Daar heb ik nog nooit van gehoord

Voor het slapen ben ik nog verder gegaan met het doorkijken van foto’s. En ik sloot af met 1382 foto’s. Een goed aantal verwijderd als je kijkt naar het begin van deze periode. 3606 foto’s en nu heb ik er nog 882 over. Vanochtend was ik nog doorgegaan en ik heb nu alle mapjes gehad. Alleen nog de mappen die ik nu nog aanmaak moet ik nog nakijken. Dan is dat sneller gedaan dan het nu zal zijn. Man wat heb ik een hoop verwijderd en ik kan nog steeds doorgaan met verwijderen, als ik het nodig vind. Misschien is dat nog niet zo’n slecht idee, als ik na deze vijf maanden weer duizenden foto’s heb genomen. Iets wat ik niet had verwacht was dat ik van Handa van de 1118 foto’s er maar 200 over heb gehouden. En van een map is daar maar 41 van de 500 geweest.
Ik had nog tijd over voordat Kelly wakker zal zijn en Charlotte was nog niet online. Ik ben maar begonnen met een aflevering te kijken van The Cleveland Show, maar toen Charlotte belde , omdat ik haar gister wou bellen om te zeggen dat het internet uit was gevallen. Heb ik hem maar onderbroken en had ik haar verteld dat we weer aan de lijn waren als het gaat over internet. Met haar wat gesproken en het blijkt dat na een kleine twee maanden de Valentijnskaart eindelijk is aangekomen in Nieuw Zeeland. Ik had hem een week voor Valentijn verstuurd en na zeven tot acht weken is hij aangekomen. Waarschijnlijk had ik de volgorde voor de brief niet goed geschreven of was het gewoon een foutief adres dat uiteindelijk wel goed terecht is gekomen. Graag gedaan, Lott.
Het ontbijt gesmeerd en gegeten, de lunch gepakt en we konden naar het werk. Daar heeft Sam de Baler uitelkaar gehaald om te zien hoe het in elkaar zat. Niet helemaal uit elkaar maar gewoon de zijpanelen af. Dat had hem inderdaad wat meer inzicht gegeven. Omdat Sam daarmee bezig was konden de gene die wat nodig had naar de Tesco gaan. Josh was daar een van , de andere drie die gingen waren Marion, Kelly en ik. Wij hadden nog wat nodig om de gnocchi te maken voor vanavond. Ik ben nog steeds van plan om hem te gaan maken voordat het over tijd was, maar daarvoor hebben we nog twee ingrediënten nodig. Als we het gaan maken zoals het op de verpakken staat vermeld. Permagiano regiano shavings en pancetta cubed. Wat de hel die ook mogen zijn. Maar gelukkig hadden we twee Schotten met ons mee die kunnen helpen met het zoeken en vragen ernaar. Bij de eerste poging om het een werkneemster te vragen waar we Pancetta vinden, ging het al de mist in. Volgens haar had ze nog nooit ervan gehoord en dat andere was toch een brood? Nou goed, wij met zijn vieren naar de broden in Tesco. Nee daar ligt het niet dan maar daar aan de bakker gevraagd. Even het lijstje aan Josh laten zien dat we nodig hadden ervoor en we konden doorlopen naar het vlees voor de Pancetta. Dat schijnt gewoon ham-blokjes dat we nodig hadden en de Parmigiano reggiano shavings was gewoon Parmezaanse kaas dat je moet schaven. Nou alles wat wij nodig hadden is gekocht. Kelly betaald voor haar ham omdat ik daar toch niet voor eet en ik heb de kaas op kosten genomen. Ik wou nog even langs de alcoholische dranken om daar mijn behoefte aan te kunnen voorzien. Een pilsje gevonden dat een kennis van ons graag zal willen drinken. Deze pinguïnfanatiekeling zal ik tenminste een foto sturen van ‘March of the Penguin’ een Schots biertje, dat ik ook probeer mee te nemen naar Nederland net zoals de Raven Ale. Hopelijk maak ik hem daar blij mee.
We waren klaar met betalen en we konden terug lopen naar de basis. Marion draagt haar rugzak erg laag zoals middelbare scholieren dat ook doen. Ik wou haar erop attenderen dat het onverstandelijk is om het gewicht op die manier te dragen en tilden haar rugzak omhoog tot de juiste hoogte. Zo moet je hem dragen Marion, dat is beter voor je rug. Maar zij wou een grap met mij uithalen. De hengsels waar je armen door gaan als je een tas om hebt deed ze af en ik stond dus even met haar rugzak in mijn handen. Het is niet mijn zorg wat er mee gebeurd, dus ik zocht een plek waar ik hem kon laten liggen en gewoon rustig doorlopen. Marion was al weggevlucht zodra ze het gewicht in mijn handen had gegeven. Dus zij zal dan terug moeten lopen. Acht het zal mij een zorg zijn. Buiten de deur van Tesco stond een palet met compost. Daar heb ik haar tas opgelegd en ik ben doorgelopen. Josh vond het een instant lachwekkende grap. Zelf ben vond ik dat het een grap was die nog door de beugel kan, zij gaf mij bij wijze van spreken de tas aan mij. Er zat niks van mij in dus waarom zal ik hem dan verder dragen? Zij kon er gelukkig achteraf wel om lachen. Niks breekbaar had ze meegenomen dus dat kon geen kwaad. Hij was ook niet neergesmeten of gegooid maar gewoon netjes neergelegd tijdens het lopen.
Van Sam kreeg Kelly nog een puzzel op te lossen. Eentje dei hij mee had genomen uit Amerika. Eentje die je net zoals die van Kelly uit elkaar moet krijgen. Sam had er twee meegenomen en Paul was er met een bezig, dat geratel heb ik lang genoeg hoeven aan te horen. Dat wil ik niet al te lang door blijven horen, gelukkig heeft Kelly ze op het werk gelaten. Op het werk was er weinig voor ons te doen. We gingen naar Rosslyn Glen en Hadfast Valley. Daar gaat Sam op zoek naar snowbell en Japanse duizendknoop. Beide invasief of ongewenste planten. Maar bij beide gebieden was er niet veel te sproeien en de enige die kon en mag sproeien was Sam. De rest mag gewoon lekker wachten, kletsen en eten. Van Josh hebben we dit keer weer jamdonuts gekregen. Jammie die waren weer eens lekker Kelly had scones gekocht en die droge broodjes deden mij herinneren aan het paasontbijt van vorig jaar. Maar ze smaakten heerlijk, ze vullen erg goed en ik kon bijna de rest van de dag geen eten meer zien.
We konden bij terugkomst bij Hardengreen de auto volladen voor morgen. Vol met plastic platen die we gebruiken om veengebieden te doen verwateren. Dat ging redelijk rap met zijn allen geholpen. Kelly nam nog een bloemetje mee naar huis en de bloempot had ze gister mee genomen naar huis. Ze had nog navraag gedaan over vrije dagen opnemen omdat haar vriend en moeder langskomt over twee weken. In principe zijn ze er erg flexibel in. Je mag vakantie opnemen wanneer wij maar willen, maar voor Josh is dat anders omdat hij is gecontracteerd, maar alsnog kan hij vrij krijgen als Sam daarmee heeft ingestemd. Dat is dus fijn om te horen voor Kelly want nu kan zij dus het doorgeven aan het thuisfront dat ze kunnen gaan boeken.
We vertrokken met de bloempot in een plastictas omdat het krantenartikel dat Kelly wou gebruiken om het zand tegen te houden om door het gat te gaan. Maar doordat ze het compost wat water wou geven begon het te lekken en gebruikte ze er de boodschappentas die ik bij had ervoor. De boodschappen gingen in de tassen. En zo kon ze nog haar plant meenemen. Langs May’s huis gegaan om de FreeViewBox mee te nemen voor tv. De plant achter gelaten in het halletje en we werden ontvangen met thee en koekjes. Die kon ik niet laten staan en ik heb daar ook van gesnoept. Nog een custard cakeje gegeten en foto’s bekeken van de Dalkeith kalender die May in de keuken had gehangen. Hé dat is ons huis, waar we nu wonen en dat is ons uitzicht vanuit mijn kamer. Leuk om de oude foto’s te zien. De tijd was al verder gegaan en gingen naar huis. Kelly ging nog kijken naar oordopjes om de ochtendspits in het dorp niet te hoeven doren. Ik liep door en had de plant in de tas in de keuken laten staan. Kelly kwam even later thuis en ging direct met de FreeViewBox aan de gang, maar wij snapten er niks van. May stuurden nadat Kelly haar had gebeld even later Leslie haar dochter op om het op te lossen. Nu kunnen we genieten van tv als we dat willen.
Toen Kelly bezig was met tv kijken heb ik The Cleveland Show verder gekeken. En ben ik bezig geweest om mijn screenshots door te nemen. Een vijftigtal verwijderd. Een op facebook geplaats van Family Guys Best Thing Ever. Wat echt niks van duidelijkheid geeft en de reclame in de aflevering laat te veel aan gedachte vrij. Dus dat was ook niet erg duidelijk wat het is. De series die Riico ook kijkt heb ik de screenshots van gedeeld met hem. Hopelijk kan hij het waarderen en anders verwijderd hij ze maar.
Ik heb Lotte, een klasgenote die erg geïnteresseerd is en verdiept in het zeezoogdierenleven, nog gevraagd wat voor zoogdier er op Handa was aangespoeld en zij dacht aan een rivierdolfijn. Omdat zijn snuit dun is en hij tanden heeft. Maar dat zal toch haast niet het geval zijn? Ik heb hem namelijk gevonden op Handa. Daar komen eerder normalere zeezoogdieren tegen. Maar Lotte heeft mij herinnerd aan het geval Morgan de orka die in Nederland was aangespoeld. Dat kan met elk beest gebeuren in de zee en dat zal dan ook het geval kunnen zijn van deze dolfijnachtige. Maar zeker kan ze niet zijn, ze is nog geen deskundige op het gebied. Balen, maar ze gaf mij wel een adresje door van Naturalis die er gespecialiseerd in is. De brief heb ik getikt en ik heb de foto’s alleen nog niet toegevoegd, zo meteen dan maar opsturen en de vraag erin verwerken of ze de foto’s op de volledige grootte willen ontvangen om het beter te kunnen zien en dat ik ze dan de public link van Dropbox doormail of ik kan ze gewoon via de mail zetten. Wat volgens mij de afmetingen wat aanpast. Ik ben benieuwd wat het is en ik heb vermeld dat ik de naam vermeld in het fotoalbum als ze mij kunnen helpen.
Cheers Wouter.