Het eind van een weekje Woodhall Dean

Nadat we van de vier werkdagen, drie daarvan hebben besteed aan het herstellen van het pad in Woodhall Dean, moesten we vandaag voor het laatst nog eventjes doorzetten om de tweede aardverschuiving die al was tegengehouden beter opknappen. Sam had ons gister nog gemaild dat hij deze manier van het tegenhouden van de aardverschuivingen nog zelf had bedacht en hoopte dat wij er net zo’n voldaan gevoel over hadden als hem. Maar dat hadden we volgens mij ook wel. Tenminste ik voor de hulp die ik heb gegeven eraan.
Vanochtend heb ik gehoord dat de ansichtkaart bij ons Oma was aangekomen. Ik wacht nog tot dinsdag om te vertellen wie de andere twee geadresseerde waren die van mij een ansichtkaart hebben gekregen. Maar ik ben ervan overtuigd dat de andere twee geadresseerde hem ook binnen hebben. Even over het algemeen aan de geadresseerde. Geen probleem, ik heb je graag een kaartje willen sturen om te vertellen hoe het is. Het is alleen zonde van mijn groot handschrift dat ik er zo weinig op heb kunnen zetten. Maar daarvoor heb ik nog dit log om jullie op de hoogte te houden. En Oma krijgt van mij gewoon een brief die mams uitprint met wat foto’s erbij. En in de brief krijgt ze natuurlijk uitleg over de foto’s. In haar mapje van foto’s die Mam erbij kan versturen zitten nu iets in de 21 foto’s maar zodra ze gestuurd zijn naar oma kan die map geleegd worden totdat ik weer nieuwe foto’s toevoeg. Ik voeg er niet te veel foto’s bij. Want niet alles heeft even veel waarde en is niet relevant op de brief. Vanavond of morgen is de brief klaar en kan ik hem opsturen.
De golfballen die ik had gevonden op Bawsinch de afgelopen maanden heb ik maar gegeven aan Josh, die in zijn vrije tijd graag nog een balletje slaat. Ik had gedacht dat tante Monique nog wat golfballen kon gebruiken, maar van haar heb ik al een poosje niks gehoord en ik weet niet hoe ik ze dan mee naar Eindhoven ga krijgen. Dus Josh er blij mee maken was ook een goede optie. Een aparte tas voor de golfballen gepakt en er mijn dikke handschoenen erin gedaan. Ik was niet van plan om mijn vingers weer spierwit weg zien te trekken en ik had de ruimte om ze in de tas te doen. Dus mocht het koud worden vandaag dan heb ik tenminste warme handen. Maar het was vandaag niet koud geworden. In tegendeel zelfs het weer zat mee.
Een laatste dag voor Paul en die van Dan ook, maar Danny was er niet. Misschien is hij nog herstellende van zijn infectie, maar vanaf vandaag zijn ze geen werknemers meer. Ze mogen nog altijd terugkomen als vrijwilliger en voor de bus wordt dan betaald. Daar kan ik gebruik van maken maar wat is het nut van het nemen van een bus als het lopen er net zo snel naar toe is en je geen bonnetjes hoeft in te leveren bij Sam? Als we het toch over het inleveren van bonnetjes hebben, Sam zei dat als we gewoon flink wat bonnetjes verzamelen en die dan aan hem geven dat hij ze dan declareert bij het SWT. Ze gaan toch niet nakijken hoeveel vrijwilligers er lopen en Sam vind het niet erg omdat hij eens een discussie heeft gehad met het beleid hierover. Paul heb ik nog wat foto’s op Facebook laten zien en ik heb ook nog geweten welke mot ik een tijd geleden had gefotografeerd bij Woodhall Dean. Volgens hem was het de Achlya flavicornis galbanus, in Schotland bekend als de Yellow Horned. Ik zal even de Nederlandse naamgeving ervan geven; de Lente or-vlinder. Samantha en Erika, bedankt voor jullie zoekacties, maar kunnen jullie dit bevestigen. Dan kan ik dat er ook weer in het bestandje zetten. Paul had de pagina nog met een boekenlegger aangegeven dus het vinden van de juiste vlinder was daarna niet lastig. Hij herinnerde zelfs nog welk nummer op de pagina was.
Oké de foto’s zijn gezien, de vlinder is genoteerd en de formulieren die de rest nog had in te vullen is gedaan. Nu rustte er nog twee opties. Of we gaan naar Woodhall Dean om de aardverschuiving te herstellen zodat het pad breed genoeg is om met vertrouwen erover te lopen, of we gaan naar Woodhall Dean om de aardverschuiving te herstellen, of we gaan naar Woodhall Dean om het hekwerk te herstellen. Daarvoor zouden we nog eens flink moeten gaan lopen. Dus we kozen ervoor om de aardverschuiving te herstellen. In de auto nog wat foto’s laten zien die ik afgelopen week heb gemaakt en met Paul gesproken over de vakantie en Handa. Hij was er van plan heen te gaan maar moest afzeggen. Caleb daarintegen gaat over twee weken weer. Ik kan niet Kelly achterlaten in Dalkeith, dus ik zal het laten schieten totdat er ruimte is voor twee man. Sam vroeg mij of ik nog foto’s had gemaakt van zijn methode om het pad veilig te maken. Die had ik gemaakt en ik zal hem ze een keer mailen. Die keer zal waarschijnlijk morgen zijn wanneer ik ze op mijn laptop heb gezet. Met Caleb heb ik het nog even over de verschillen gehad tussen analoge fotografie met filmrolletjes en de digitale fotografie die de polaroid heeft verdreven. Polaroid waren de camera’s waarvan de foto’s direct uit de camera kwamen rollen. In Tjechië was er een fabrikant die een nieuw soort polaroid wou lanceren, maar het papier dat zij ervoor wouden gebruiken bevatten een chemisch middel dat niet door de EU werd toegestaan. Maar wie weet wat de toekomst brengt. Ook nog gesproken over andere soorten camera’s die hij heeft en de verhoudingen van foto’s die oude camera’s kunnen maken. Ik vind het altijd interessant om gesprekken te hebben met mensen die in deze moderne tijd nog apparatuur gebruiken dat wat klassieks of ouderwets lijkt.
Ik heb vandaag nog foto’s gemaakt van de methode die Sam gebruikte en nog wat andere dingen gefotografeerd die we tegen komen op Woodhall Dean, zoals het bruggetje dat over het water loopt, de bloemen die er staan en een paar foto’s van het water. Op een van die bloemen zat een steekmug die ik heb gefotografeerd. Het is zoals ik al tegen Paul zei de eerste jaren ontwikkel je het gevoel dat je de camera kan hanteren en daarna schiet je mooie foto’s. Als ik dat mag zeggen over mijn eigen foto’s.
Gister had ik al het programma geïnstalleerd om het fotoalbum te maken, maar ik besefte me dat ik nog geen foto’s had verwijderd van mijn USB mappen. Ik moet erg selectief zijn over welke foto’s ik in dat album ga gebruiken anders kom ik thuis met een boek dat eigenlijk te duur is om te laten drukken. Dus ik ga denk ik zondag mijn mappen van Schotland na om te kijken welke ik ga gebruiken en welke niet. Voor mijn archief heb ik nog alle andere foto’s en het zijn de mappen op mijn USB-stok die ik ga verwijderen. Ik had twee USB-stokken meegenomen maar ik kan er maar een vinden hier. De andere moet op deze kamer liggen ik heb hem niet gebruikt buiten mijn kamer. Hij zal dus worden gevonden.
Cheers Wouter.