworden dat wij deze bomen gaan vergiftigen. De boompjes waren al eens eerder gekapt en nu was het aan ons vandaag de taak om ze te vergiftigen. Dat gaat als volgt, met een heggenschaar knip je van de stronken een stuk eraf. Mocht de boomstronk te dik zijn dan pak je de handzaag. (Het gaat hier om erg jonge boompjes die verwijderd waren.) Is dat gebeurd dan is er iemand (wat Paul en ik vandaag deden) die met een kwastje en een herbicide (schadelijke stof voor alleen vegetatie) de verse stronken verfden. De herbicide die wij gebruiken hebben geen schadelijke gevolgen voor andere organisme omdat deze alleen voorkomt dat de wortels ( die alleen bomen en planten kennen) geen water meer opnemen. In totaal moesten wij twee gebiedjes doen in Bawsinch die vlak langs elkaar lagen, wat het werk voor ons minder zwaar maakten. Na een half uur waren wij bij het eerste vlak klaar en na anderhalf uur waren we met het tweede gebied klaar. Tijdens het werk op het tweede gebied zag Paul een kikker voorbij lopen, nu schuilend onder een wortel die boven de grond uitstak. Die heeft hij met veel zorg naar de waterkant gebracht en weer vrij gemaakt. Mijn verwachting was dat ik niet veel dieren zal zien dus ik had een stuk of vijf foto’s van de kleine kikker genomen.
Tijd voor de thee. Adam en ik zaten te wachten terwijl Paul naar het busje liep om zijn Kelly Kettle™ te halen. Even later was hij weer terug en kreeg ik een warm kopje thee. De thee heb ik het liefst wat zoeter dan het bittere dat de Britten hier zijn gewent dus maar wat suiker erbij gedaan. Een boterhammetje gegeten en doorgewerkt. Hier zagen wij ons eerste wild dier, een fazant. Dat mij een Daantje Wereldkampioen doet denken van Roald Dahl. Even gepolst hoe het stond met de kennis en de titel van het boek hier. De naam Daan kennen ze hier niet en hebben ze dus vervangen voor Charlie. Voor iedereen die het boek niet kent, schaam je. Het is een prachtig boek dat jeugdsentiment nu is voor mij en waarschijnlijk voor meerdere van mijn leeftijdsgenoten. Mocht je geïnteresseerd zijn, ga het dan lenen van de bibliotheek.
Niet veel later zag Paul al ons tweede wild dier. Een vos, ik zag hem eventjes want Paul kon het niet laten om iets te enthousiast over te komen. Oh a fox. En weg was hij alweer. Een glim van deze schitterende zoogdier kunnen zien en mijn dag kan op zich niet meer kapot. Maar tegen mijn verwachting in zag ik vandaag nog meer wild. Het klokhuis dat Adam in de bosjes gooide, trok de aandacht van twee woelmuizen. Die erom hebben gevochten. Dat trok weer onze aandacht en na een tijd kwam de winnaar terug om van de appel te knagen. Ik als liefhebber van de Rodentia tak van de mammaliarijk, pakte de camera en probeerde zo veel mogelijk foto’s te schieten van dit wezen. Dat was mij gelukt. Instellen van de juiste scherpstelling was lastig, het beste bleek toch zelf te kiezen op welke afstand het diertje zich bevond. Dat heeft geresulteerd in een paar schitterende kliekjes van iets dat ik nog nooit in het wild had gezien. Mijn dag kon nu echt niet meer kapot. Ik hoorde opeens iets wat dichterbij was, dit keer was het een kikker. Een kikker zo dichtbij dat ik mijn aandacht en camera op hem had gericht. Enkele prachtige (al zeg ik het zelf) close-ups zijn hiervan het eindresultaat geworden. Nu kon mijn dag helemaal niet meer kapot.
Aan het eind van de werkdag rond een uur of drie heb ik ze aan Paul, Andrew en Sam laten zien. Die er wel erg te spreken over waren. Een zeer geslaagd dagje Bawsinch mag ik wel stellen. An komt er nog een leuk stuk. Na het werk had ik wat boodschappen gedaan. Ik had een te kort aan kaas en aan brood voor de volgende dag. Dus ik moest zozo naar de Tesco. Bij mijzelf had ik al bedacht dat ik in het land van de whisky toch een glaasje moest drinken. Minstens één glas, die keer dat ik het bij huisgenoten te kregen had was het lekker en ik wil op verjaardagen of andere dagen dat ik het bijzonder genoeg vind toch proosten op hij/zij die weer een ouder is geworden of iets heeft gepresteerd. Dus op zoek naar een echt Schots whisky en dan kom je al gauw uit op Famous Grouse. Genoemd naar de hoendersoort die in Schotland aanwezig is. De kleinste fles gekozen, want een grote drinker ben ik (nog) niet. Door de brief van pa had ik ook zin gekregen in een Schots biertje. Dus ik keek in de schappen van de Tesco om te kijken wat voor bier ze te bieden hadden. Veel soorten in- en uitheemse bieren. Ik had het hele schap van boven naar beneden gekeken en mijn oog viel op het laatste flesje van een soort dat mijn aandacht trok. Raven Ale, het etiket was bedrukt met mijn favoriete westerse vogel, de raaf. From the Orkney Brewery. Dus het is zozo ergens in de UK. Thuis maar opgezocht waar Orkney lag en het is inderdaad een Schots pilske. 3,8% met een bittere smaak. Ben benieuwd, maar dat etiket ga ik eraf weken en bewaren, dat had ik al besloten. Ik ging ook nog voor wat koekjes omdat die krengen gewoon zo verdomd lekker zijn. Voor het brood wist ik dat het voor hetzelfde soort misschien goedkoper was bij de Farmfoods dan bij Tesco dat in gedachte ging ik op zoek naar dat soort brood en inderdaad bij Farmfoods zijn ze ruim £0,50 goedkoper. En elk beetje helpt. Dus die heb ik maar bij Farmfoods gehaald. Aan de kassa werd mij een ID gevraagd, die had ik mee. Niet zeker of het een ID was vroeg de cashière of het een ID was. Eventjes verteld dat ik een stage hier loop en dat het vandaar een Nederlands ID Is. Goedgekeurd en ik kon betalen. De man die voor mij was maakte een grapje dat ik wel voor hem zal betalen. Hij had nogal wat drank dus ik verwacht dat hij een feestje gepland had. Nog even wat tandpaste gehaald bij B&M en dan door naar Farmfoods dit keer het bonnetje gevraagd en naar huis.
Begonnen aan de koekjes en gekeken hoe het opladen van het filmpje was. Niets goed dat tenminste wel. Dus kijken wat het probleem was, geen verbinding. Stekker erin en eruit haalde ook niks uit dus opnieuw opstarten en dit keer had ik wel verbinding. Mijn sociale leven kon bijgewerkt worden.
Vanochtend een telefoontje gekregen in dezelfde minuut toen ik op het werk aankwam. Haar die ik het liefst dagelijks zal spreken had gebeld om te melden dat het internet het niet deed. Maar vanavond was het weer gelukt om haar te spreken zonder hoge belkosten. Degene die Skype heeft uitgevonden en hij/zij die het internet heeft uitgevonden mijn dank is groot. Het leven is een stuk makkelijker geworden door jullie ideeën.
Het filmpje ga ik nog bewerken en houden jullie nog te goed van mij.
Cheers Wouter
-
29 Februari 2012 - 12:03
Evelien Jongejan:
Leuk wout! Mooie verhalen! Vind het zelf ook heerlijk in de natuur :) Dit weekend ben ik iets dichter bij je, ik ga naar Leeds :) DIkke kus Eef
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley