Enkele plantjes
Door: Wouter Wilken
Blijf op de hoogte en volg Wouter
01 Juni 2012 | Verenigd Koninkrijk, Dalkeith
Voor het werk stond er niet al te veel op de planning. Ik dacht eerst dat we naar Erraid Wood gingen om de schuur te maken. Maar er wachtte mij een andere dag-planning, we gingen namelijk naar Brock Wood om te kijken naar de reuzenbalsemiek. Of ze daar groeide. We vonden wat, maar ik zat meer dag te dromen. Misschien had ik de ochtend anders moeten beginnen en geen tv moeten kijken.
Gister heb ik alle foto’s van Schotland eens onder de loep genomen en er een flink aantal ervan verwijderd. Nu heb ik er 856 over. En dat is wat er over is gehouden van de vele foto’s die ik tijdens mijn verblijf hier heb genomen. Ik weet dat ik geen wiskundeknobbel heb of genie ben, dus mijn cijfers kunnen mis zijn, maar ik heb geprobeerd te berekenen hoeveel foto’s ik dan zal hebben gemaakt en hoeveel ik er dan verwijderd heb. Volgens mijn harde schijf heb ik in totaal 4842 foto’s verspreid over 17 weken. Waarvan ik er dus nu 3451 foto’s van heb verwijderd. Wat bijna evenveel foto’s zijn dan dat ik in de eerste tien weken had gemaakt. Waarvan ik er nu dus 856 over heb voor het album. In een week neem ik rond de 100 foto’s dus als ik klaar ben met mijn stage heb ik er rond de 1100 foto’s. Waarvan er nog eens 250-300 foto’s van worden verwijderd. Maar dat zie ik dan nog wel. Het wordt tenminste een leuke klus om een album in elkaar te zetten. Daar kijk ik nu al naar uit. Of ik uitkijk naar het eind van mijn stage in Schotland? Laat ik daar wat langer op ingaan. De tijd in Schotland heb ik leuk gevonden. Ik heb genoten van het weer, de collegae en het werk. Maar ik mis het gevoel dat ik echt thuis ben. De vrienden die je kan opzoeken. Het gevoel van echt thuis zijn, is hier anders of niet aanwezig. Maar ik zal altijd een leuk aandenken hebben aan mijn tijd hier.
Vanochtend ben ik opgestaan en heb ik tv gekeken. De aflevering die gister uitkwam heb ik gekeken. En hoe het verhaal verder zal gaan heb ik vandaag lang in mijn gedachte gehad. In de auto kan ik niet slapen zonder iets te hebben waar ik aan denk en de gedachte aan de aflevering of serie was genoeg om mij in te laten slapen tijdens het rijden. Er kwamen personages in voor die al 468 afleveringen geleden al waren uitgeschakeld. Het is een ingewikkeld verhaal om het beter uit te leggen dus dat doe ik niet. Om een beeld te geven van hoelang het geleden was, één aflevering staat voor één week werk. Dus Reken maar om hoeveel jaar er tussen zat. Omdat ik niks had gehoord van the Storehouse. Had ik ze vanochtend nog eens gemaild. En vanmiddag eens gebeld. Ze hebben de mail gelezen en gaan het nog opsturen. Maar door de vrije dagen duurt het misschien wat langer dat het aankomt. Maar in ieder geval is hij binnen voordat ik naar Nederland ga . Charlotte vertelde dat haar een trip gepland stond dus die spreek ik weer wat later.
Bij Hardengreen hebben we nog de rugbybal tevoorschijn gehaald en ermee zitten te gooien. Het was dat Sam het rustig aan deed om te gaan, omdat hij Julian (onze linemanager niet kon bereiken) wist hij ook niet wat er allemaal gedaan moest worden. Dus rustig dagje was begonnen. Nog bezoek gekregen op Hardengreen, het was degene die Josh aan deze baan heeft gekregen en zij komt regelmatig om te kijken hoe alles ervoor staat. Buiten lekker tegen de bal kunnen schoppen en het kunnen gooien. Kelly probeerde nog het een en ander om te kijken of het haar was gelukt om de bal te kunnen gooien. Maar ze boekt rustig vooruitgang. Ik heb het vaker gedaan dus mij lukt het. Kelly gaat het ooit nog eens lukken als we het vaker gaan doen. Josh was bang dat er schade kwam aan zijn auto. Maar zover was het niet gekomen. De bal is wel eens tegen zijn auto gekomen, maar geen schade opgelopen. Er werd ook besproken naar welke kroegen collegae gaan en wat er allemaal kan gebeuren. Een oude man die voor zijn leeftijd nog goed kan dansen en meiden die te veel make-up doen om te verschuilen hoe jong ze daadwerkelijk zijn, waardoor de mannen van onze leeftijd in de problemen kunnen komen. Niemand van het werk is het zelf overkomen maar vrienden van collegae wel eens.
Klaar om aan het werk te gaan. Op naar Brock Wood om te kijken of er nog reuzenbalsemiek groeiden, niet veel maar met zijn allen hebben nog wat gevonden. Ik zat er niet echt met mijn gedachte bij en had iets anders op mijn gedachte. Dat werkt niet super. De planten die we vandaag hebben geplukt zorgen ervoor dat er volgend jaar een flink stuk minder van hun moeten worden geplukt. Ik had mijn hoofd nog door een gat gestoken in de wortels van een omgevallen boom. Alsof het een kodakmoment was zoals je in dierentuinen ziet, doe alsof je een aap bent en steek je kop hierdoor. Deze was wat origineler. Over dierentuinen gesproken. Ik had het met Kelly en Marion nog over de kaartjes van de dierentuin. Die we het beste meteen kunnen gaan boeken, we kunnen ook de kaartjes aan de kassa gaan halen, maar dan lopen we de panda’s mis. Als we ze nu gaan bestellen hebben we misschien nog plek om de rondleiding te krijgen. De rondleiding duurt maar een halfuur en daarna kan je nog gaan en staan waar je wilt. Dus dat is niet al te erg. En de rondleiding is inbegrepen in je kosten. Dus geen zorgen daarover. Marion had nog gezegd dat ze misschien mee wou, maar trok dat later in. Zo meteen maar eens kijken of het kan worden geboekt en betaald. Maar ik kon niet betalen met de VisaCard die ik heb. Dus kijken of het met de PayPal lukt of een andere oplossing vinden.
Dat wat we konden plukken was geplukt, geen enkele balsemiek meer zichtbaar. Waar willen we heen. Het was niet anoniem besloten dat het Woodhall Dean werd, hopen op adders en ander natuurmooi. Daar gingen we dan, met zijn allen kijken naar de aardverschuiving die we hadden gemaakt en naar het andere wat er allemaal te vinden was bij Woodhall Dean. We begonnen met twee roodpootpatrijzen, maar die niet kunnen vastleggen. Jammer, maar goed, er is meer te ontdekken. We liepen naar de aardverschuiving en ieder ging zijn eigen weg. Zij die daar wouden blijven, bleven daar. Kelly en Marion gingen de ene kant op en Sam ging zijn eigen weg. Ik liep onder de brug waar ik de vorige keer had gefotografeerd. Dit keer had ik laarzen aan dat was wat fijner, geen zorgen om natte voeten te krijgen. De rivier maakt soms diepe kuilen door de stroom. Maar geen enkele natte voet gekregen. Nog hier en daar wat foto’s gemaakt en terug gelopen naar de rest. Wat gepraat en wachten totdat iedereen er was. De koolmeesjes (Parus major) die nestelt in Kast 33, proberen vast te leggen, maar niet gelukt. Zelf geen adders (Vipera berus) gezien maar wel een paar gewone padden (Bufo bufo) en een mestkever. De adder werd wel door andere gezien.
Terug naar Hardengreen Industrial Estate, onderweg daarheen viel ik nog in slaap en volgens collega’s heb ik liggen te snurken. Zelf natuurlijk niks in de gaten, dus wat zou het ook. Maar goed ik heb lekker een dutje gedaan. Op Hardengreen nog wat gepraat met collega’s over de weekendplanning. Als het ons lukt gaan we naar Loch Lomond of was het nu Trussachs National Park. In ieder geval gaan we met Marion naar St Andrews. Dus een leuk weekendje. Als dat niet doorgaat, kunnen we nog altijd in Edinburgh het een en ander doen. Ik zie wel wat het wordt, ik ben blij met alle nuttige besteden tijd in Schotland.
Mijn videocamera maar geleegd om het geheugen wat leger te maken voor het komend weekend. Als er zoveel te doen valt, moet er wel wat te filmen zijn. Dus ja, ik wou mijn bestanden van de camera af halen zodat ik, mocht het regenen of er tijd over zijn, altijd nog aan het filmpje voor Handa aan de slag kan. Het programma gaf een foutmelding. Ik mistte blijkbaar een bestand waardoor hij het niet meer deed. Het herstellen ervan lukte niet, dus opnieuw instaleren. Direct ook de update ervan geïnstalleerd en we kunnen de filmpjes van de camera afhalen. Dus dat is goed gekomen. Boodschappen gedaan en ik heb heerlijk aardappelstampot gehad van Kelly. Met een ongelooflijk lekker pintje. Frank’s Gember bier. Jammie! Ik vind gember zelf al lekker en dit Zweeds product, bied het nu ook vloeibaar aan.
Cheers Wouter.
Gister heb ik alle foto’s van Schotland eens onder de loep genomen en er een flink aantal ervan verwijderd. Nu heb ik er 856 over. En dat is wat er over is gehouden van de vele foto’s die ik tijdens mijn verblijf hier heb genomen. Ik weet dat ik geen wiskundeknobbel heb of genie ben, dus mijn cijfers kunnen mis zijn, maar ik heb geprobeerd te berekenen hoeveel foto’s ik dan zal hebben gemaakt en hoeveel ik er dan verwijderd heb. Volgens mijn harde schijf heb ik in totaal 4842 foto’s verspreid over 17 weken. Waarvan ik er dus nu 3451 foto’s van heb verwijderd. Wat bijna evenveel foto’s zijn dan dat ik in de eerste tien weken had gemaakt. Waarvan ik er nu dus 856 over heb voor het album. In een week neem ik rond de 100 foto’s dus als ik klaar ben met mijn stage heb ik er rond de 1100 foto’s. Waarvan er nog eens 250-300 foto’s van worden verwijderd. Maar dat zie ik dan nog wel. Het wordt tenminste een leuke klus om een album in elkaar te zetten. Daar kijk ik nu al naar uit. Of ik uitkijk naar het eind van mijn stage in Schotland? Laat ik daar wat langer op ingaan. De tijd in Schotland heb ik leuk gevonden. Ik heb genoten van het weer, de collegae en het werk. Maar ik mis het gevoel dat ik echt thuis ben. De vrienden die je kan opzoeken. Het gevoel van echt thuis zijn, is hier anders of niet aanwezig. Maar ik zal altijd een leuk aandenken hebben aan mijn tijd hier.
Vanochtend ben ik opgestaan en heb ik tv gekeken. De aflevering die gister uitkwam heb ik gekeken. En hoe het verhaal verder zal gaan heb ik vandaag lang in mijn gedachte gehad. In de auto kan ik niet slapen zonder iets te hebben waar ik aan denk en de gedachte aan de aflevering of serie was genoeg om mij in te laten slapen tijdens het rijden. Er kwamen personages in voor die al 468 afleveringen geleden al waren uitgeschakeld. Het is een ingewikkeld verhaal om het beter uit te leggen dus dat doe ik niet. Om een beeld te geven van hoelang het geleden was, één aflevering staat voor één week werk. Dus Reken maar om hoeveel jaar er tussen zat. Omdat ik niks had gehoord van the Storehouse. Had ik ze vanochtend nog eens gemaild. En vanmiddag eens gebeld. Ze hebben de mail gelezen en gaan het nog opsturen. Maar door de vrije dagen duurt het misschien wat langer dat het aankomt. Maar in ieder geval is hij binnen voordat ik naar Nederland ga . Charlotte vertelde dat haar een trip gepland stond dus die spreek ik weer wat later.
Bij Hardengreen hebben we nog de rugbybal tevoorschijn gehaald en ermee zitten te gooien. Het was dat Sam het rustig aan deed om te gaan, omdat hij Julian (onze linemanager niet kon bereiken) wist hij ook niet wat er allemaal gedaan moest worden. Dus rustig dagje was begonnen. Nog bezoek gekregen op Hardengreen, het was degene die Josh aan deze baan heeft gekregen en zij komt regelmatig om te kijken hoe alles ervoor staat. Buiten lekker tegen de bal kunnen schoppen en het kunnen gooien. Kelly probeerde nog het een en ander om te kijken of het haar was gelukt om de bal te kunnen gooien. Maar ze boekt rustig vooruitgang. Ik heb het vaker gedaan dus mij lukt het. Kelly gaat het ooit nog eens lukken als we het vaker gaan doen. Josh was bang dat er schade kwam aan zijn auto. Maar zover was het niet gekomen. De bal is wel eens tegen zijn auto gekomen, maar geen schade opgelopen. Er werd ook besproken naar welke kroegen collegae gaan en wat er allemaal kan gebeuren. Een oude man die voor zijn leeftijd nog goed kan dansen en meiden die te veel make-up doen om te verschuilen hoe jong ze daadwerkelijk zijn, waardoor de mannen van onze leeftijd in de problemen kunnen komen. Niemand van het werk is het zelf overkomen maar vrienden van collegae wel eens.
Klaar om aan het werk te gaan. Op naar Brock Wood om te kijken of er nog reuzenbalsemiek groeiden, niet veel maar met zijn allen hebben nog wat gevonden. Ik zat er niet echt met mijn gedachte bij en had iets anders op mijn gedachte. Dat werkt niet super. De planten die we vandaag hebben geplukt zorgen ervoor dat er volgend jaar een flink stuk minder van hun moeten worden geplukt. Ik had mijn hoofd nog door een gat gestoken in de wortels van een omgevallen boom. Alsof het een kodakmoment was zoals je in dierentuinen ziet, doe alsof je een aap bent en steek je kop hierdoor. Deze was wat origineler. Over dierentuinen gesproken. Ik had het met Kelly en Marion nog over de kaartjes van de dierentuin. Die we het beste meteen kunnen gaan boeken, we kunnen ook de kaartjes aan de kassa gaan halen, maar dan lopen we de panda’s mis. Als we ze nu gaan bestellen hebben we misschien nog plek om de rondleiding te krijgen. De rondleiding duurt maar een halfuur en daarna kan je nog gaan en staan waar je wilt. Dus dat is niet al te erg. En de rondleiding is inbegrepen in je kosten. Dus geen zorgen daarover. Marion had nog gezegd dat ze misschien mee wou, maar trok dat later in. Zo meteen maar eens kijken of het kan worden geboekt en betaald. Maar ik kon niet betalen met de VisaCard die ik heb. Dus kijken of het met de PayPal lukt of een andere oplossing vinden.
Dat wat we konden plukken was geplukt, geen enkele balsemiek meer zichtbaar. Waar willen we heen. Het was niet anoniem besloten dat het Woodhall Dean werd, hopen op adders en ander natuurmooi. Daar gingen we dan, met zijn allen kijken naar de aardverschuiving die we hadden gemaakt en naar het andere wat er allemaal te vinden was bij Woodhall Dean. We begonnen met twee roodpootpatrijzen, maar die niet kunnen vastleggen. Jammer, maar goed, er is meer te ontdekken. We liepen naar de aardverschuiving en ieder ging zijn eigen weg. Zij die daar wouden blijven, bleven daar. Kelly en Marion gingen de ene kant op en Sam ging zijn eigen weg. Ik liep onder de brug waar ik de vorige keer had gefotografeerd. Dit keer had ik laarzen aan dat was wat fijner, geen zorgen om natte voeten te krijgen. De rivier maakt soms diepe kuilen door de stroom. Maar geen enkele natte voet gekregen. Nog hier en daar wat foto’s gemaakt en terug gelopen naar de rest. Wat gepraat en wachten totdat iedereen er was. De koolmeesjes (Parus major) die nestelt in Kast 33, proberen vast te leggen, maar niet gelukt. Zelf geen adders (Vipera berus) gezien maar wel een paar gewone padden (Bufo bufo) en een mestkever. De adder werd wel door andere gezien.
Terug naar Hardengreen Industrial Estate, onderweg daarheen viel ik nog in slaap en volgens collega’s heb ik liggen te snurken. Zelf natuurlijk niks in de gaten, dus wat zou het ook. Maar goed ik heb lekker een dutje gedaan. Op Hardengreen nog wat gepraat met collega’s over de weekendplanning. Als het ons lukt gaan we naar Loch Lomond of was het nu Trussachs National Park. In ieder geval gaan we met Marion naar St Andrews. Dus een leuk weekendje. Als dat niet doorgaat, kunnen we nog altijd in Edinburgh het een en ander doen. Ik zie wel wat het wordt, ik ben blij met alle nuttige besteden tijd in Schotland.
Mijn videocamera maar geleegd om het geheugen wat leger te maken voor het komend weekend. Als er zoveel te doen valt, moet er wel wat te filmen zijn. Dus ja, ik wou mijn bestanden van de camera af halen zodat ik, mocht het regenen of er tijd over zijn, altijd nog aan het filmpje voor Handa aan de slag kan. Het programma gaf een foutmelding. Ik mistte blijkbaar een bestand waardoor hij het niet meer deed. Het herstellen ervan lukte niet, dus opnieuw instaleren. Direct ook de update ervan geïnstalleerd en we kunnen de filmpjes van de camera afhalen. Dus dat is goed gekomen. Boodschappen gedaan en ik heb heerlijk aardappelstampot gehad van Kelly. Met een ongelooflijk lekker pintje. Frank’s Gember bier. Jammie! Ik vind gember zelf al lekker en dit Zweeds product, bied het nu ook vloeibaar aan.
Cheers Wouter.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
