Over het spoor

Het reservaat waar we vandaag gingen werken was Linhouse Glen en om daar te komen moesten een spoor over steken waar nog een trein over rijd. Vandaar ook de bordjes die je waarschuwen dat je moet luisteren, kijken en dan pas oversteken. Zoals Dirk Jan (stripfiguur) ooit heeft gedaan. Oor op het spoor en afwachten maar totdat je hem hoort aankomen. Dat verliep toen niet goed, maar we leven niet in een stripwereld en onze schade is dan blijvend dus laten wij goed oppassen voordat we het spoor overlopen. De treinen heb ik tijdens het werk wel gehoord, maar niet gezien. Niemand is onder de trein gekomen, wat een worse case scenario is.
Hoe ze het heeft gedaan weet ik niet, maar na een hele dag in het vliegtuig te zitten. 24 uur, heeft Charlotte geen Jetlag gehad. Daarvoor verdiend ze een applaus en als ze het kan uitwerken in een wetenschappelijk onderzoek hoe ze het voor elkaar heeft gekregen wellicht nog een Nobelprijs voor gezondheid. Best knap, na zolang in het vliegtuig te hebben gezeten en zoveel tijdverschil te hebben zal ik rond middernacht denken dat het middag was en mijn lunch gaan eten. Gelukkig is het voor mij in de terugreis minder ernstig omdat ik dan een uurtje moet vliegen en maar een uurtje tijdverschil heb. Ik vlieg om zes uur en land om acht. Dat is nog wel te doen als je het mij vraagt.
De honger kwam me al vroeg opzoeken, maar door de bezigheid die ik had gevonden was hij vertrokken tot het ontbijt. Waarna ik heb gelezen dat Nederland is uitgeschakeld uit het EK, voetbal kan raar lopen. Zo ben je tweede op de wereldkampioenschap en zo kom je niet eens op het erepodium. Wat is er gebeurd met het team dat Brazilië heeft verslagen? Waar is die winnende mentaliteit gebleven? We konden zo veel beter spelen, maar niet de dagen dat we speelden. Toen was alles naar beneden gegaan. Om eerlijk te zijn toe te geven. Heb ik geen bal van het EK gevolgd, letterlijk.
Charlotte heeft tijdens het gesprek op Skype een van de drie ratjes voor de camera laten zien. Het was Angie en ze is een stuk groter geworden dan dat ik haar herinnerde. Het is leuk om te horen dat het goed met ze gaan, behalve Sake die wordt oud en heeft een beetje last van haar achterpoot. De oude rat, als het te erg wordt dan helpen we haar. Laten we het leven zo aangenaam mogelijk maken en houden.
Het shirt voor Sam hebben we vanochtend ontworpen en we wouden de opdracht opsturen, maar dat lukte niet. Er was een moeilijkheidje met de connectie van Kelly’s PayPal. Dus dat hebben in de middag nog eens geprobeerd en het is gelukt. Het wordt verzonden naar Hardengreen voor het geval het later wordt bezorgd dan dat we werken. Als het nog wordt verstuurd naar Hardengreen als we er zijn kunnen we nog een foto ervan maken. Anders vraag ik Sam of hij er een foto van wilt maken. Dan kunnen we hem in het fotoalbum doen. Ik ben benieuwd of Sam inderdaad een ‘Large’ heeft of dat ie anders te groot wordt. Toen we het shirt hadden ontworpen, had ik wat muziek opgezet en dit keer kwam er weer een interessante reclame voorbij over mobiele cybercrime. Hier volgt de link: http://www.youtube.com/watch?v=9n8OZyo4nG0 Kelly geloofde er niet in, maar ze heeft ook nog geen smartphone gehad. Ik geloof wel dat het al zo makkelijk is om malware te instaleren op je telefoon. Op het werk had ik het nagevraagd en Paul vind het ook geloofwaardig genoeg. Criminelen zijn mensen die een van de snelste aanpassen aan de technologie van vandaag. Dus let goed op wat je installeert.
De laatste werkweek voor ons is begonnen en het weer zat mee. Het zat zo goed mee dat Kelly haar neus heeft verbrand. De zonnebrand is meerdere lagen op gesmeerd en uitgedeeld. Altijd handig om bij te hebben. Op de basis had Sam een stripboek meegenomen van John Callahan. Het zijn afbeeldingen in plaats van strips, maar wel grappig. De afbeeldingen zijn flauwe grappen zoals een meid in de taart voor een feestje van blinden. Of een kat die iemand uit de spoelbak van de wc haalt. De kat was wel getekend met een duikbril en fles. Dus ademen deed hij. Er staan ook spreekwolken bij: ‘’Come on out Fluffy, the landlord is gone.’’ Dergelijke afbeeldingen moet je jezelf maar voorstellen dan heb je een goed beeld vna het werk van Callahan.
Bij Linhouse Glen aangekomen, stond Julian ons op te wachten. Ik had hem al gemaild over het onderzoek dat hij voor ons had bedacht en zelf had hij er nog over nagedacht. De tijd was erg kortaf en we konden het waarschijnlijk niet klaren. Het was geen belangrijk onderzoek daarom konden we het laten voor wat het was. Gelukkig had ik een back up waar ik altijd mee kon werken. Ook al was mijn verwachting hoger, het was gewoon onmogelijk om iets bij de mensen te krijgen die over de sociale media gaan. Jammer, maar het gaat niet om de kwantiteit van antwoorden. Aan de slag dan maar. We liepen door het veld, waar modder en modder lag. De schoenen zijn dus aardig vies geworden. Aangekomen bij het spoor voorzichtig over gestoken. Linhouse Glen, het is een SSSI gebied (Site of Special Scientific Interest/Gebied van speciaal wetenschappelijk interesse). Door de grassoorten en planten die tussen het gras groeit. Wat onze taak is vandaag, het slaan van Pteridium wat wij ook bij Pease Dean hadden gedaan. Maar dit keer was er meer te slaan dus we gingen er lekker op los. Eerst maar eens mijn overhemd uit doen en het insmeren van de armen en gezicht ben ik begonnen met slaan. Het gereedschap dat we ervoor gebruiken was een stok of een stok met een snijvlak eraan. Heerlijk uitgeleefd en we waren rond half vier klaar (15:30). Het laatste beetje was wat moeilijker, dat werd met de hand geplukt omdat er anders wat planten en bloemen kunnen worden beschadigd. Kelly had een kikkertje op haar duim, die heb ik geprobeerd te fotograferen met de telefoon maar het was niet gelukt. De andere kikker die ze had gevangen had ik wel kunnen fotograferen. Zelf had ik toen we klaar waren een erg klein kikkertje gevangen. Dat maar een vierkante centimeter van mijn handpalm in beslag nam.
Terug naar huis, de raven, lijsters en andere dieren laten we maar met rust. Het touwtje had Sam van de versnellingspook gehaald. Dat was voor hem net iets te veel denkwerk om hele tijd in het achterhoofd te houden dat de vierde versnelling de enige is die ik kan doen. Nog eventjes langs een tankstation gegaan. Het zal nog even duren voordat we bij de volgende kwamen dus hier wat gehaald. Ik nam een Magnum Double Caramel, beetje duur, maar het heeft gesmaakt. Thuis gekomen heb ik de tas leeggeruimd en heb ik wat boodschappen gedaan, waar Kelly ook zou zijn. Wat laatjes met het opstarten van mijn telefoon die ik van volle batterij had voorzien en Kelly belde op datzelfde moment. Ik ging afrekenen, nog wat lekker gehaald voor woensdag om mijn afscheid te vieren. Dus zij die woensdag er zijn hebben geluk. Voor Charlotte wat Schotse frisdrank gekocht. Irn Bru, twee voor één pond. Dus we zitten nu met vier liter Irn Bru. Dat komt wel op. Ik kwam er achter dat Lidl ook een B-merk Irn Bru verkocht, Iron Brew. Maar ik ging voor de A.
Het shirt van Sam opnieuw besteld, nadat we erachter kwamen dat we het bezorgadres konden aanpassen. Dus bestelling annuleren en dan het adres van Hardengreen invullen. Nu komt alles goed. Kelly betaald voor het shirt en de buskaartjes die Charlotte kan gebruiken. Dit voorkomt dat ze 7 keer £1.40 moet betalen. Het zal misschien wat beter staan als we het hadden overlegd, maar ik denk en verwacht dat ze het niet erg vind. Ze mag ze altijd afwijzen. Dan geven we de kaartjes wel aan Sam of iemand anders op het werk.
Kelly was eventjes in de keuken en zag dat de vriendinnen van Romano wat hadden gebakken. We kregen eentje mee naar de kamer. En hebben het geproefd. Ik had er het spek uitgehaald. Het smaakte heerlijk. De vriendin kent geen Engels, dus we wachtten totdat Romano thuis kwam en het hem gevraagd hoe het heette. Hem het laten opschrijven zodat ik het jullie kan vertellen: Branborova Placka. Voor de toekomstige tweede jaar studenten van Eco & Wildlife, maak alsjeblieft dit voor Irma, ik denk dat zij het heerlijk gaat vinden om te proeven. Er is wel een hele lijst van ingrediënten nodig waaronder aardappel (Branborova) en knoflook. Maar als je het goed doet, krijg je in ieder geval veel aanhangers van je werk.
Cheers Wouter