Bus 35

Ik had gisteren vrij genomen van werk omdat Charlotte naar Schotland komt en dan heb ik ruim genoeg tijd genomen om naar het vliegveld te gaan. En ik kon daar op twee manieren komen. Bus 100 die er een halfuurtje over doet of bus 35 die er bij navraag bij collega’s een uur en een kwartier erover. Doen het scheelt me niet veel geld, maar ik was vooral benieuwd hoe de bus dan was. Zoals Paul al zei, de stoelen zijn er in ieder geval beter dan de normale bussen. Maar de 35 is ook gemaakt om naar het vliegveld te gaan en dus zo comfortabel mogelijk te reizen.
Woensdag was het midzomer. De kortste nacht van het jaar en heel toepasselijk heeft BBC een aflevering van Midsummer Murders uitgezonden. Het was een interessante aflevering over een gezin waarin de dochter een zwanger van haar broer. Zij werden het huis uitgezet door de vader. En waren verongelukt, de broer was overleden maar de dochter niet. De zoon was geboren en de dochter nam een nieuwe naam aan. De ouders wisten dat het haar was toen ze haar tien jaar later weer zagen. En hier en daar had de vader mensen vermoord om het geheim te houden. Het eind wou hij zichzelf opblazen, maar dat heeft de detective voorkomen.
Donderdag, vrij genomen van werk en de voorbereidingen voor Charlotte’s aankomst was gestart. Begonnen met gezamenlijk ontbijt met Kelly die later naar werk ging. Ik liep met haar mee naar Lothian Buses, maar dat was gesloten. Zij ging nog voor een traktatie kijken. Lothian Buses waren nog gesloten. Om half tien kon ik er terecht. De vensterbanken schoongemaakt, de tafel schoongemaakt en stof gezogen. De stofzuiger was wat aan de oude kant dus je moet vaker over de zelfde vierkante meter gaan wil je het opzuigen. Alles gehad, tijd voor boodschappen. Die had ik gesplitst gedaan want niet alles kan je bij de Lidl halen. Terug gekomen, wat gerust en doorgegaan naar Tesco voor de laatste beetjes. Dat was wasmiddel, aardappelen, chocolade en nog whisky. Ik weet dat het vrij duur is, maar ik had trek in een goede whisky. Ik ging voor de bekende smaak van Highland Park. Dat mocht je het afvragen in mijn mening veel beter is dan de Famous Grouse.
Alles was nu gedaan nog wat tijd voordat ik de bus naar het vliegveld nam. Nog wat filmpjes gekeken die Samantha op Facebook had gedeeld en nog wat muziekvideo’s gekeken. En waarom ook niet, een video van de Muppet Show doet het altijd goed. De vrolijke dodo’s van Jim Henson krijgt iedereen aan het lachen. En mij ook. Oké het was bijna twee uur. Als mijn gegevens kloppen zal ik twee uur in de bus zitten naar het vliegveld. Dan heb ik nog een uurtje speling totdat KL1289 land. Ik had het vluchtnummer genoteerd voordat ik ging. En net toen ik bij de bus kwam begon het te regenen. Over moeten stappen naar de andere kant van South Bridge en daar wachten op 35. De dagkaart voorkomt dat ik voor elke rit een kaartje moest halen en scheelt £1.40. Het was inderdaad een lange rit en soms was het best een zigzag, misschien moest ik niet de krant gaan lezen. Er stonden wel wat interessante dingen in dus ik nam hem maar mee voor op het vliegveld.
Aangekomen bij het vliegveld uitgestapt en doorgelopen naar de stoelen. Ik was een uur te vroeg. Dan maar lekker geluisterd naar de klanken van Floggin Molly. Een reep chocolade gekocht en gegeten. En gepuzzeld. Nog maar een kwartier voordat ze zouden landen. Oké nu nog maar vijf minuten, maar ze gaven aan dat ze al een kwartier een aankomst maken. Eindelijk geland, nu wachten totdat ze hun bagage eruit kunnen halen. Ik had de camera al klaar. Daar kwamen de eerste mensen uit. Half zes was het geloof ik dat Charlotte in beeld kwam. Je had mijn hart moeten voelen. De camera deed ik weg, geen zin om te fotograferen. Charlotte was belangrijker. Vijf maanden elkaar niet gezien, behalve via Skype. Dan is dit toch vele malen beter. Haar koffer was tijdens de vlucht ingedeukt. Die proberen we wel uit te deuken. In de bus naar de stad. Muziek gedeeld en wat gesproken. Uitgestapt bij Waverley Bridge. Doorlopen naar North Bridge op lijn 33 naar Dalkeith.
Thuis aangekomen heeft Kelly haar warm verwelkomd. De oven had Kelly voor mijn pizza al aangedaan. Dank je Kelly. Tijd om de souvenirs uit te wisselen. Mijn souvenirs voor haar waren goed bevallen. En andersom ook. Ik draag hem op dit moment. De Hei matau die staat voor geluk, moed, welvaart en een veilig er reis over water. Charlotte en Kelly gingen voor de Fish ‘n’ Chips. Ik nam een Mozzerella pizza. Heerlijk gegeten en dan was het tijd om de foto’s van Charlotte te zien. Ik nam nog een glas whisky, of drie. Charlotte vind het niet zo lekker. Des te meer voor mij dan. De jetlag was nog aanwezig dus vroeg naar bed. Morgen zouden we verder foto’s uitwisselen.
Cheers Wouter