Op zoek in de regen

De weersverwachting zei dat het waarschijnlijk zal gaan regenen, de verwachtingen zijn net zo ongelovig als in Nederland. Dus daar zat niet zo’n groot verschil in, en hoeven wij ons niet meer aan te passen als ze zeggen dat iets A doet kan het zijn dat A kleiner of minder uitpakt dan dat je verwacht, maar over het algemeen geld de regel, maak je klaar voor het ergste dan komt het wel goed.
Het was mij vandaag gelukt om lekker lang in bed te blijven liggen. Maar ik was eerst wakker geworden, nog vroeger dan normaal. Rond vijf uur gingen mijn ogen voor het eerst open. Daarna nog tot acht uur in bed blijven liggen. Ik heb geen haast gehad om op te staan. Mijn bed was warm en comfortabel genoeg om nog eens wat uurtjes door te halen. Daar was ik wel blij om. Gister had ik nog wat foto’s op het reislog gedaan. Dat werden er 31. Ik denk dat oma het wel leuk zal vinden om nog een mailtje van mij te ontvangen, dus ik had er eentje in de avond getypt en de foto’s in het Dropbox mapje gedaan zodat mams het kan uitprinten en opsturen. Zij had het mapje uit haar Dropbox verwijderd, dat zei ze vanochtend. Toen ze geen foto’s zag. Mij was dat onbekend. Je kreeg alleen meldingen wanneer iemand accepteerde om de map met je te delen. Dus ik had vanochtend het mapje met mam gedeeld, zodat de brief naar oma op de post kan. Het is de laatste brief die ze van mij zal ontvangen uit Schotland. Wat er nu nog zal gebeuren kan hoogstwaarschijnlijk wachten totdat ik thuis ben en het album aan haar laat zien, als dat eenmaal af is. Het kan goed zijn dat ik voordat het album af is dat ik dan langs ga.
Op het werk had ik gister nog een antizonnebrandcrème ongelukje. Het pompsysteempje werkt niet dus ik moest het los schroeven voordat ik er wat uitkreeg, maar ik had het niet door hoe vol het eigenlijk zat en goot er wat te veel uit. In ieder geval had ik tenminste genoeg om mijzelf in te smeren. We hadden nog geprobeerd om het terug te gieten dat deels succes was en deels ook op de grond viel. Voordat de schroefdop er terug op ging had Sam nog wat gebruikt. Hij had het niet zo goed van mij kunnen overnemen, scheelde weer wat crème dat op de grond zal zijn gevallen.
Vanochtend voor mij doen was de vlucht van Charlotte. Ik had haar gister nog ge-sms’t dat Daphne geslaagd was, maar ik had het perongeluk naar haar Nederlands nummer gestuurd. In mijn mailbox stonden twee berichten van haar. Eentje zei dat ze het jammer vond dat ik niks over Daphne had laten horen en even later had ze er een gestuurd om te zeggen dat ze hem wel had gelezen. In de middag las ik haar bericht pas, zij had haar bericht rond half tien gestuurd. Toen kwam hij bij mij aan, maar ik had hem pas gelezen rond twaalf uur. Ik had hem niet gehoord toen ik hem binnen kreeg en zag het pas nadat Josh mijn telefoon had geleend om een nummer in te typen dat hij niet moest vergeten. Het meldingsbericht voor bericht weggehaald voordat ik mijn telefoon uitleende. En tijdens de lunch geantwoord naar Charlotte.
Het was niet erg handig van mij geweest om de klok aan de muur te vertrouwen zonder mijn tijd te controleren op de computer. Want Kelly zag dat de klok stil stond. Dat deed het inderdaad hij stond volgens mij stond de klok om tien over half negen. Terwijl de daadwerkelijke tijd vijf voor negen was. Bijna tijd om te gaan, maar gelukkig kwam Kelly erachter en had ik de batterij vervangen en de tijd goed aangegeven op deze klok die het gewoon weer deed.
Eens in de zoveel tijd komen er weer eens wat aanpassingen bij in het fotoalbum en vandaag heb ik er weer wat gedaan. Ik kan er pas vanuit gaan dat alles klopt nadat de opdracht is gegeven om hem af te drukken en te laten opsturen. Vanochtend nog twee of drie foto’s erbij gedaan die ik wel leuk vond om aan de rest te laten zien. En hopelijk vinden jullie het niet erg om door vijf maanden van foto’s te bladeren als hij af is. Er is niet veel tekst in dus dat scheelt leestijd. En ik kan het altijd nog van alles erover vertellen. Mocht het nodig zijn.
Het is vandaag de laatste dag geweest van Ann, de collega vrijwilligster die een klein poosje met ons heeft gewerkt. Haar gezelschap werd op prijs gesteld en het zal wat rustiger worden zonder haar. Na het werk heeft ze nog gedag gezegd tegen Sam en de rest. Of wij haar zullen zien weet ik niet, ik zit hier nog maar een weekje en daarna vliegen we alweer terug. Ze woont niet zo ver weg van Eindhoven. Bann ligt vlak bij de grens, maar ze studeert in Edinburgh. Haar broer komt over voor een poosje voordat hij terug gaat om zijn studie International Business in Maastricht verder te doen. Vandaar dat zij niet langer bij ons blijft. Althans zo dacht ik dat het zat.
Sam heb ik herinnerd aan de handelingenlijst die hij vandaag heeft uitgeprint. De cartridge was op en die kon Sam gelukkig halen bij Tesco’s. De eerste printpoging was mislukt. En de tweede was duidelijker. Als hij alles naar waarheid heeft ingevuld vind hij mij een uitstekende stagiaire. Overal een goedje en dat was beter dan dat ik had gedacht. Het commentaar dat Sam had ingevuld was ook erg geruststellend. Maar hij heeft maar één handelingenlijst ingevuld. Of school daar genoeg mee neemt weet ik niet. Tijd voor de tweede heeft hij niet meer. Ik heb hem eraan herinnerd, maar zoals hij eerlijk toegaf heeft hij er wel aan gedacht maar dan op de manier van. Dat doe ik zo meteen wel, dat doe ik straks wel, dat doe ik morgen wel. Totdat vandaag eraan kwam en hij het zo snel mogelijk heeft gedaan. Na het halen van de cartridge, nog eens geprobeerd.
Ik had hem ook gevraagd of het hem was gelukt om mijn treinkaartje van Lairgh naar Waverley te vergoeden, maar dat was niet helemaal gelukt. Sam vond het niet erg en geloofde wel dat als hij het goed had gedaan het vergoed zal worden dus schoot hij het voor. Wel en twee delen, want hij had het niet helemaal contant. £18,- in de eerste keer en nadat we terug waren op de basis had hij nog £20,- uit de muur gehaald bij de Tesco. Kelly en ik hadden toch nog wat nodig van de Tesco dus dat kwam goed uit. Die kosten kan ik dus uit mijn Excelbestand halen. Ik kreeg van Sam £0,20 cadeau. Dat was wel aardig.
Met zijn zessen in de auto en het schakelen doormiddel van het touwtje was weer komen kijken. Vervelen gaat het niet echt, alleen is het jammerlijk genoeg maar een versnelling die ik kan bedienen. Op naar Bawsinch waar het leukste (sarcastisch) werk is te doen. Het opzoeken van reuzenbalsemiek, om er nog een schepje bovenop te doen komt daar ook nog eens regen bij kijken. Het was nog niet katten en honden aan het regenen, maar het maakte het wel minder leuk. Het team heeft in totaal een goed aantal planten gevonden en versnipperd. Vrij grote maar ook kleintjes gevonden. Josh vroeg of hij mijn telefoon mocht lenen om een nummer in te typen zodat hij het kon bellen nadat hij het had overgenomen. Ik kwam er zo achter dat ik een sms’je van Charlotte had gekregen. Haar vlucht van twee dagen is begonnen, met twee uur op het vliegveld wachten. Ze had niks gezegd van vertraging dus ik neem aan dat ze ruim op tijd bij het vliegveld was.
Door naar het tweede gebied van Bawsinch, waar we nog wat meer gingen zoeken. Het regenen was eindelijk opgehouden en we kwamen bij het gebied waar ik een ruime poos geleden nog met Paul Grandison en Adam kornoelje had geverfd. Verteld aan Ann dat ik hier een woelrat (of volgens Erika een rosse woelmuis) en een vos had gezien. Geplukt wat we konden vinden en over twee planken over naar de andere kant van het watertje. Het water lijkt ondiep bij Bawsinch, maar vergeet niet dat er nog flinke voeten diep modder onder al dit water is. En het waarschijnlijk tot je middel gaat. Dus mocht je niet willen oversteken dan mag je blijven. Kelly vroeg zich af waarom je niet mee zou willen. Iedereen was aan de overkant gekomen en hebben daar nog gekeken. Mijn productiviteit lag niet zo hoog, maar ik heb geplukt wat ik zag. Een nieuw tijdelijk vriendje had Kelly gevonden. Een slak, dat was wel leuk voor haar. Ze vond het geweldig.
Na het werk zijn Kelly en ik nog naar de Tesco gegaan om te kijken naar de Gnocchi en andere spullen die we nodig hadden. Bij mijzelf had ik al gedacht dat ik alleen voor de Gnocchi spullen ging en niets meer. Sam had het geld uit de muur gehaald, maar we moesten daarvoor eventjes wachten. De tweede pinautomaat was kapot dus er stond een kleine rij. Het geld ontvangen en door naar de boodschappen. Kelly vond ze de laatste keer niet, maar ik had een gevoel waar ze zouden moeten liggen en vond ze bij de tweede ronde. Ook wat permazaanse kaas gehaald en Kelly opgezocht. Zij had een lijstje nog te doen en ik rekende af. Nog wat broodjes gesmeerd want ik kreeg trek. Even later kwam ze thuis en gingen we boodschappen doen bij de Lidl alles wat we nog nodig hadden gingen we halen. Nu hoeven we dus eventjes geen boodschappen meer te doen.
Ik kwam erachter dat ik de twee laatste mappen van foto’s niet had gekopieerd naar de externe harde schijf dus dat had ik gedaan. Dan de foto’s van deze week over genomen op de computer en doorgebladerd. Straks of morgen ga ik eens kijken wat er allemaal waard is om te delen met de rest van de vrienden.
Cheers Wouter.