Eat on day of purchase

Had ik dat eerder gelezen, dan hadden de Jam Doughnuts misschien wat lekkerder gesmaakt. Maar goed ik hem ze twee dagen in de verpakking gelaten en vandaag gedeeld en gegeten. Van de vijf waren er nog twee voor mij. Ze smaakten nog goed, maar zijn wat droogjes. De jam bleef wel goed. Maar die was ook wat vochtiger dan de broodjes om mee te beginnen.
Het was vanochtend even schrikken voor mij toen mijn fles opeens geluiden maakten. Door een of andere verandering in de luchtdruk, drukte de fles zijn ingedeukte hoek weer terug. Totaal onverwachts dus schrok ik daarvan. Voor zover bekend zijn er geen dode en gewonden gevallen door dit drama.
Het werk dat ik gister had gedaan aan de handelingenlijst heb ik als document op de publieke Dropbox map gezet en op Facebook gepost met een berichtje ervoor dat mijn medeklasgenoten hem kunnen gebruiken in hun stages. Een docent van school heeft op het bericht gereageerd. Ik blijk de beste te zijn dat ik hier aan heb gedacht. Een mailtje met de link naar het document heb ik ook naar mijn coach gezet zodat zij het aan iedereen kan doorsturen. Toen ik mijn mailbox van school wou openen bleek hij het niet te doen. Dus zo meteen weer een poging wagen om te kijken. De afgelopen dagen heeft de schoolmail kuren gehad en ik mag hopen dat de kuren niet lang meer blijven.
Twee maanden geleden, bracht ik samen met de familie van Charlotte haar naar haar gate. Nu zijn wij beide in het buitenland en hebben we genoeg contact, maar het voelde en voelt nog steeds anders. We zijn er voor elkaar maar niet bij elkaar als we dat willen. Die paar maanden die nog resten houden wij nog vol. En als we elkaar weer zien, is dat alleen maar fijn wanneer die tijd is gekomen. Tot dan moet Skype het maar overnemen.
Mijn twijfels over het niet of wel terugsturen van het statief, dat kreeg ik gister. Hij doet het nog goed, maar ik heb het idee dat de gebroken segmenten de totale grip van het statief negatief beïnvloeden. Ik ben er blij mee, gebruik hem nog wel, maar vind het geen fijn gevoel dat hij een keer zal kunnen vallen als hij mijn camera draagt en er of water, een ravijn of een andere val mogelijk is wat mijn arm niet kan bereiken. Dus ik wacht nog mee en geniet ervan zolang ik dat kan.
De dag voor vandaag bracht weer een dagje Wallacebank Wood. Ik had in plaats van laarzen mijn schoenen aan gedaan en had het regenpak meegenomen mocht het nodig zijn. Sam ging weer zoals altijd de boom in en de rest bleef op de grond. Een windbreker was het plan van Paul, maar zijn reddingdeken was te dun om de tie-wrap te gebruiken om hem aan de lijn te houden. De stokken die Paul en ik hadden geslepen waren dus niet nodig geweest. De oplossing vonden we met zijn allen in een hoop dennentakken. Door de structuur van deze takken en de bladeren die er nog aanzitten hebben we een muur kunnen maken om de wind deels tegen te houden. Achter deze muur hebben wij voornamelijk gezeten en gesproken. Ik had in de gedachte de tip van mijn coach om te leren determineren, maar dat vind ik nogal lastig, zonder gids.
De laatste tak van vandaag was de locatie waar Sam mee bezig was. Ik stond net zoals mijn collegae te kijken. We hadden al wat opgeruimd en nu wachten op de volgende lading houtbrokken dat Sam maakt. Golfers hebben we vandaag ook met deze harde windstoten gezien. Welkom in Schotland, waar wind en regen de dagelijkse deelnemers zijn aan het weer. Dus daar kan je je op voorbereiden. Een van deze harde kern golfers vroeg mij, van alle andere collega’s die beter Schots konden als mij, wat het nut van onze bezigheid hier was. Ik vertelde de goede man in mijn beste Engels wat het nut hiervan was. Nadat ik had gezegd dat deze boom een potientieel gevaar zal zijn en wij liever voorkomen dat hij op een van zijn golfmaten zal komen. De goede man, reageerde hierop dat de boom niet zo gevaarlijk eruit zag voor hem. Wat weet hij nu weer over bomen, behalve van wat hij geleerd heeft op de basisschool. Dat dachten wij van het SWT dan weer. De man ging even later ook verhaal halen bij Eddie’s team. Was ik niet duidelijk genoeg? Ach de man doet maar wat hij wilt.
Paul gaf mij te horen dat wij waarschijnlijk de eerste week van April vrij hebben. Ik vroeg dat maar even na aan Sam en hij gaf de bevestiging. Ik heb in de terugreis mam gesms’t die het toch leuk vind dat ik dan terug naar huis kan komen. Voor die week, Charlotte heeft wel gelijk dat ik ook naar London, Dublin, Belfast of ergens anders in Verenigd Koninkrijk, Schotland of in de buurt heen kan gaan, maar ik vind het niet erg om naar huis te kunnen. Dan neem ik nog wat mee op de weg terug en zie ik wat goede vrienden weer. Dus nu alleen maar hopen dat zij net zo veel tijd hebben om mij te ontvangen en misschien een donut of twee mee te delen. Ik kan dan ook de boeken meenemen die mam had klaargelegd voor de post, maar dat had ik haar te laat laten weten via de telefoon. Die krijg ik binnenkort dus binnen. Een zak drop of wat anders Nederlands smokkel ik mee naar Schotland om te delen met de collega-vrienden. Het boek te kort kan ik dus in die week ook weer oplossen door er een te halen. Dat is ook mooi meegenomen.
Het werk zat erop en wij konden naar huis. Eddie had nog met een groot brok hout een stuk muur geraakt. Die nu deels kapot is. Sam at nog rustig zijn boterham en ik nam een rugbybal tegen het hoofd. Zoals de internetrage voor excuses zegt. I was ……… but then I took an arrow to the knee. Dat heb ik gelukkig niet gedaan, maar wel een rugbybal onverwachts tegen de zijkant van mijn hoofd gekregen. Mijn muts heeft de meeste impact op zich genomen. Geen gewonden gevallen vandaag.
Op de reis heen had Peter nog gebeld naar Sam om met ons te praten over Handa. Caleb en ik gaan er heen en ik kan niet wachten. Ben er erg nieuwsgierig naar en sta te popelen om te gaan. Hij vroeg of wij de papieren hadden ingevuld en klaar hadden om te sturen. Het liefst vandaag nog want morgen heeft hij een week vrij en om alles te regelen dat wij die week kunnen gaan moest hij ze hebben. In de base dus nog even de formulieren digitaal ingevuld en met een ouderwetse met inkt gevulde pen de handtekening gezet. Nu is het officieel deze Nederlandse jongen gaat naar een afgelegen eiland beginnende 7 april. En hij wordt vergezelt door collega Caleb. Bij thuiskomst de mail gekregen van Peter dat hij nog een vrijwilliger had die vroeg of er iemand was die kon rijden. Maar Caleb en ik hebben geen rijbewijs, of hij moet een rijbewijs hebben of we gaan met zijn allen in de trein. Het zal gezelliger zijn als wij drieën een treinkaartje hadden bij elkaar maar dat is nog niet zeker. Ik ga Caleb vragen om mijn treinkaartje voor te schieten want de Nederlandse bankpassen werken anders met internetbetalingen dan de Schotse. Het geld krijgt hij dan zo snel mogelijk terug.
Teruggelopen naar huis nadat ik Sam nog had geholpen om de aanhangwagen aan de auto te binden, hij had nog wat hout ergens liggen dat hij wou oprapen. En bij de High Street de weg naar Tesco gevraagd. Ik heb geen flauw idee hoe je daar komt met de auto maar ik heb hem verteld wat ik dacht, dus nog iemand van dienst geweest na werktijd. En doorgelopen naar de WHSmiths. De kortingsbon had niemand nodig en ik wist wel wat waar ik het zal uitgeven. Een stift, altijd handig en ik kan hem nog gebruiken om mijn gegevens zwart te maken en de doos terug te sturen naar ons mam als het zo ver is dat ik wat heb om terug te sturen. Maar ik kan ze ook gewoon meenemen in mijn weekje Nederland. De 20% van alles wat ik maar wou heb ik besteed aan het kopen van een stift. Ik heb dus goedkoop mijn korting besteed. Van de £20 die ik had kunnen gebruiken heb ik maar 30 pence winst gemaakt. Dat met alle trost nog gedeeld om te kijken wat andere ervan vonden. Dat werd door enkele vrienden leuk gevonden.
De combinatie Portobello champignons en kaas laat ik in mijn kookboek staan, voor iedereen die het wilt proberen, koop een doosje Portobello champignons, koop een viertal kazen, het liefst Frans en of vettig. Lepel de champignons uit zodat er een kommetje ontstaat en doe daar de kaas in. Leg ze in de oven en wacht niet meer dan 10 minuten. Een lekker additief is de champignonstukken die je hebt te bakken met een teentje knoflook en een slaatje eronder met tomaat. Eet smakelijk, Chef kok Wouter.

Cheers Wouter.