Shit, geen brood of eten in huis

Gisteren viel het internet uit en vanochtend had Jamie gebeld en geprobeerd het te herstellen. Maar iets later viel het weer uit. Ik heb dus geen contact kunnen hebben met het thuisfront en de andere dierbaren. Maar nadat ik had gebeld waarin ik een wachtmuziekje te horen heb gekregen was het mij na de tweede keer wel gelukt. Eerst zeiden ze dat ik een nieuwe wachtwoord moest hebben en de tweede keer verstond ik er geen hond van. Het uit- en inschakelen van de router heeft geholpen en ik heb de rest van de dag wel weer internet gehad.
Dat ik geen internet had, had ik al rekening mee gehouden en ben dan ook weer terug in bed gaan liggen. Nu was het ook dat mijn media center niet mee werkte en dat vond ik minder. Na wat opnieuw opstarten en geduld is het mij wel weer gelukt de dag kon beginnen.
De douche was lekker en ik hoef dit keer geen rekening te houden met andere mensen die er ook van gebruik willen maken of het gas dat voor het water wordt gebruikt. Ik kon lekker lang douchen. Nadat ik in een week maar één keer had gedouchte. Na het douchen aangekleed en mijn ontbijt gemaakt. Ik had geen brood noch beleg thuis dus ik moest maar wat bedenken dat ik zal gebruiken als ontbijt. Gekozen voor rijst, dat zeg maar ook mijn enige optie was, dus veel keus had ik niet. Bij de rijst nog wat ketchup en kaas gedaan dat een alleraardige combinatie is. Een flinke bak rijst gehad en die was nu ook op. Ik heb echt niks meer in huis als het op eten aankomt.
De scanner van Jamie mocht ik gebruiken om mijn elektronische kaarten te prepareren. Dat dan gedaan en de afbeeldingen overgenomen op USB. De eerste vrienden hebben al een kaartje binnen en ik ga er hier en daar nog eentje naar sturen. Nadat ik alles had gescand en de kaarten los had geknipt van elkaar met Office Manager kon ik beginnen met het schrijven. Het precies overnemen van de teksten die ik gister in de trein had geschreven was niet gelukt ik heb een iets te groot handschrift en schrijversdrift ervoor. Dan maar een kortere samenvatting. Voor oma Alie wist ik haar Postcode niet dus die moest wachten. Voor de tweede persoon is hij compleet om opgestuurd te worden. De eerste twee kaarten zijn gemaild en de eerste had een reactie opgeleverd. Altijd leuk als je een reactie ergens op krijgt.
Nog wat gewerkt aan het Excelbestand over de dieren die op de foto zitten, maar er zijn een hoop dieren die ik niet uit mijn hoofd weet en het internet lag er toen nog uit, ik heb dus alleen de dieren gedaan waarvan ik zeker de namen wist. En voor de volgende heb ik hulp nodig. Of een extra bezoek aan het museum. Waarin ik alle namen kan opschrijven. Ik werd even duizelig en ben op bed gaan liggen nadat ik wat water op had gedronken. Nu was het maar een beetje maar elk beetje water helpt. Daarna was het zo weer weg.
Van May heb ik al een poosje niks gehoord over de kamer in het huis. Maar na een aantal berichten die ik heb gewisseld met May was het duidelijk. Kelly krijgt de kamer, maar Kelly weet het zelf ook nog niet. Ik heb May gezegd dat ik het haar ga vertellen en dat ze zondag aankomt en dan alles kan worden geregeld of op maandagavond als beide partijen bereikbaar zijn. In ieder geval is mijn emotionele status gelukkig en blij. Kelly is bijna een huisgenoot en ik heb gezelschap waarmee we spellen kunnen spelen en lekker aan de fotografie en toerisme kunnen doen. Nu heeft Kelly nog niks geantwoord op de kaart die ik haar had gemaild.
Tijd voor de lunch, maar niks in huis. Dan maar even langs de Lidl voor brood en beleg. De kaas die ze verkochten is goedkoper dan die van de Tesco dus die maar eens geprobeerd. Niet slecht, ik blijf nog even bij deze kaas hangen. Boterhammetjes gesmeerd en gegeten. Eventjes geprobeerd te bellen naar Virgin onze internetvoorziener. En ik verstond er geen bal van wat de man aan de andere kant zegt. Dan maar de stroomvoorziening eruit halen. En dat heeft gewerkt. Eventjes langs Romano gegaan om te vertellen dat we weer online zijn. Voor het eerst heb ik zijn kamer gezien, laag plafond weinig raam en vierkant. Zolang hij er maar tevreden mee is, ik zal niet graag willen ruilen.
Dan kon het beginnen, de foto’s van Handa doorgenomen welke bewaar ik en welke doe ik weg. Flink wat foto’s weggedaan van de 1118 foto’s heb ik er nu nog 6XX over. Dus dat is ongeveer 500 weggedaan. Ik had wat minder verwacht, maar je moet kritisch zijn. Om het later wat makkelijker te maken om te beslissen welke ik in het boek der Schotland plaats. Ik moet ook nog boodschappen doen voor het avondeten voor de rest van de week dus dat maar gedaan. Nog een extra notitieboekje gemaakt, want mijn huidige was bijna vol en als ik de agenda gebruik raakt die snel vol als kladblok. Niet duur was zo’n ding en ik kan er lang mee door gaan. De kashiere was niet al te snugger. Het scannen ging langzaam en ze was bijna het wisselgeld terug te geven. Alles pasta in de tas en ik liep naar huis. Daar uitgerust en alles in de ijskast en vriezer gedaan wat er in hoort.
Nu komt deel twee van de Handa foto’s het uploaden van de foto’s. Ik heb van de 6xx foto’s maar 88 op Facebook gedeeld. En ik heb er al wat reacties op gehad van een fanatieke oud-klasgenote. Dat is altijd leuk om gesprekken mee te doen herleven alleen was het zo dat de foto’s op Facebook nu van Facebook zijn. Zij hebben na het plaatsen alle rechten erop en jij deelt ze alleen. Zal ik dan maar een site maken waarop ik alle foto’s plaats die ik heb gemaakt? Dat kan, misschien beter om mijn rechten te bewaren van de volgende foto’s die ik maak. Maar dan is de mogelijkheid op reacties te plaatsen en foto’s ‘leuk’ te vinden misschien weg. Ik zal er over nadenken. Als ik mijn rechten wil behouden zal het wel moeten. Fotografen hebben het tegenwoordig lastig. Alle competities werken ook zoals Facebook en jij krijgt alleen een naamsvermelding. Niet echt denderend dus.
Morgen weer aan het werk en nu lekker aan de puree. Die ik nog over had uit Handa. Niemand anders heeft er van gegeten omdat we flink wat pasta mee hadden naar Handa. Dus ja ik zal het toch opmaken. Romano heeft mij vanavond nog een pannenkoek gegeven. En die zijn gemaakt met meer ervaring als de mijne. Iets wat ik nog nooit heb geprobeerd was het proberen van een pannenkoek met aardbeienjam en slagroom. Die erg lekker smaakte. Ik probeer binnenkort weer pannenkoeken te bakken.
Cheers Wouter.