Zij verwarmt mijn hart

Een onverwacht item heeft vandaag mij verrast. Ik heb er in onze voorgaande gesprekken geen enkel woord over gehoord, maar dat maakt de verrassing alleen maar groter. Dat ik mijzelf met mijn vriendin gelukkig mocht prijzen was mij al bekent, vandaag kwamen er tranen in mijn ogen van geluk. Er lag namelijk een ansichtkaart op de vloer bij de voordeur. Eentje niet uit Europa, eentje die waarschijnlijk er langer over doet om aan te komen dat dat het zal doen om de zon te zien opkomen en ondergaan. Deze ansichtkaart komt namelijk uit het land van de Kiwi, tui, ijsvogel en kea. Deze ansichtkaart met hartverwarmende tekst komt uit Nieuw Zeeland. Charlotte die het daar naar haar zin heeft en het land net zo mooi vind uit de verhalen die ik haar alleen door kon vertellen, heeft mij een ansichtkaart gestuurd. Onverwachts en spontaan dat een relatie kan zijn, zij heeft mijn dag gemaakt. Ik wil Charlotte graag vanuit de bodem en top van mijn hart bedanken voor deze verrassing. Ik houd van je. De kaart die ik haar met Saint Valentine wou sturen is echtelijk door een fout adres nooit aangekomen. Althans niet bij haar, ik zal zien waarmee ik haar kan verrassen of bedanken.
Het internet deed het thuis weer zodra ik thuis was gekomen. Dus ik kon beginnen met het op internet plaatsen van wat foto’s. De eerste foto moest natuurlijk de foto zijn waar ik zo erg trots op ben, de wezel. De eerste reacties kwamen al binnen. En ik wil iedereen die mij op deze foto heeft gefeliciteerd bedanken. Nu alleen nog hopen dat de jury er net zo van onder de indruk is als ik en dat ik inderdaad dat geld in de zak heb om een spiegelreflexcamera te halen. Zo niet dan ga ik gewoon door met mijn stage, studie en cameraatje. Was ik op de camera ook van plan om te doen als ik die competitie dus inderdaad win. Het lenen van een spiegelreflex wat mij werd aangeboden klonk uitlokkend maar de camera zal wat zwaarder zijn dan die van mij en waarschijnlijk ook iets groter. Ik zal er dus nog eventjes over nadenken, maar het aanbod is inderdaad erg aardig Henk. In een van de foto’s die ik had gemaakt op Duddingston Graig, waarvan ik de naam even was vergeten en bedankt Marion voor het vertellen van de naam van het gebied, kwam een torenvalkje voor. Het was geen duif of kraai omdat ik hun verenkleed wel weet te herinneren. Maar dit was inderdaad een torenvalk, ik had hem nog opgezocht toen ik de foto wou uploaden. Marion heeft het bevestigd op het werk ook al was de foto onscherp. Door die foto dacht ik aan een spiegelreflexcamera.
Om mijzelf even wat voor te bereiden op een mogelijke aanschaf van een stapje hoger op de fotografie, heb ik Samantha een wat meer ervarenere fotograaf uit mijn vriendenkring om tips gevraagd. Zij gaf aan mij te horen dat ik goed moest nadenken wat ik er allemaal mee wil. Tijd om er goed over na te denken heb ik in het vliegveld/tuig wel dus dan ga ik er mij al over nadenken. Nee ik koop hem niet meteen wanneer ik voet aan land zet, maar wil tenminste weten waarvoor ik hem zal gaan gebruiken. Voor zoals het er nu uit ziet, het fotograferen van dieren. Maar ook andere dingen wil ik goed kunnen fotograferen. In ieder geval is de kwaliteit bij spiegelreflexcamera’s hetzelfde het is alleen waarvoor je hem wilt gebruiken dat hem gepast maakt.
De temperaturen van vandaag zijn vrij hoog geweest en dat ik mijn dikke bergsokken aan had getrokken was achteraf misschien niet zo slim, maar ik wist niet wat ik moest kiezen. In ieder geval heb ik mijn werk vandaag kunnen doen. Omdat het internet op was aan de andere kant van de lijn vertrok ik maar wat eerder naar werk. En ik kon het niet laten om iedereen die aanwezig was om de foto te laten zien. En daar kwamen weer leuke reacties erover. Zelfs over de andere minder indrukwekkende foto’s was Marion te spreken. Door een foto van een Larus fuscus (dat niet onder deze wetenschappelijke naam in mijn gids stond) vond ze zelfs mooi. Later hadden we het nog over vogels en gidsen en ik kon het niet laten om mijn Nederlandse gidsen aan ze te laten zien. Dat bracht weer wat leuke discussies op. Zoals de naamgeving van de woelrat en het bespreken van naambetekenis en andere dingen.
Sam heeft bevestigd dat de foto die ik in Bawsinch had genomen meer wat weg had van een woelrat (Arvicola amphibius/terrestris) dan van een Rosse woelmuis (Cleothrionomys glareolus). De andere die op die dag aanwezig waren, wat alleen Paul was zei hetzelfde. Voor de dubbele zekerheid ga ik het Sam morgen nog eens vragen en dan laat ik zowel de foto van de gids, mijn foto en de vergelijkingsfoto die ik van Erika doorgestuurd kreeg zien. Maar ik weet haast zeker dat het de woelrat is.
Mijn verhaal werd gedeeld door een docent van school, die net zoals mij gek is op raven, zij dacht dat ik op Duddingston Graig ook een raaf had gefotografeerd. Zelf geloofde ik dat niet zo één, twee, drie omdat de kraaiachtige relatief lang bleef zitten toen hij werd benaderd door een voorbijganger en hij leek wat korter dan een raaf zoals ik ze in dierentuinen of in het vogelasiel heb gezien. Ik neem toch maar aan dat het niet om de raaf (Corvus corax) ging maar om de Zwarte Kraai (Corvus corone). Die kans is namelijk wat meer aanwezig, maar zodra het inderdaad een raaf blijkt te zijn was het tochtje naar Duddingston Graig het meer dan waard geweest: een wezel (Mustela nivalis) en een raaf, wie ziet die combinatie op één enkele dag? In ieder geval heeft ze nu de foto naar een expert gestuurd in haar vriendenkring die het voor ons kan bevestigen. Maar goh wat zal mijn dag het geweldig waard zijn als ik inderdaad die twee wist vast te leggen. Dan ook nog een torenvalkje (Falco tinnunculus) ook al was die wat aan de wat onscherpe kant.
Het ophalen van naamborden was vandaag een onderdeel van de planning. Waar dat ergens was, jeetje dat duurde een poos voordat we er waren. Het was ergens in de Borders. Dus we konden lang in de auto zitten, mijn ogen heb ik ook niet hele tijd open kunnen gaan houden. Dutje nu en dan was wel lekker. De naamborden en de palen waren op de waren geladen en er een touw om de aanhanger was gespannen konden we verder gaan. Marion vroeg mij nog of de inzenddata van de competitie. Ik had werkelijk geen idee, maar zij zei dat ze nog een plek wist waar ze een boommarter (Martes martes) kon vinden en fotograferen. Competitie, dan maar even vragen waar ze hem dan zal zien. De naam deed mij niets dus dat was jammer. Als ze er heen gaat dan vragen of ik mee kan? Dan heb ik nog een mooie beestje vast gelegd in het geweldige Schotland.
Door naar Pease Dean dan maar. Het heerlijk zonnetje heeft ons besloten om de lunch op het strand te doen eten. Heerlijk was dat, alleen heb ik het eten al eerder op gehad. Mijn rugzak heb ik door twee gesplitst en een helft met de camera, statief en nog dat ik niet kan herinneren meegenomen in een van die zakken. Het andere was vol met mijn gidsen en regenpak. Met Caleb ben ik naar de kust gelopen en heb ik er wat foto’s gemaakt. Het was het wandelen best waard. Terug worden gebeld en doorgegaan naar met het volgende taak. Het voorplanten van boompjes. Dat voorplanten was slordig gedaan, de bedoeling was dan ook maar alleen om te zorgen dat de wortels ervan niet uitdrogen. Dus moesten ze eventjes simpel worden ingegraven. Marion kreeg last van de brandnetel die er groeide en ik even later ook tijdens het fotograferen van planten waarvan ik morgen maar eens de naam op papier wil hebben. Eentje die ik had vastgelegd heet waarschijnlijk woodsorrow en de andere woodenemis. Maar zeker ben ik nu totaal niet van mijn zaak dus laat ik het maar eventjes zo.
Nog wat tv gekeken, begonnen met het koken en tijdens het eten verder gekeken. Nu ben ik klaar met mijn 64ste serie. In totaal heb ik nu 2476 afleveringen gekeken, 34 series die op tv (in het buitenland) zijn verschenen, 22 films, 2 speciale afleveringen en 22,86 dagen aan materiaal bekeken sinds groep 8. De volgende update van deze informatie zal ik geven wanneer de volgende serie klaar is. Met uitzondering van diegene die al bijna af is. Daar heb ik alleen nog deze week voor nodig. Maar het doel om deze serie af te kijken is dus gelukt voor het begin van de nieuwe maand. Ao no Exorcist, Riico die was het toch?, ik kom eraan.
Cheers Wouter.