Uitleven in Red Moss
Door: Wouter Wilken
Blijf op de hoogte en volg Wouter
12 Maart 2012 | Verenigd Koninkrijk, Dalkeith
Dat was vandaag van toepassing op mijn werkzaamheid. Het hakken van berken in Red Moss door gebruik te maken van de billhook. Geen idee hoe het in het Nederlands heet, geef ik jullie maar de link naar het de wikipedia site over dit werktuig. http://en.wikipedia.org/wiki/Bill-hook dat is in het Engels. Er is nog geen Nederlandse site gevonden van dit object. Dus met deze informatie moeten jullie het doen.
Voor het filmpje dat nu (19:00 uur) bij YouTube wordt opgeladen, had ik Sam in de morgen nog gister gemaild hoe het zat met de verantwoordelijkheid over je bomen en voorbijgangers. Om ervoor te zorgen dat die potientiële onwaarheid is gezuiverd en nu alleen de waarheid in het filmpje is verwerkt. Ik was net binnen toen Sam mij wou terugmailen. Ik lees het vanmiddag wel en pas als het nodig is de film aan te passen. Wat inderdaad zo was. Mijn berekeningen kloppen met de verwachtte massa van de boom. Een goed punt om te horen dat je berekeningen in de buurt komen van de verwachtingen die je begeleider had gemaakt.
Op Hardengreen was het eerste dat ik deed Sam mijn geld terug gevraagd dat ik nog van vrijdag voorgeschoten had. Sam zei dat ik hij nog een £20 had liggen in het kluisje op de basis. En of ik ervoor zal willen zorgen om dan £15 mee te nemen zodat we die £5 op deze manier konden krijgen. Maar het bleek te zijn dat er nog een £5 in lag dus geen wisseltruc hoeven uit te halen om mijn geld terug te krijgen. Daarna pakte ik al mijn boterhamzakje gevuld met chocolade paaseierenuit mijn rugzak en deelde er iedereen er een uit. Mijn chocoladebui kon niet ophouden en ik deelde nog eens uit, met nog eentje voor mij. Ik had een aardig handje mee genomen naar werk dus ik kon nog in de pauze genieten van een beetje chocolade dat door post in Dalkeith is aangekomen.
Paul had nog geen lunch en Josh had het een en ander nodig van de Tesco dit gaf mij de kans om naar de bouillon te zoeken. Het woordenboek vertelde mij dat wat ik zocht: broth is of stock. Door de uitleg erachter heb ik gekozen om het op het boodschappenlijstje te zetten als broth. Dat mij vanochtend het een en ander uit te leggen gaf aan Paul voordat hij begreep wat ik bedoel. Door iets dat op het volgende lijkt zijn we erachter gekomen. It is a sort of soup. Not canned but packed. It’s called broth. Voor alle duidelijkheid had ik het gespeld. En door dat spellen wist Paul wat ik zocht. Hij heeft het gevraagd aan een werknemer en die wees ons naar de bakken Knorr een rij verder. Knorr ken ik al van thuis dus dat is altijd goed. Een doosje groentebouillon gehaald, Josh en Paul hadden al wat zij nodig hadden dus we konden afrekenen. Voor de kassa al geprobeerd het geld los te krijgen, maar ik had net iets te veel in mijn handen. Het bonnetje en de bouillon in mijn jaszak gedaan en terug naar Hardengreen.
Red Moss, was het voor vandaag. En wat was ik blij dat ik mijn laarzen meeneem. Want deze veengronden bevatten hier en daar diepe waterplassen. En ik ben vaker erin gestapt. Niet met opet natuurlijk. En mijn bergschoenen en sokken zouden hierdoor drijfnat zijn geworden. De laarzen die ik voor Natuurmonumenten had gekocht, waren toch een verstandige zet geweest om die mee te nemen. En ik had net zoals beide Paul’s een billhook gebruikt om de berken om te hakken. Ik merkt al dat dit meer progressief was en ik vond het stukken leuker dan de handzaag te gebruiken. Dat tevens ook niet erg is om te gebruiken. In totaal waren we met zo’n zeven man en drie daarvan hadden een billhook gebruikt. Heerlijk om even je agressie uit te kunnen leven op een boom. Ik dacht aan een regel van het werk. Zolang je buiten bent is de eerste boom die je ziet de wc. En wat wij nu doen is dus eigenlijk het omhakken van alle mogelijkheden om te plassen. Het zal nog erger zijn dan dat je de bomen namen gaat geven voordat je ze omhakt. Het zal best een uitlaatklep zijn voor de gevoelens die je hebt over mensen die jij niet mag. Ook nog een stuk gezonder dan het werkelijk uitleven op die personen die je niet mag. Maar zover is het bij mij niet gekomen, het was al lekker om een dagje met je armen te zwaaien en de stukken hout de rondte in te zien vliegen. Een boom waar ik mee bezig was heb ik gehakt en gehakt maar bleef even staan, eventjes op adem komen en de kleinste bries die we die dag hebben gehad deed de boom omvallen. Best leuk om te zien.
De pauze was weer voorbij maar lang hebben we niet over Red Moss gedaan. Niet verder dan de rood-gemerkte bomen. De grote stukken nog kleiner gehakt om te zorgen dat de mossen eroverheen kunnen groeien en de berken rustig verdwijnen. Het was te laat in het jaar om de bomen nog te vergiftigen, het gif zal door het rijzend sap eraf worden gespoeld en dat werkt averechts met onze bedoeling. Wat je dan krijgt is het mos dat wordt vergiftigd en de berken die nieuwe scheuten begint te groeien langs de stomp die je had gemaakt. Volgende winter is het er weer tijd voor, maar dan zal ik al weg zijn.
We hadden voordat we nog terug gingen met zijn alle zitten praten, over mijn zoektocht naar bouillon, over oud werkgevers en van alles. Zo bleek er een oud-werknemer te zijn die nooit kwam opdagen, sexistisch was en aan verdovende middelen zat. De dag nadat Sam had geregeld dat hij ontslagen zal zijn kwam hij opdagen. ‘’ Ja, er ligt een brief thuis voor je klaar en die legt jou haarfijn uit wat er gaande is.’’ Sam had hem ooit weer ergens zien lopen wat wel eens overkomt. Andere verhalen hebben de tijd ook gedood.
Op naar de loopbrug, voor het laatst zullen mijn zolen de veengronden van Red Moss voelen en waarschijnlijk voor het laatst zal mijn netvliezen de kleuren van dit landschap tot zich kunnen nemen. Mijn camera heeft ook weer wat vastgelegd om dit aan jullie te kunnen laten zien. Ik bedacht achteraf bij mijzelf dat ik wel een foto-album kan laten drukken van de foto’s van deze periode, bij Kruidvat of een andere goede site hiervoor. Dan heb ik het altijd op papier.
Afgezet bij Justinlees Inn, vroeg Sam naar een wachtwoord. Ik bedacht: I’m out of stock. Verwijzend naar de bouillon die ik heb gehaald en een kleine referentie naar de kaas die ik de vorige keer had gehaald. Paul bedacht : I’m out of chocolate eggs. Dat ons drie weer op het lachen bracht met de ideeën van een chocoladekip, chocoladesnavel wat ze hier een geweldig woord vinden; Snavel. Of een chocoladeolifant, moet die dan solide chocolade zijn of mag die ook zoals de vele paashazen in verkoop hol zijn. Nee geef Sam dan maar 2000 kilo aan chocolade. Een blok van 2000 kilo had ik in gedachte waarom maken we daar dan geen aambeeld van. Het zal niet veel nut hebben een solide chocolade aambeeld om hoefijzers of ander ijzerwerk op te timmeren. Maar het zal wel een uitdaging zijn voor welke chocolaterie op deze aardbol. Hoe gek kan je het bedenken van alles kan je van chocolade maken. Ben benieuwd wat het raarste of bijzonderste wat je in chocolade kan vinden.
Thuisgekomen had ik lichte trek en ik besloot bij mijzelf om een pindakaasboterham te smeren en die lekker te gaan eten. Daar heb ik dus van gesmuld. Dan kijken wat de wereld heeft beleefd zonder mij. Niet veel maar altijd leuk om te zien waar je vrienden mee bezig zijn.
Tijd om aan de risotto te beginnen ik had alles in huis dus tijd om te koken. Alles klaargezet en nu alleen kijken hoe ik het recept moet volgen. Plan A : Laptop met muziek en al mee naar de keuken te nemen, ethernetkabel eruit getrokken en mijzelf meteen bedacht, ik was bezig met opladen van Bawsinch Beech die al een poosje bezig was en 12% had bereikt. Ethernetkabel dus weer terughalen en opnieuw opladen. Besloten om gewoon heen en weer te lopen om de Allerhande (een Nederlandse variant op de Tesco Magazine) te lezen dat mam had gescand. Alles gedaan wat er stond en nu maar smullen. De risotto had wat beter mogen worden gekookt, want hier en daar zaten nog wat harde happen maar voor de rest prima. Twee punten had ik anders gedaan dan dat ze zeiden. Ik had geen courgette genomen, was ik vergeten te kopen en ik had geen bospaddenstoelen- maar groentebouillon genomen. Een ander foutje dat ik had gedaan. Ik had het aantal ingrediënten gedaan zoals ze zeiden, geen rekening mee gehouden dat het voor vier personen was. Dat word morgen dus weer smullen van de risotto. Mams bedankt voor het recept. Ik ga het waarschijnlijk nog eens maken, want de risotto was nog niet op.
Cheers Wouter.
Voor het filmpje dat nu (19:00 uur) bij YouTube wordt opgeladen, had ik Sam in de morgen nog gister gemaild hoe het zat met de verantwoordelijkheid over je bomen en voorbijgangers. Om ervoor te zorgen dat die potientiële onwaarheid is gezuiverd en nu alleen de waarheid in het filmpje is verwerkt. Ik was net binnen toen Sam mij wou terugmailen. Ik lees het vanmiddag wel en pas als het nodig is de film aan te passen. Wat inderdaad zo was. Mijn berekeningen kloppen met de verwachtte massa van de boom. Een goed punt om te horen dat je berekeningen in de buurt komen van de verwachtingen die je begeleider had gemaakt.
Op Hardengreen was het eerste dat ik deed Sam mijn geld terug gevraagd dat ik nog van vrijdag voorgeschoten had. Sam zei dat ik hij nog een £20 had liggen in het kluisje op de basis. En of ik ervoor zal willen zorgen om dan £15 mee te nemen zodat we die £5 op deze manier konden krijgen. Maar het bleek te zijn dat er nog een £5 in lag dus geen wisseltruc hoeven uit te halen om mijn geld terug te krijgen. Daarna pakte ik al mijn boterhamzakje gevuld met chocolade paaseierenuit mijn rugzak en deelde er iedereen er een uit. Mijn chocoladebui kon niet ophouden en ik deelde nog eens uit, met nog eentje voor mij. Ik had een aardig handje mee genomen naar werk dus ik kon nog in de pauze genieten van een beetje chocolade dat door post in Dalkeith is aangekomen.
Paul had nog geen lunch en Josh had het een en ander nodig van de Tesco dit gaf mij de kans om naar de bouillon te zoeken. Het woordenboek vertelde mij dat wat ik zocht: broth is of stock. Door de uitleg erachter heb ik gekozen om het op het boodschappenlijstje te zetten als broth. Dat mij vanochtend het een en ander uit te leggen gaf aan Paul voordat hij begreep wat ik bedoel. Door iets dat op het volgende lijkt zijn we erachter gekomen. It is a sort of soup. Not canned but packed. It’s called broth. Voor alle duidelijkheid had ik het gespeld. En door dat spellen wist Paul wat ik zocht. Hij heeft het gevraagd aan een werknemer en die wees ons naar de bakken Knorr een rij verder. Knorr ken ik al van thuis dus dat is altijd goed. Een doosje groentebouillon gehaald, Josh en Paul hadden al wat zij nodig hadden dus we konden afrekenen. Voor de kassa al geprobeerd het geld los te krijgen, maar ik had net iets te veel in mijn handen. Het bonnetje en de bouillon in mijn jaszak gedaan en terug naar Hardengreen.
Red Moss, was het voor vandaag. En wat was ik blij dat ik mijn laarzen meeneem. Want deze veengronden bevatten hier en daar diepe waterplassen. En ik ben vaker erin gestapt. Niet met opet natuurlijk. En mijn bergschoenen en sokken zouden hierdoor drijfnat zijn geworden. De laarzen die ik voor Natuurmonumenten had gekocht, waren toch een verstandige zet geweest om die mee te nemen. En ik had net zoals beide Paul’s een billhook gebruikt om de berken om te hakken. Ik merkt al dat dit meer progressief was en ik vond het stukken leuker dan de handzaag te gebruiken. Dat tevens ook niet erg is om te gebruiken. In totaal waren we met zo’n zeven man en drie daarvan hadden een billhook gebruikt. Heerlijk om even je agressie uit te kunnen leven op een boom. Ik dacht aan een regel van het werk. Zolang je buiten bent is de eerste boom die je ziet de wc. En wat wij nu doen is dus eigenlijk het omhakken van alle mogelijkheden om te plassen. Het zal nog erger zijn dan dat je de bomen namen gaat geven voordat je ze omhakt. Het zal best een uitlaatklep zijn voor de gevoelens die je hebt over mensen die jij niet mag. Ook nog een stuk gezonder dan het werkelijk uitleven op die personen die je niet mag. Maar zover is het bij mij niet gekomen, het was al lekker om een dagje met je armen te zwaaien en de stukken hout de rondte in te zien vliegen. Een boom waar ik mee bezig was heb ik gehakt en gehakt maar bleef even staan, eventjes op adem komen en de kleinste bries die we die dag hebben gehad deed de boom omvallen. Best leuk om te zien.
De pauze was weer voorbij maar lang hebben we niet over Red Moss gedaan. Niet verder dan de rood-gemerkte bomen. De grote stukken nog kleiner gehakt om te zorgen dat de mossen eroverheen kunnen groeien en de berken rustig verdwijnen. Het was te laat in het jaar om de bomen nog te vergiftigen, het gif zal door het rijzend sap eraf worden gespoeld en dat werkt averechts met onze bedoeling. Wat je dan krijgt is het mos dat wordt vergiftigd en de berken die nieuwe scheuten begint te groeien langs de stomp die je had gemaakt. Volgende winter is het er weer tijd voor, maar dan zal ik al weg zijn.
We hadden voordat we nog terug gingen met zijn alle zitten praten, over mijn zoektocht naar bouillon, over oud werkgevers en van alles. Zo bleek er een oud-werknemer te zijn die nooit kwam opdagen, sexistisch was en aan verdovende middelen zat. De dag nadat Sam had geregeld dat hij ontslagen zal zijn kwam hij opdagen. ‘’ Ja, er ligt een brief thuis voor je klaar en die legt jou haarfijn uit wat er gaande is.’’ Sam had hem ooit weer ergens zien lopen wat wel eens overkomt. Andere verhalen hebben de tijd ook gedood.
Op naar de loopbrug, voor het laatst zullen mijn zolen de veengronden van Red Moss voelen en waarschijnlijk voor het laatst zal mijn netvliezen de kleuren van dit landschap tot zich kunnen nemen. Mijn camera heeft ook weer wat vastgelegd om dit aan jullie te kunnen laten zien. Ik bedacht achteraf bij mijzelf dat ik wel een foto-album kan laten drukken van de foto’s van deze periode, bij Kruidvat of een andere goede site hiervoor. Dan heb ik het altijd op papier.
Afgezet bij Justinlees Inn, vroeg Sam naar een wachtwoord. Ik bedacht: I’m out of stock. Verwijzend naar de bouillon die ik heb gehaald en een kleine referentie naar de kaas die ik de vorige keer had gehaald. Paul bedacht : I’m out of chocolate eggs. Dat ons drie weer op het lachen bracht met de ideeën van een chocoladekip, chocoladesnavel wat ze hier een geweldig woord vinden; Snavel. Of een chocoladeolifant, moet die dan solide chocolade zijn of mag die ook zoals de vele paashazen in verkoop hol zijn. Nee geef Sam dan maar 2000 kilo aan chocolade. Een blok van 2000 kilo had ik in gedachte waarom maken we daar dan geen aambeeld van. Het zal niet veel nut hebben een solide chocolade aambeeld om hoefijzers of ander ijzerwerk op te timmeren. Maar het zal wel een uitdaging zijn voor welke chocolaterie op deze aardbol. Hoe gek kan je het bedenken van alles kan je van chocolade maken. Ben benieuwd wat het raarste of bijzonderste wat je in chocolade kan vinden.
Thuisgekomen had ik lichte trek en ik besloot bij mijzelf om een pindakaasboterham te smeren en die lekker te gaan eten. Daar heb ik dus van gesmuld. Dan kijken wat de wereld heeft beleefd zonder mij. Niet veel maar altijd leuk om te zien waar je vrienden mee bezig zijn.
Tijd om aan de risotto te beginnen ik had alles in huis dus tijd om te koken. Alles klaargezet en nu alleen kijken hoe ik het recept moet volgen. Plan A : Laptop met muziek en al mee naar de keuken te nemen, ethernetkabel eruit getrokken en mijzelf meteen bedacht, ik was bezig met opladen van Bawsinch Beech die al een poosje bezig was en 12% had bereikt. Ethernetkabel dus weer terughalen en opnieuw opladen. Besloten om gewoon heen en weer te lopen om de Allerhande (een Nederlandse variant op de Tesco Magazine) te lezen dat mam had gescand. Alles gedaan wat er stond en nu maar smullen. De risotto had wat beter mogen worden gekookt, want hier en daar zaten nog wat harde happen maar voor de rest prima. Twee punten had ik anders gedaan dan dat ze zeiden. Ik had geen courgette genomen, was ik vergeten te kopen en ik had geen bospaddenstoelen- maar groentebouillon genomen. Een ander foutje dat ik had gedaan. Ik had het aantal ingrediënten gedaan zoals ze zeiden, geen rekening mee gehouden dat het voor vier personen was. Dat word morgen dus weer smullen van de risotto. Mams bedankt voor het recept. Ik ga het waarschijnlijk nog eens maken, want de risotto was nog niet op.
Cheers Wouter.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
