'Eventjes' een wandeling maken

Dat was dat wat ik dacht te gaan doen toen ik rond één uur de computer afsloot en naar buiten ging. De mist die gister Dalkeith een grimmige sfeer gaf heeft vannacht plaatsgemaakt voor de Mediterrane temperaturen van 18° Celsius. Terwijl de weersverwachting gister nog zei dat het bewolkt en wat fris. Ik heb mij daar dan ook op gekleed. Wat achteraf misschien niet zo handig was. Want de zon brandde goed op het Schotse land en de tijd die ik binnen kon doorbrengen was met dit weer zonde. Tijdens de toch die ik in het grimmige mistige Dalkeith aflegde kwam ik erachter dat aan het eind van High Street een park lag. Dat zal ik dan vandaag maar even gaan bekijken. Met een cameraatje in mijn tas en een vogelgids om te lezen als ik een bankje heb gevonden ging ik naar buiten. Zo lang zal deze toch niet duren.
Maar schijn bedreigt en ik heb door Duchess Park gelopen. Niet één, niet twee, maar drie uur. Ik liep naar het park en zag daar eindelijk het Dalkeith House waar ik wel eens van gehoord heb en naar benieuwd was, ik bedoelde als ik in Dalkeith woon en er van heb gelezen, maar nog nooit langs ben gereden wat zal het dan moeten voorstellen. Een redelijk groot huis waar ooit de hertog van Dalkeith in heeft gewoond. Of het wordt bewoond, dat denk ik wel. Zo zag het er tenminste uit. Een nadeeltje van dit prachthuis is dat het park waarop het gebouwd is toegankelijk is voor Jan en Alleman. Iedereen zie je dus in dit park barbecueën wat ze met dit heerlijk weer natuurlijk doen. Tevens is er een speeltuin aangelegd achterin het park en lopen er paden langs de rivier die in je (achter)tuin lopen. Dus het is een vrij druk bezochte plek, maar je hebt zoals ik al zei een prachthuis. Als ik de Lotto win en ik wil nog een vakantiehuisje in het buitenland. Dan is dit wellicht een mogelijkheid. Schotse vrienden, de kans dat ik jullie dan terug ga zien is groter. En dat vind ik leuk. Weet je wat, als ik vakantie in dat heerlijk huis heb en ik heb slecht weer in de periode dat ik in dat huis op vakantie zal zijn dan kom ik het SWT graag weer helpen. Alleen is de kans klein dat ik de loterij win en daarmee Dalkeith House kan overkopen. Maar dromen mag.
Tijdens mijn wandeling langs de North Esk heb ik dit keer weinig gezien. Veel planten en bomen kunnen fotograferen en mijn zonnebril was per ongeluk in het water gevallen toen ik een foto wou maken. Niet vanaf de Montagu brug, dat tevens een cadeau was van de Montagu-familie aan de Queensberry-familie toen hun zoon met de dochter van de Montagu trouwde. Leuk cadeau krijg je geen peper en zout stelletje maar een brug van 21 meter in je achtertuin dat naar de bossen lopen. Die ook nog eens is ontworpen door William Adam. Die tevens meerdere gebouwen heeft ontworpen om maar een kleine opsomming van zijn werk te geven: Hopetown House, en Duff House. Niet vernoemd naar het bier uit the Simpsons. Ik zat met mijn camera klaar om die brug van beneden te fotograferen toen mijn zonnebril van mijn kraag viel en in het water. Gelukkig stroomt de North Esk niet zo snel en kon ik hem nog grijpen, afdrogen en veilig stellen. Twee maal zag ik iets van eekhoornformaat in mijn ooghoeken verdwijnen. Ik zal er vanuit gaan dat dit de grijze eekhoorn was, niet kunnen vastleggen en ook niet goed kunnen zien.
Over de een bruggetje gelopen dat over de rivier loopt en dan stroomopwaarts naar Dalkeith teruglopen. Maar ik kwam maar niet bij de rivier terug. Bang dat ik verdwaald was heb ik doorgelopen een informatie bord dat moet lukken. Oké dus nu ben ik daar ik moet dus naar links. En daar zag ik de Montagu brug weer. Bereikt, nog langs het park gelopen om te kijken naar de speeltuin en terug naar huis. Kapot maar voldaan eventjes gerust op het bed. Computer weer aangezet en dit verslag getypt. Straks lekker koken en verder rusten.
Ik zie dat er steeds meer mensen rond dit tijdstip richting het park gaan lopen. Dus als ik uit het raam hang en naar Duchess Park kijk dan zie ik straks een kleine verzameling van barbecuerookpluimen.
Nog nooit in de maand dat ik hier nu ben heb ik zoveel over één activiteit getypt. Een heel A4’tje is het geworden, maar vandaag heb ik ook wat meer te vertellen dan deze vermoeiende toch die meer dan 3 uur in beslag heeft genomen.
In de ochtend kwam ik erachter dat de zomertijd is ingegaan. Vandaag ging dus een uur sneller erdoor heen dan gister, vannacht rond middernacht heb ik de computer afgesloten een gesprek met een Riico heeft mij wakker gehouden. Hij zat een film te kijken waarvan hij zelf de naam niet weet maar doordat ik het plot herkende van de verhalen die ik op het werk heb opgepikt wist ik dat het over Children of Men gaat. Een film over een wereld waarin 20 jaar geen kind is geboren en nu er is er een meid die wel zwanger wist te worden dat veilig moet worden gesteld voordat het kind wordt afgestaan aan een bekendheid en artsen die dit ‘wonder’ willen onderzoeken. Ik heb hem maar gedownload omdat hij leuk schijnt te zijn. Voordat ik het bed opwarmde ben ik nog bezig geweest met het maken van de panorama’s die ik nog over had. En heb ik de foto’s van het Nationaal Museum van Edinburgh op internet gezet. In dat bezoek zag ik nog een oude naaimachine die een huisgenoot in Velp had gevonden met wat vrienden. Die foto heb ik in een bericht naar hem opgestuurd. Om te laten zien dat die Singer nog wel eens antiek kan zijn.
Een traditie die ik met Riico heb is het jaarlijks bezoeken van een concert. Dat wij afgelopen jaar niet hebben gedaan. Ik was benieuwd naar wat voor optredens er worden gegeven in dit jaar en zo kwam ik erachter dat ik niet één, twee, drie maar vier optredens mis waar ik best wel heen zou willen. Jammer maar zo is het leven. Door een stage in (het mooie) Schotland mis ik dus wat bands waarvan ik een concert wel zou willen zien. Het leven gaat niet altijd over rozen.
Ik keer volgend weekend voor vijf dagen terug naar Nederland en ik heb besloten te kijken of ik nog garantie krijg op mijn statiefje dat nu aan vier segmenten/bollen gebarsten is. De grip was niet altijd even goed en dat viel te merken. Bang dat ik een keer mijn camera en statief zal kwijtraken door een gebrek aan grip, heeft mij doen besloten te overleggen met ons mams of ik een mailtje zal sturen naar Uwcamera.nl waar ik hem vandaan heb gekregen. Zo net en simpel mogelijk de situatie proberen uit te leggen en hem laten controleren door mam. Niks op aan te merken zorg alleen dat alles in een kleur komt. En hij kon opgestuurd worden. Het plan was als volgt, wij bestellen een nieuwe en sturen de oude zo spoedig mogelijk op. Met de vraag of wij ons geld terug kunnen krijgen van de tweede zodra de eerste is aangekomen. Om zo te zorgen dat wij hem komend weekend al binnen hebben. Vanmiddag kreeg ik een antwoord, ze hebben ermee in gestemd dus dat wordt fijn. Zal ik hem in dezelfde kleur doen of zal een andere kleur mooier zijn. De keuzes zijn: rood, roze, donder blauw, paars, lichtblauw, wit, oranje of groen. In combinatie met zwarte segmenten.
Tijdens het controleren van de foto’s kreeg ik laatst een foutmelding. Com surrogate werkt niet meer. Dit heeft betrekking tot Windows Photo Viewer. Deze melding kreeg ik over de afgelopen dagen meerdere malen. De opties die open waren voor het oplossen van dit probleem zijn afsluiten of zoeken naar een oplossing op het internet en dan afsluiten. Maar dan nog moet ik de foto waar ik ben gebleven terug zoeken om verder te gaan met het bekijken van de foto’s. Rick een vriend van school gevraagd via een mail met afbeeldingen die ik had genomen van dit probleem hoe wij dit probleem zouden kunnen oplossen. Nu maar hopen op reactie en het verhelpen van dit probleem.
Ik weet dat school ook nog aan de beurt moest komen, maar ik denk dat ik straks een deel van het verslag iets te diep heb uitgewerkt. Namelijk de geschiedenis van Schotland dat meerdere A4’tjes kent heb ik tot nu toe helemaal vertaald in mijn woorden. Ik ben niet eens klaar met dat onderdeel. Straks krijg ik te horen dat het allemaal voor niks is geweest, verspilde tijd? Ik weet het niet. Het is voor mij wel leuk om te lezen wat Schotland allemaal heeft moeten doorstaan van de Engelse, Denen en Noren. Maar dat ik dat heb getypt met het feit dat het niet nodig zal zijn geweest is wel jammer.
Nu kwam ik er vanmiddag achter dat Jamie’s kleinzoon aan mijn brood had gezeten. Ik koop standaard twee broden om te zorgen dat ik genoeg brood heb voor de week, maar vandaag zag ik dat de tweede zak open is gegaan. Hij koopt volgens mij bijna niks zelf, behalve drinken. Jamie zelf heb ik vandaag gezien, maar nog niet over zijn kleinzoon gehad. Ik weet niet hoelang hij hier nog blijft ‘wonen’, maar als dat nog lang is ga ik het Jamie laten weten dat hij aan onze voedselvoorraden komt zonder enige woord overlegt te hebben.
Cheers Wouter.