Mustela vison versus Lutra lutra
Door: Wouter Wilken
Blijf op de hoogte en volg Wouter
24 April 2012 | Verenigd Koninkrijk, Dalkeith
Omdat niemand het juist had geantwoord op het raadsel waarom ik gister terug moest naar de Lidl, zal ik vandaag het antwoord erop maar geven. De reden waarom ik terug moest naar de Lidl was omdat ik mijn boodschappen zelf had laten staan. Gelukkig hadden ze het achter gelaten bij de kassa en kon ik hem zo meenemen naar huis.
Ik wist dat er een discussietje zal ontstaan als ik vertelde dat ik mijn driepoot nog in Schotland wil gebruiken. Dat wil ik gewoon, om Kelly en mijzelf op een foto te kunnen zetten. Dat hoop ik dat ze kan begrijpen. En het liefst blijf ik ook nog gewoon bij de producten van UwCamera.nl, waar je geen merk hebt waarvoor je betaald, maar even goed of misschien zelfs betere kwaliteit hebt. Het punt is alleen dat je dan de verzendkosten naar Schotland hebt. Die ben ik bereid te betalen, mochten er moeilijkheden komen. Kelly controleerde nog de verkooppunten van de GorillaPod™. Maar daar betaal je voor de merk en moet je nog eens een verkooppunt voor vinden. Je bent goedkoper uit als je hem opstuurt naar Schotland. Dat weet ik uit ervaring dan als je een GorillaPod™ wilt aanschaffen. Gisteren had ik het haar gevraagd om te vragen hoe het met de verzekering zat en vandaag hebben we het over de driepoot gehad. Zoals het er nu uit ziet, moet ik het nog eventjes met deze doorgaan tot alles is geregeld.
Voor mij is het een raadsel, maar van mam kreeg ik te horen dat ons Dirk zijn knie en enkel had verdraaid. Klopt dit of heb ik het verkeerd overgenomen? Maar goed, zijn enkel is in ieder geval blauw geworden en hij is er mee naar de fysio gegaan in Rotterdam. Daar woont hij dus dat was te verwachten dat er ook nog genoeg fysiotherapeuten daar zijn. Dirk wat heb jij uitgespookt dat je zo heeft doen bezeren.
Iets anders waar ik opeens aan dacht, was dat ik sinds het laatste mailtje dat ik naar de organisaties in Nieuw Zeeland heb gestuurd voor stage, er geen enkel woord terug van heb gehoord. Geen bedankje voor de interesse en mocht er iets zijn dan horen wij het wel. Nee helemaal niks. Als ze dan maar niet verwachten dat wij later nog terugkomen in dit jaar voor stage. Ik zeg niet dat ik niet naar Nieuw Zeeland ga maar in ieder geval niet vlug.
Vanochtend werd ik wakker en ik schrok van de klok. 12 uur, ik werd wakker om 12 uur en niks gemerkt van Kelly of mijn wekker. Geen gemiste oproepen van Sam of wie dan ook om mij te wekken. Dat dacht ik althans. Ik keek nog eens beter en zag dat de kleine wijzer nog op de 7 stond. Prima geslapen dus en geen enkele seconden verslapen. Opgestaan en mail gecontroleerd. Charlotte ging vandaag terug naar het ziekenhuis om te kijken hoe het met haar arm stond. Maar ik las in een mailtje van haar dat haar arm niet terug groeide zoals het moest. Haar arm groeide in een lichte boog terug, die moest gecorrigeerd worden. Vandaag dus terug naar het ziekenhuis voor de operatie. Met haar ervaring van onder-het-mes-uren. Moet een operatie aan haar arm niet zo lastig zijn. Alleen heeft ze in Nieuw Zeeland niemand die haar andere arm vast houd of woordjes in haar oor kunnen fluisteren. Lieverd je kan het aan. Ik ben er voor je wanneer je mij nodig hebt.
In de ochtend ben ik verder gegaan met de lijst van dieren in Schotland en vanmiddag heb ik de rest van de map getypt. Nu nog maar één map van Handa en dan de rest die nog in de andere map komt. Dus ik denk dat ik in het weekend klaar voor ben. Ik boek vooruitgang mensen. Gelukkig maar, ik heb gemerkt dat ik toch wat namen heb onthouden als ik zo doorga. Kelly had dezelfde doelen, het leren van de wetenschappelijke namen, maar zij doet het niet zoals mij. Ik wil haar best een handje helpen met het leren van de namen. En ik leen haar graag mijn gidsen uit. Zo nu en dan kijk ik er zelf nog in. Een nieuwe naam van vandaag Parus domesticus. Mogen jullie raden welk dier het is. En internet gebruiken is verboden. De fazant had ik geweten, maar nu onthield ik alleen maar de laatste naam. Dus de volgende keer onthoud ik beide namen. Ik weet nog hoe ik vroeger mijn woordenlijsten van Duits of Frans uit mijn hoofd leerden. En dit is een vergelijkbare methode daarvoor. Alleen beloon ik mij niet om de zoveel tijd met een snoepje. Het is tevens ook niet voor school verplicht, maar een eigen initiatief. Maar ik ben blij dat ik ermee bezig ben geweest deze periode. Ik ben erachter gekomen dat de datering van de foto’s op Handa niet kloppen als ik de mappen open op de USB-stok maar ze kloppen wel op mijn harde schijf dus heb ik de informatie daar maar vanaf gehaald. Om een voorbeeld te geven. DSCN0214 was gemaakt op de achtste van april terwijl de foto met de naam DSCN0215 was gemaakt op de zevende. Daar zit dus ergens een foutje in, maar gelukkig is het niet in de harde schijf.
De soep van gister heeft mij vanochtend nog een beetje kunnen vullen vanochtend. Het ontbijtje soep was best lekker. Nog een boterham erin gedopt en achteraf nog een boterhammetje met Saint Agur gegeten. Lekker was dat wel. Ik was klaar om naar het werk te gaan samen met Kelly. Op het werk wist Sam niet wat we konden doen. Julian onze landmanager heeft vakantie gehad en heeft nog niet op Sam’s mails geantwoord. Dus Sam moeste ven denken wat we moesten doen. We gingen naar Bawsinch. Kijken hoe het met de Himalayan Balsom ervoor stond. Dat kon dan worden geplukt. Het was niet veel dat we hebben gehad en we hebben onder tussen kunnen kletsen. Josh die heeft volgende week een vrijgezellenfeest dat ze gaan vieren in Amsterdam. Wat betekend dit en dat vroeg hij of we konden vertalen. Nog een cedar vrucht meegenomen. Die zijn erg mooi en dicht op elkaar gepakt. Nog eventjes schuilen voor de regen het was gelukkig maar een buitje waardoor we de boterhammen van de lunch nu maar aten. Net toen ik mijn regenpak aan had hield het op. Maar uittrekken deed ik niet. Nog eventjes gekeken bij Bawsinch hoofdgebied of daar nog wat groeiden, maar dat was niet het geval. Kelly aangewezen waar ik een dag veel dingen heb gezien. Hier was het dat ik de vos heb gezien, daar zag ik de woelrat en zo heb ik nog de kikkers daar gezien. We vonden nog een plek met afgebeten fazantenveren. Het was het werk van de vos. Wat voor andere dieren zouden hier leven. En ik hoorde dingen die ik niet had verwacht. De olifant, de giraffe, de gibbon. Nee dat zijn allemaal grapjes. De mink (Mistela vison) en de otter leven hier ook. Maar voor de otter is er toch vis nodig? Ja maar in dit stroompje leven karpers met zulke grote schalen. Dus otters leven hier het is alleen dat de mink en de otter om het eten concurreren. En de mink komt net zoals vele andere invasieve of ongewenste soorten uit de VS dus dat wordt het uitdrijven van de Mink ook al is het zo’n lief beestje.
Ook hebben we op Bawsinch een hoop compost met zijn allen omgedraaid om te luchten te zorgen dat het compost is dat we snel kwijt kunnen aan de mensen aan de buurt of de gemeente. Maar goed, wat een lucht daar vanaf komt wil je niet weten. Dus daar ga ik het niet over hebben. Nadat we dat hebben gedaan ben ik met Kelly nog naar de bus gegaan om de vogelgids open te slaan. Het vogeltje dat we zagen toen we naar het meer zaten te kijken en te praten over de Utopia van Kelly. Over vijftig jaar woont 90% van de wereldbevolking in steden. De natuur krijgt dan zijn rust. Maar hoe zit het dan met de hoeveelheid afval of producten die nodig zijn ervoor. Met het groeiende aantal homo sapiens of onze opvolgers? Dat weet ze nog niet. Maar als het niet zo is dat de mensen gegroeid zijn dan is het inderdaad een Utopia. De mus die we zagen was de Parus domesticus. Vandaar dat ik jullie vroeg erachter te komen wat ermee was.
Onderweg naar huis nog langs B&M bargains gegaan voor wat spullen. Tissues en afwasmiddel, maar ze hebben er geen toiletpapier. Gister zaten we zonder en hebben we tissues gebruikt om ons te reinigen. En ik wil dat liever voorkomen dus ik moet en zal vandaag wc papier halen. Nog verder gegaan met de lijst van dieren en die is af. Kelly heeft weer een van haar specialiteiten gemaakt. Een geroosterd broodje met pesto, mozzarella en tomaat. Jammie, ik had net niet genoeg geld bij om voor alles te betalen bij de Lidl, maar Kelly heeft wat voorgeschoten. Dat krijgt ze zo snel mogelijk terug. Moeten we alleen zorgen dat we nog geld hebben voor de bus als we komend weekend een uitje nemen naar Edinburgh. We zijn ook nog langs het filiaal van Lothian Buses gegaan om te kijken of een Ridacard korting voor ons zal opleveren. Maar nee dat was niet het geval. Dan maar door naar huis en na de boodschappen bij de Lidl gaan eten.
Cheers Wouter.
Ik wist dat er een discussietje zal ontstaan als ik vertelde dat ik mijn driepoot nog in Schotland wil gebruiken. Dat wil ik gewoon, om Kelly en mijzelf op een foto te kunnen zetten. Dat hoop ik dat ze kan begrijpen. En het liefst blijf ik ook nog gewoon bij de producten van UwCamera.nl, waar je geen merk hebt waarvoor je betaald, maar even goed of misschien zelfs betere kwaliteit hebt. Het punt is alleen dat je dan de verzendkosten naar Schotland hebt. Die ben ik bereid te betalen, mochten er moeilijkheden komen. Kelly controleerde nog de verkooppunten van de GorillaPod™. Maar daar betaal je voor de merk en moet je nog eens een verkooppunt voor vinden. Je bent goedkoper uit als je hem opstuurt naar Schotland. Dat weet ik uit ervaring dan als je een GorillaPod™ wilt aanschaffen. Gisteren had ik het haar gevraagd om te vragen hoe het met de verzekering zat en vandaag hebben we het over de driepoot gehad. Zoals het er nu uit ziet, moet ik het nog eventjes met deze doorgaan tot alles is geregeld.
Voor mij is het een raadsel, maar van mam kreeg ik te horen dat ons Dirk zijn knie en enkel had verdraaid. Klopt dit of heb ik het verkeerd overgenomen? Maar goed, zijn enkel is in ieder geval blauw geworden en hij is er mee naar de fysio gegaan in Rotterdam. Daar woont hij dus dat was te verwachten dat er ook nog genoeg fysiotherapeuten daar zijn. Dirk wat heb jij uitgespookt dat je zo heeft doen bezeren.
Iets anders waar ik opeens aan dacht, was dat ik sinds het laatste mailtje dat ik naar de organisaties in Nieuw Zeeland heb gestuurd voor stage, er geen enkel woord terug van heb gehoord. Geen bedankje voor de interesse en mocht er iets zijn dan horen wij het wel. Nee helemaal niks. Als ze dan maar niet verwachten dat wij later nog terugkomen in dit jaar voor stage. Ik zeg niet dat ik niet naar Nieuw Zeeland ga maar in ieder geval niet vlug.
Vanochtend werd ik wakker en ik schrok van de klok. 12 uur, ik werd wakker om 12 uur en niks gemerkt van Kelly of mijn wekker. Geen gemiste oproepen van Sam of wie dan ook om mij te wekken. Dat dacht ik althans. Ik keek nog eens beter en zag dat de kleine wijzer nog op de 7 stond. Prima geslapen dus en geen enkele seconden verslapen. Opgestaan en mail gecontroleerd. Charlotte ging vandaag terug naar het ziekenhuis om te kijken hoe het met haar arm stond. Maar ik las in een mailtje van haar dat haar arm niet terug groeide zoals het moest. Haar arm groeide in een lichte boog terug, die moest gecorrigeerd worden. Vandaag dus terug naar het ziekenhuis voor de operatie. Met haar ervaring van onder-het-mes-uren. Moet een operatie aan haar arm niet zo lastig zijn. Alleen heeft ze in Nieuw Zeeland niemand die haar andere arm vast houd of woordjes in haar oor kunnen fluisteren. Lieverd je kan het aan. Ik ben er voor je wanneer je mij nodig hebt.
In de ochtend ben ik verder gegaan met de lijst van dieren in Schotland en vanmiddag heb ik de rest van de map getypt. Nu nog maar één map van Handa en dan de rest die nog in de andere map komt. Dus ik denk dat ik in het weekend klaar voor ben. Ik boek vooruitgang mensen. Gelukkig maar, ik heb gemerkt dat ik toch wat namen heb onthouden als ik zo doorga. Kelly had dezelfde doelen, het leren van de wetenschappelijke namen, maar zij doet het niet zoals mij. Ik wil haar best een handje helpen met het leren van de namen. En ik leen haar graag mijn gidsen uit. Zo nu en dan kijk ik er zelf nog in. Een nieuwe naam van vandaag Parus domesticus. Mogen jullie raden welk dier het is. En internet gebruiken is verboden. De fazant had ik geweten, maar nu onthield ik alleen maar de laatste naam. Dus de volgende keer onthoud ik beide namen. Ik weet nog hoe ik vroeger mijn woordenlijsten van Duits of Frans uit mijn hoofd leerden. En dit is een vergelijkbare methode daarvoor. Alleen beloon ik mij niet om de zoveel tijd met een snoepje. Het is tevens ook niet voor school verplicht, maar een eigen initiatief. Maar ik ben blij dat ik ermee bezig ben geweest deze periode. Ik ben erachter gekomen dat de datering van de foto’s op Handa niet kloppen als ik de mappen open op de USB-stok maar ze kloppen wel op mijn harde schijf dus heb ik de informatie daar maar vanaf gehaald. Om een voorbeeld te geven. DSCN0214 was gemaakt op de achtste van april terwijl de foto met de naam DSCN0215 was gemaakt op de zevende. Daar zit dus ergens een foutje in, maar gelukkig is het niet in de harde schijf.
De soep van gister heeft mij vanochtend nog een beetje kunnen vullen vanochtend. Het ontbijtje soep was best lekker. Nog een boterham erin gedopt en achteraf nog een boterhammetje met Saint Agur gegeten. Lekker was dat wel. Ik was klaar om naar het werk te gaan samen met Kelly. Op het werk wist Sam niet wat we konden doen. Julian onze landmanager heeft vakantie gehad en heeft nog niet op Sam’s mails geantwoord. Dus Sam moeste ven denken wat we moesten doen. We gingen naar Bawsinch. Kijken hoe het met de Himalayan Balsom ervoor stond. Dat kon dan worden geplukt. Het was niet veel dat we hebben gehad en we hebben onder tussen kunnen kletsen. Josh die heeft volgende week een vrijgezellenfeest dat ze gaan vieren in Amsterdam. Wat betekend dit en dat vroeg hij of we konden vertalen. Nog een cedar vrucht meegenomen. Die zijn erg mooi en dicht op elkaar gepakt. Nog eventjes schuilen voor de regen het was gelukkig maar een buitje waardoor we de boterhammen van de lunch nu maar aten. Net toen ik mijn regenpak aan had hield het op. Maar uittrekken deed ik niet. Nog eventjes gekeken bij Bawsinch hoofdgebied of daar nog wat groeiden, maar dat was niet het geval. Kelly aangewezen waar ik een dag veel dingen heb gezien. Hier was het dat ik de vos heb gezien, daar zag ik de woelrat en zo heb ik nog de kikkers daar gezien. We vonden nog een plek met afgebeten fazantenveren. Het was het werk van de vos. Wat voor andere dieren zouden hier leven. En ik hoorde dingen die ik niet had verwacht. De olifant, de giraffe, de gibbon. Nee dat zijn allemaal grapjes. De mink (Mistela vison) en de otter leven hier ook. Maar voor de otter is er toch vis nodig? Ja maar in dit stroompje leven karpers met zulke grote schalen. Dus otters leven hier het is alleen dat de mink en de otter om het eten concurreren. En de mink komt net zoals vele andere invasieve of ongewenste soorten uit de VS dus dat wordt het uitdrijven van de Mink ook al is het zo’n lief beestje.
Ook hebben we op Bawsinch een hoop compost met zijn allen omgedraaid om te luchten te zorgen dat het compost is dat we snel kwijt kunnen aan de mensen aan de buurt of de gemeente. Maar goed, wat een lucht daar vanaf komt wil je niet weten. Dus daar ga ik het niet over hebben. Nadat we dat hebben gedaan ben ik met Kelly nog naar de bus gegaan om de vogelgids open te slaan. Het vogeltje dat we zagen toen we naar het meer zaten te kijken en te praten over de Utopia van Kelly. Over vijftig jaar woont 90% van de wereldbevolking in steden. De natuur krijgt dan zijn rust. Maar hoe zit het dan met de hoeveelheid afval of producten die nodig zijn ervoor. Met het groeiende aantal homo sapiens of onze opvolgers? Dat weet ze nog niet. Maar als het niet zo is dat de mensen gegroeid zijn dan is het inderdaad een Utopia. De mus die we zagen was de Parus domesticus. Vandaar dat ik jullie vroeg erachter te komen wat ermee was.
Onderweg naar huis nog langs B&M bargains gegaan voor wat spullen. Tissues en afwasmiddel, maar ze hebben er geen toiletpapier. Gister zaten we zonder en hebben we tissues gebruikt om ons te reinigen. En ik wil dat liever voorkomen dus ik moet en zal vandaag wc papier halen. Nog verder gegaan met de lijst van dieren en die is af. Kelly heeft weer een van haar specialiteiten gemaakt. Een geroosterd broodje met pesto, mozzarella en tomaat. Jammie, ik had net niet genoeg geld bij om voor alles te betalen bij de Lidl, maar Kelly heeft wat voorgeschoten. Dat krijgt ze zo snel mogelijk terug. Moeten we alleen zorgen dat we nog geld hebben voor de bus als we komend weekend een uitje nemen naar Edinburgh. We zijn ook nog langs het filiaal van Lothian Buses gegaan om te kijken of een Ridacard korting voor ons zal opleveren. Maar nee dat was niet het geval. Dan maar door naar huis en na de boodschappen bij de Lidl gaan eten.
Cheers Wouter.
-
24 April 2012 - 20:38
Dé:
Ooo wouter die Charlotte. Wat een pech! En dan alleen daar in New Zealand. Ik hoop dat er iemand daar de taak op zich neemt om haar op te zoeken en wat te steunen. Masr wat moet dat moet dus zal ze even door moeten bijten. Alles komt goed, zeg je toch altijd. We zijn in gedachte bij haar. Jij ook geen sterkte. Niet te veel tobben. Nog twee maandjes en dan zijn jullie weer bij elkaar trusten xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley